Jan Nepomucen Szczurowski (ID: psb.33423.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. STRASZ Maksymilian Edward Andrzej (1804-1885) inżynier, publicysta, pionier fotografii w Polsce 2°
2. DĄBROWSKI Florian (1798-1848) powstaniec, emigrant 7°
3. SIELSKI Stanisław (1898-1981) tłumacz, urzędnik 7°
4. PRZYBYŁKO-POTOCKA Maria Henryka (1873-1944) aktorka 7°
5. PĘCZALSKI Marian (1887-1967) nauczyciel matematyki, organizator szkolnictwa, rektor 7°
6. KAMIŃSKI Zbigniew (1847-1915) dziennikarz, tłumacz 7°
7. DĄBROWSKI Onufry (XVIII w.) chorąży orłowski 7°
8. POTOCKI Antoni (1867-1939) krytyk literacki, publicysta, historyk literatury i sztuki 8°
9. SURZYCKI Julian (1820-1882), inżynier, zesłaniec, literat 8°
10. SURZYCKI Tomasz (1821-1874), lekarz, spiskowiec 8°
11. DĄBROWSKI Maciej (1779-1845) podpułkownik, podróżnik, emigrant 8°
12. SURZYCKI Stefan (1864-1936), ekonomista, działacz polityczny 9°
13. SURZYCKI Jan Alfons (1850-1915), przemysłowiec, działacz społeczny i gospodarczy 9°
14. SEDLACZEK Edward Józef (1859-1917) literat, urzędnik 9°
15. BOGUCKA Cecylia (1859-1925) nauczycielka, autorka podręczników 9°
16. SURZYCKI Józef (1855-1937), lekarz 9°
17. BAJER Karol Adolf (1818-1877) fotograf, numizmatyk 10°
18. SURZYCKI Jan (1898-1921), podharcmistrz, powstaniec śląski 10°
19. SEDLACZEK Franciszek (1894-1978) pedagog, bibliotekarz 10°
20. POTOCKI Józef Karol (1854-1898?) socjolog, publicysta, nauczyciel 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SZCZUROWSKI Jan Nepomucen, Ignacy (16 V 1771 Pińczów - 30 X 1849 Warszawa), śpiewak, aktor
  M. Chomiński podał imię Ignacy. Był synem Michała i Franciszki Sz., mężem - Joanny Sz. Śpiewu uczył się w szkole księdza W. Sierakowskiego w Krakowie. Debiutował w t. krak. w 1787. W 1788 występował w zespole W. Bogusławskiego w Dubnie, potem znowu w t. krakowskim. 14 IV 1793 debiutował w T. Narodowym w Warszawie w roli Paniota („Fraskatanka") i został zaangażowany jako „basso buffo”. W 1795-99 występował w zespole W. Bogusławskiego we Lwowie (w 1797 również w zespole niem.); 16 VIII 1798 ożenił się tam z aktorką Joanną Gamalską. Po powrocie z zespołem Bogusławskiego do Warszawy występował stale w T. Narodowym do 1839 (z wyjątkiem sez. 1806/07, kiedy z żoną grał we Lwowie, Dubnie, Kamieńcu Podolskim i Tulczynie). W 1802 (wiadomość niepewna) i 1814 występował gościnnie w t. krak., uczestniczył również w występach zespołu T. Narodowego m.in. w Poznaniu (1808, 1809), Kaliszu (1801, 1808,1809, 1811 i prawdopodobnie także w sez. letnich 1802-05), Białymstoku (1808), Krakowie (1809) i Gdańsku (1811). W 1814-21 był akcjonariuszem spółki kierującej T. Narodowym pod dyr. L. Osińskiego, w 1826 został członkiem Komitetu Administracji Teatralnej. 16 V 1837 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artyst. śpiewając partię kochanka („Turek we Włoszech"). Ostatni raz wystąpił 16 IV 1839 w partii Wielkiego Marszałka („Jan z Paryża"). Po przejściu na emeryturę w 1839, od 1840 zamieszkał w Kielcach i organizował tam koncerty (podobno również na nich występował). W 1841 został wybrany do Rady Nadzorczej Kieleckiego Zakładu Opiekuńczego. W 1845 wrócił do Warszawy i 30 X tego roku obchodził jubileusz połączony z koncertem w Resursie Kupieckiej. Należał do najwybitniejszych i najbardziej popularnych śpiewaków swoich czasów. W. Krogulski napisał, że był to „fenomenalnie piękny i obszerny bas”, nie miał natomiast wybitnego talentu aktorskiego (zarzucano mu sztywność); w komediach grał role drugorzędne, podczas gdy w operach powierzano mu pierwsze partie basowe; śpiewał takie partie jak: Orobates („Amazonki"), Altamor („Axur"), Leporello („Don Juan"), Sarastro („Czarodziejski flet"), Bartolo („Cyrulik sewilski"), Lancelot („Pałac Lucypera"), Bertram („Robert Diabeł"), Orbassano („Tankred"), Bryndus („Krakowiacy i Górale"), Orgon („Szkoda wąsów"), Tobiasz („Szewc i krawcówna"). Ogłaszał recenzje teatr. w „Kurierze Warszawskim”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81407.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81409.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  TU SPOCZYWAJĄ ZWŁOKI
  Ś.P. JANA NEP.
  SZCZUROWSKIEGO
  ARTYSTY OPERY POLSKIEJ I EMERYTA
  KTÓRY PRZEŻYWSZY LAT 78
  PRZENIÓSŁ SIĘ DO WIECZNOŚCI
  DNIA 30 PAŹDZIERNIKA 1849 ROKU
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 288/1849, 289/1849, 295/1849, 297/1849, 299/1849, 317/1849 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=38594 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Jan Nepomucen SZCZUROWSKI
  znakomity śpiewak (bas), nestor opery warszawskiej, występował także w Krakowie, Dubnie, Lublinie, Lwowie, Tulczynie i Kamieńcu Podolskim, emeryt, czł. Arcybractwa Najświętszego Sakramentu przy kośc. Sakramentek; ur. 1771 w m. Pińczowie, zm. 30 X 1849 w domu nr 2244 przy ul. Nalewki eksp. 1 XI 1849 na cm. Powązkowski, nab. żał. 9 XI 1849 w kośc. Augustianów, podczas którego artyści i amatorowie wykonają "Requiem" Mozarta, zapr. żona, córki, wnuki i prawnuki
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 47 str. 506: psb.33423.1
  Wikidata: [label]Jan Szczurowski
  n.2709 Nekrologia Minakowskiej (2709)
  n.3883a Nekrologia Minakowskiej (3883)
  sw.170828 Akt małżeństwa: Warszawa św. Andrzej (obecn. m. Warszawa), 141/1837 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0159d&sy=1837&kt=2 [podgląd]
  sw.438524 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł III (obecn. m. Warszawa), 44/1819 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=1&zs=0185d&sy=111&kt=4&skan=044.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim