Malwina Szczepkowska (ID: psb.33355.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZCZEPKOWSKI Józef (1817-1894) śpiewak 2°
2. SZCZEPKOWSKA Anastazja (1850-1927) śpiewaczka 3°
3. SZCZEPKOWSKI Józef (1849-1909) śpiewak, publicysta, kompozytor 3°
4. SULICKI Edward Adolf (1826-1884), zesłaniec, dziennikarz, tłumacz 4°
5. KRAMSZTYK Julian (1851-1926) lekarz, społecznik 4°
6. KRAMSZTYK Izaak (1814/16?-1889) rabin warszawski 5°
7. KRAMSZTYK Roman (1885-1942) malarz 5°
8. KWIECIŃSKI Janusz (1875-1955) profesor Szkoły Nauk Politycznych 5°
9. HOMAN Antoni Adolf (1848-1941) budowniczy organów 5°
10. KRAMSZTYK Stanisław (1841-1906) fizyk, przyrodnik, pisarz 6°
11. KRAMSZTYK Zygmunt (1849-1920) okulista, publicysta, badacz literatury 6°
12. KRAMSZTYK Feliks (1853-1918) adwokat, pisarz z zakresu prawa 6°
13. CHRZANOWSKI Ignacy Kajetan (1801-1854) urzędnik, literat 6°
14. MIERZWIŃSKI Władysław (1848-1909) śpiewak operowy, sybirak, emigrant 6°
15. FAJANS Maksymilian (1827-1890) rysownik, litograf 7°
16. JAKUBOWSKA Zofia (1871-1954) aktorka 7°
17. KRAMSZTYK Stefan (1877-1942?) lekarz, publicysta 7°
18. MOSTOWSKI Andrzej Stanisław (1913-1975) matematyk, profesor UW, członek PAN 8°
19. CHRZANOWSKI Zygmunt (1872-1936) ziemianin, działacz społeczny 8°
20. MAZARAKI Ludwik (1813-1880) powstaniec 1831 i 1846, pułkownik, sybirak 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  SZCZEPKOWSKA Malwina, zamężna Zambrzycka (30 VII 1909 Pińczów k. Kielc - 2 VI 1977 Gdańsk), kierownik lit., reżyser
  Była córką prawnika Antoniego Sz. i nauczycielki Wandy z Sulickich, żoną Zygmunta Zambrzyckiego (ślub w 1937). Ukończyła szkołę średnią w Wilnie i polonistykę na Uniw. Warsz. (1936). W 1929 debiutowała jako pisarka. Mieszkała pocz. w Grudziądzu, później w Krakowie. Okres okupacji niem. spędziła w Warszawie (pracowała jako ekspedientka). Od 1945 zamieszkała w Gdańsku, była współorganizatorką życia kulturalnego na Wybrzeżu, referentem lit. Wydz. Kultury Zarządu Miejskiego. Zorganizowała i prowadziła półamat. T. Oświatowy Gdańskiego Zespołu Artyst. w którym reżyserowała „Antygonę” (10 XII 1946) i „Przyjaźń osobliwą” (26 IX 1947). W 1948-53 była kier. lit. T. Wybrzeże, równocześnie opracowywała montaże tekstów (np. przedstawienie „Wolność, Towarzyszu!"), była asystentem reżysera. W 1952 uzyskała uprawnienia reżysera zaw. za spektakl „Pociąg do Marsylii”. W 1953-56 była reżyserem w T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu, a w sez. 1956/57 w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. W 1957 wróciła do Gdańska, gdzie podjęła pracę jako zastępca red. naczelnego i kier. działu artyst. gdańskiej rozgłośni PR; opracowywała słuchowiska radiowe. Od października 1957 do 1961 prowadziła teatr dla młodzieży szkolnej pn. Gdańskie Studio Rapsodyczne; opracowała dla niego m.in. program „Strójcie mi, strójcie narodową scenę” wg tekstów S. Wyspiańskiego i „Balladę o Galileuszu”. Reżyserowała ponad dwadzieścia przedstawień, m.in. w Gdańsku („Teatr cudów”, 1953), Toruniu („Wielki człowiek do małych interesów” i „Balladyna”, 1953; „Grzech” i „Dom na Twardej”, 1954; „Romantyczni”, 1955; „Młyn” i „Klucz od przepaści”, 1956) i Kaliszu („Madame Sans Gene” i „Nie igra się z miłością”, 1957). Napisała książkę „20 lat teatru na Wybrzeżu. Wspomnienia i obserwacje”, Gdynia 1968.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19595.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 47 str. 370: psb.33355.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim