Leokadia Zienko (ID: psb.33353.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZCZEPAŃSKI Zygmunt (1909-1991) dyrygent, pedagog 1°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  ZIENKO Leokadia, zamężna Szczepańska (3 V 1927 Wilno - 30 VI 1971 Warszawa), tancerka, śpiewaczka
  Była córką Aleksandra i Wiktorii Z., żoną Zygmunta Szczepańskiego, matką tancerki Barbary Szczepańskiej. Od szóstego roku życia pobierała lekcje tańca u ros. tancerki Murasowej, nast. uczęszczała do szkoły baletowej. W 1944 zdała maturę. Została przez Niemców wywieziona do pracy na teren Prus Wschodnich. Po zakończeniu II wojny świat. występowała w 1945-46 w T. Dramatycznym Marynarki Wojennej w Gdyni. W 1946 jako solistka baletu została zaangażowana do T. Wielkiego w Poznaniu, gdzie pozostała do 1949. Od 15 X 1949 do 30 IX 1957 była solistką baletu Opery Śląskiej w Bytomiu. W grudniu 1957 zadebiutowała jako śpiewaczka w roli Fedory („Bal w operze") w Operetce Śląskiej w Gliwicach, gdzie w 1957-62 pracowała jako „aktorka i śpiewaczka do ról charakterystycznych amantek i subretek” (z umowy o pracę). Zaangażowała się tam ponownie na pół etatu w sez. 1965/66, ale w ciągu sez. przeniosła się do warsz. Operetki i tam pozostała jako solistka do końca życia.
  Wielostronność talentu pozwalała jej tworzyć kreacje, „w których obok dobrej techniki i temperamentu wykazywała swobodę i plastykę ruchów, a nade wszystko pogłębienie psychologiczne odtworzonej postaci” (A. Dygacz). Tańczyła partie solowe, takie jak: Piękna Dziewczyna („Swantewit”, 1948), Zosia („Złota kaczka”, 1951), Zarema („Fontanna Bachczysaraju"), Kopciuszek („Kopciuszek”, 1953), Zosia („Na kwaterunku"), Biljana („Ochrydzka legenda”, 1956). Do ważniejszych jej ról operetkowych należały: tyt. w „Rozkosznej dziewczynie” oraz Honorata („Biała wilczyca"). W grudniu 1958 opracowała choreografię do spektaklu „Zaczęło się w banku” w Operetce Śląskiej w Gliwicach.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.17986.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  LEOKADIA ZIENKO
  AKTORKA
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 47 str. 368: psb.33353.4

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim