W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- SZMURŁO Jan (1867-1952), lekarz 1°
- KNOTHE Stanisław (1880-1958) inżynier górniczy przemysłowiec 7°
- RITZ Jan (zm. 1826) weterynarz, organizator stadniny w Janowie Podlaskim 11°
- PADUCH Karol (ok. 1818- po 1850) inżynier cukrownik, uczestnik rewolucji lwowskiej 11°
- SKOTNICKI Stanisław (1894-1939) generał brygady WP. 11°
- GÓRNICKI Wacław Bronisław (1904-1944) dziennikarz 12°
- SZYMAŃSKI Adam (1852-1916), spiskowiec, zesłaniec, pisarz 13°
- GRUDZIŃSKI Antoni Wawrzyniec (1875-1929) pianista, pedagog, kompozytor 13°
- SKOCZYLAS Stanisław (1875-1968) inżynier górniczy i hutniczy, profesor i rektor Akademii Górniczej w Krakowie, senator RP, profesor polskich wyższych uczelni w Londynie 13°
- SKOCZYLAS Ludwik Franciszek (1881-1961) pedagog, krytyk literacki i teatralny, publicysta, działacz oświatowy 13°
- MIENICKI Ryszard (1886-1956) historyk, archiwista, dyrektor archiwum wileńskiego, profesor 13°
- SKOCZYLAS Władysław (1883-1934) malarz, grafik, pedagog 13°
- OWIŃSKI Jan Józef (1884-1933) pedagog, kurator, działacz ruchu ludowego 14°
- KRYŃSKI Adam Antoni (1844-1932) profesor filologii słowiańskiej 14°
- JASIEŃSKI Feliks Manggha (1861-1929) kolekcjoner, krytyk, publicysta 14°
- JASIEŃSKI Władysław (1872-1922) malarz, działacz polityczny 14°
- JASIEŃSKI Mikołaj (ok. 1732-1827) poseł Sejmu Czteroletniego 14°
- SZTARK Heliodor (1886-1969), dyplomata 14°
- KARSKI Kazimierz (ok. 1743-1800) podczaszy sandomierski, poseł 14°
- DŁUGOSZOWSKI Bolesław (1843-1912) inżynier, powstaniec 14°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973: SKOWROŃSKA Maria Bolesława, z Michalczewskich, 2°v. Szmurło (16 III 1894 Warszawa - 27 II 1934 Wilno), śpiewaczkaByła córką Konstantego Michalczewskiego i Apolonii Ojrzyńskiej. Śpiewu uczyła sie u H. Zboińskiej-Ruszkowskiej. Od 1915 do 1924 występowała w T. Wielkim w Warszawie, początkowo w chórze, następnie jako solistka. W 1920 z operą warsz. występowała na Górnym Śląsku (ranna w czasie napadu bojówkarzy niem. w Zabrzu). Od 1924 przeniosła się do Wilna, gdzie występowała w T. Wielkim na Pohulance. 19 VI 1926 w Wilnie wyszła za Jana Szmurłę, lekarza, prof. Uniw. Stefana Batorego. Ok. 1931, z powodu ciężkiej choroby, musiała wycofać się ze sceny. Śpiewała już tylko na koncertach w Wilnie, niekiedy w Warszawie, a w sez. letnich w Ciechocinku. Występowała także często w rozgłośni wil. Polskiego Radia. Miała głos mezzosopranowy, o dużej skali (od koloratury do altu); śpiewała różnorodne partie, takie jak: tyt. w „Halce”, „Hrabinie”, „Carmen”, Amneris („Aida"), Piastunka („Demon").
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81181.1
Epitafium na cm. Powązkowskim: Z MICHALCZEWSKICH MARJA SZMURŁO ZMARŁA 27 LUTEGO 1934 R.
Polski Słownik Biograficzny t. 48 str. 430: psb.33703.10
n.68458 Nekrologia Minakowskiej (68458)
Małgorzata Przeniosło, Marek Przeniosło, Słownik biograficzny profesorów uniwersytetów Drugiej Rzeczypospolitej, Kielce 2022 - prof.wi929x2 śpiewaczka operowa
sw.872274 Akt małżeństwa: Puszcza Mariańska (obecn. woj. mazow.), 17/1911 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/]
źródła:
- chrzest: Akt urodzenia: Warszawa Przemienienie Pańskie, 85/1894 http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=8&zs=9216d&sy=134&kt=3 - ślub 1: Akt małżeństwa: Puszcza Mariańska (obecn. woj. mazow.), rok 1911, nr aktu 17 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] - pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=25000
|
|