Eustachy Pietkiewicz h. Trąby (ID: psb.34249.8)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZYMAŃSKI Alfred (1896-1959), aktor, pedagog 2°
2. PIETKIEWICZ Czesław (1856-1936) technik, badacz kultury ludowej 3°
3. PIETKIEWICZ Zenon (1862-1932) publicysta, literat, ekonomista, tłumacz 3°
4. PIETKIEWICZ Zygmunt Anastazy (1859-1934) działacz socjalistyczny, pisarz, publicysta 3°
5. PIETKIEWICZ Walerian Jan (1805-1843) profesor, poseł, działacz emigracyjny 4°
6. PIETKIEWICZ Tadeusz (1907-1959) docent fitopatologii 4°
7. PIETKIEWICZ Antoni (1823-1903) poeta, powieściopisarz, redaktor, tłumacz 4°
8. PIETKIEWICZ Kazimierz (1861-1934) technik, działacz socjalistyczny, dziennikarz 5°
9. ABRAMOWSKI Józef Edward (1868-1918) psycholog, publicysta 6°
10. KOSIŃSKI Władysław (1844-1914) filolog, etnograf, pedagog 6°
11. SZAWERNOWSKI Włodzimierz (1872-1944) inżynier 7°
12. PIASKOWSKI Antoni (zm. 1763) oboźny polny litewski 7°
13. MOTZ-ABRAMOWSKA Stanisława (1867-1892) działaczka II Proletariatu 7°
14. PRUSZYŃSKI Antoni (ok. 1735-1800) stolnik wielki koronny 7°
15. SĄSIEDZKI Adam (1858- po 1920) działacz socjalistyczny 8°
16. PIASKOWSKI Mikołaj (1726-1803) poseł, podkomorzy, targowiczanin 8°
17. MAZURKIEWICZ Antoni (1877-1963) misjonarz w USA, działacz polonijny 8°
18. SOKOLNICKI Henryk Józef (1891-1981) dyplomata 8°
19. SOKOLNICKI Witold Piotr (1906-1968) oficer WP i Armii Krajowej 8°
20. SAPIEHA Kazimierz Władysław (1650-1703) wojewoda trocki 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  PIETKIEWICZ Eustachy (ok. 1883 - 1932 Łódź), scenograf
  Był bratankiem publicysty, Zenona P., i powieściopisarza, Zygmunta P., pierwszym mężem Jadwigi Żmijewskiej (ślub ok. 1909). W 1905 debiutował jako malarz, prezentując swe obrazy na wystawie sztuk pięknych w Łodzi. W 1908-11 był kier. pracowni malarsko-dekoracyjnej t. łódz. za dyr. A. Zelwerowicza. Opracował tu m.in. scenografię do: „Dziadów” (1908), „Zygmunta Augusta” (1909), „Klątwy” (1909), projekty dek. do „Ryszarda III” (1910); ponadto wykonywał dla tego teatru afisze artystyczne. Ze szczególnym uznaniem spotkała się jego praca nad „Klątwą”. Według sprawozdawcy „Sceny i sztuki” (cyt. za E. Krasińskim) P. „złożył swój pierwszy egzamin ze swych umiejętności malarskich i perspektywicznych” i „nie był to wydłubany w szczegółach elaborat rzemieślniczy, to malarska jędrna i zwięzła synteza”. Był inicjatorem i organizatorem stałej wystawy sztuk pięknych w Łodzi (1910), autorem wielu łódz. wnętrz, m.in. t. Odeon, Grand Hotelu, kina Modern. W końcu 1912 wyjechał do Warszawy, gdzie wspólnie z malarzem Z. Marczewskim miał założyć „spółkę renowacji kościołów i lokali”. W sez. 1913/14 współpracował jako scenograf z warsz. T. Małym. Z jego dek. wystawiono m.in. „Myszy bez kota”, „Męża z grzeczności”, „Edukację księcia”, „Półświatek”. Powróciwszy do Łodzi poświęcił się malarstwu, uprawiał też rzeźbę. Prace jego były często w 1. dwudziestych wystawiane w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. W 1930 wziął udział w XVII Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji. W 1929/30 był scenografem łódz. scen pod kier. B. Gorczyńskiego: T. Kameralnego i Popularnego; opracował wtedy dek. m.in. do „Dziadów”, „Balladyny”, „Sułkowskiego”, „Grubych ryb”, „Doktor Julii Szabo”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19415.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.67830.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 50 str. 140: psb.34249.8
  sw.122524 Informacja p. Moniki Mintoft-Czyż (z 25.3.2010)
  sw.122919 Informacja p. Moniki Mintoft-Czyż (z 30.3.2010)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim