Uwagi
Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
W PPR od 1943 roku, następnie w PZPR. Ukończył Szkołę Partyjną przy KC PZPR (1953) Wyższą Szkołę Wojskową w Moskwie (1956) w 1960 AGH w Krakowie. Przed wojną i w czasie wojny górnik w kopalni węgla „Jaworzno”, poźniej żołnierz GL i AL. Od 1945r. w MO [m.in. 1947-1948 szef PUBP w Olkuszu, 1949-1950 z-ca szefa WUBP w Krakowie, 1950 p.o. szefa WUBP w Olsztynie, 1952-1953 szef WUBP w Olsztynie, 1953-1954 szef WUBP w Rzeszowie, 1955-1957 kier. WUdsBP w Katowicach]. Od 1962r. do 1971r. podsekretarz stanu w MSW. Od 1972r. do 1976r. poseł na Sejm PRL. Źródło: AAN Akta osobowe sygn. 5739, IPN BU 2347/19/CD/1, IPN BU 0604/1633/1/CD/1, IPN BU 0604/1633/2/CD/1, T. Mołdawa, Ludzie władzy, s. 429, F. Szkachcic, Gorzki smak władz. Wspomnienia, Warszawa 1990, J.S. Mac, Przesłuchanie supergliny, Warszawa 1990. W karcie ewidencyjnej funkcjonariusza data objęcia funkcji Ministra Spraw Wewn. - 25.01.1971 roku. IPN BU 0604/1633 (MSW 22820/V).
Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1980: mgr inż. Szlachcic Franciszek, organizacja i kierowanie procesami produkcyjnymi (zam. 02-609 Warszawa, Szarotki Ha)
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: generał brygady; działacz polityczny Edukacja: studia: Wyższa Szkoła Partyjna przy KC PZPR, Warszawa 1950-53, Wyższa Szkoła Wojskowa, Moskwa 1954-56, Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1964. Biografia Były górnik; podczas hitlerowskiej okupacji czł. GL i AL Członkostwo: czł.: PPR 1943-48, PZPR 1948-, zastępca czł. KC PZPR 1964-68, czł. KC PZPR 1968-75, sekr. KC PZPR 1971-74, czł. Biura Politycznego KC PZPR 1971-75; pod-sekr. stanu MSW 1962-71, minister spraw wewnętrznych luty-grudzieri 1971; czł. Rady Państwa 1972-74; wiceprezes Rady Ministrów 1974-76; prezes Polskiego Kom. Normalizacji, Miar i Jakości 1976- ; poseł na Sejm 1972-76 Odznaczenia: Order Krzyża Grunwaldu III kl., Order Sztandaru Pracy I i II kl., Krzyż Walecznych. Medal 30-lecia Polski Ludowej, Order Rewolucji Październikowej (ZSRR), Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR) i inne. Prywatnie: Czas wolny: czytanie książek, polowanie, gra w tenisa. Adres: Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości, ul. Elektoralna 2, 00-139 Warszawa, tel. służbowy 20-07-47.
Polski Słownik Biograficzny t. 48 str. 331: psb.33646.1
ipn.10978 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=2447&osobaId=10978& Szlachcic Franciszek ur. 05.02.1920, Byczyna
sejmprl.5884 http://bs.sejm.gov.pl/ Szlachcic Franciszek (1920-1990); inżynier hutnik; oficer MO; Generał Brygady Milicji Obywatelskiej, minister spraw wewnętrznych, członek Rady Państwa, wicepremier. Od 1943 członek PPR, następnie PZPR, należał do władz partyjnych, w l. 1964–1968 zastępca członka Komitetu Centralnego, w l. 1968–1975 członek KC, w l. 1971–1975 członek Biura Politycznego KC, w l. 1971–1974 sekretarz KC. Przed II wojną światową oraz w początkowym okresie okupacji pracował jako ładowacz w kopalni "Jaworzno" w Jaworznie, następnie działał w Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, w której był dowódcą Okręgu Chrzanów. Od 1945 r. służył w organach Milicji Obywatelskiej i Bezpieczeństwa m. in. zwalczając polskie podziemie niepodległościowe. W l. 1962–1971 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, w 1971 najpierw kierownik (styczeń-luty) ministerstwa, następnie minister (luty-grudzień). W l. 1972–1974 członek Rady Państwa, w l. 1974–1976 wicepremier. W l. 1976–1979 prezes Polskiego Komitetu Normalizacji i Miar, w l. 1979–1985 Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości. W l. 1964–1990 członek Rady Naczelnej organizacji kombatanckiej ZBoWiD.
źródła:
- pogrzeb: http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/
|
|