Adam Seidler-Wiślański (ID: psb.34387.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZYSZKO-BOHUSZ Marian (1901-1995), malarz, matematyk 2°
2. ŁUBIEŃSKA Konstancja (1798-1867) literatka, publicystka 6°
3. KOZIEŁŁ-POKLEWSKI Jan (1837-1896) pułkownik 6°
4. KOZIEŁŁ-POKLEWSKI Wincenty (1838-1863) dowódca partii powstańczej z 1863 6°
5. JARACZEWSKI Julian (1797-1867) działacz społeczny 6°
6. SZYSZKO-BOHUSZ Jakub (1855-1942), generał WP 7°
7. JARACZEWSKI Gustaw Konstanty (1837-1921) generał wojsk włoskich 7°
8. ŁUBIEŃSKI Bogusław (1825-1885) ziemianin, działacz niepodległościowy, poseł 7°
9. BAWOROWSKI Józef (1780-1841) wojskowy 7°
10. BOBIATYŃSKI Michał (zm. po 1831) gubernator grodzieński, senator 7°
11. SZYSZKO-BOHUSZ Zygmunt (1893-1982), generał WP, pisarz 8°
12. SKROCHOWSKI Jan Kanty Maria Wojciech (1914-1944) oficer WP, cichociemny, rotmistrz Armii Krajowej 8°
13. SKROCHOWSKA Stanisława (1912-1976) ichtiolog, doktor hab., pracownik Akademii Rolniczej w Krakowie 8°
14. MORAWSKI Aleksander (1877-1930) prawnik, wojewoda stanisławowski 8°
15. MACKIEWICZ Stanisław (1896-1966) pisarz, poseł, polityk 8°
16. KRAHELSKA Helena Halina (1886-1945) publicystka, powieściopisarka 8°
17. SZCZAWIŃSKI Jan (po 1723- po1795) marszałek konfederacji łęczyckiej 8°
18. BRZOSTOWSKI Robert (ur. 1748) kasztelan połocki 8°
19. RADZIMIŃSKI Józef (zm. 1820) sędzia ziemski gnieźnieński, senator 8°
20. MORAWSKI Seweryn Tytus (1819-1900) arcybiskup metropolita lwowski 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WIŚLAŃSKI Adam, właśc. A. Seidler (ok. 1879 Przemyśl - 10 I 1917 Warszawa), aktor
  L. Schiller podał błędny rok śmierci W. - 1914. Był synem Andrzeja Seidlera, burmistrza Krakowa, starosty przemyskiego. Od ok. 1899 do ok. 1902 występował w zespole To w. Miłośników Sceny we Lwowie i wyjeżdżał z tym zespołem na występy do innych miast, m.in. do Krynicy. W 1902-05 występował w T. Polskim w Poznaniu (w czerwcu 1905 z t. pozn. w Krakowie), w sez. 1905/06 w T. Miejskim w Krakowie, w 1906-09 w Wilnie (z zespołem wil. także m.in. w Mińsku Litewskim - 1906, Kownie - 1907), w 1909-11 w T. Miejskim we Lwowie, w 1911-13 znowu w Wilnie (w 1913 z zespołem wił. w Petersburgu), w sez. 1913/14 i 1914/15 w T. Polskim w Warszawie, w 1916 (styczeń-lipiec) w T. Lutnia w Wilnie, w sez. 1916/17 (do śmierci) znowu w T. Polskim w Warszawie.
  Obdarzony doskonałymi warunkami zewnętrznymi (wysoki, przystojny), dźwięcznym głosem, grał role amantów i bohaterów gł. w repertuarze poetyckim, niekiedy także w komediach. Z ważniejszych ról W. należy wymienić przede wszystkim Gustawa-Konrada („Dziady"), którego grał kolejno w Poznaniu, Krakowie, Wilnie i Warszawie; inne role: Kirkor („Balladyna"), Zbigniew („Mazepa"), Poeta („Wesele"), Natan („Sędziowie"), Ferdynand („Intryga i miłość"), Klaudio („Wiele hałasu o nic"), Kalina („Dramat Kaliny"), Kazimierz („Tamten"), Hugo Stengel („Honor"), Porucznik („Damy i huzary"), Seweryn („Pan Damazy"). Ostatnią jego rolą był Edstaston („Katarzyna Wielka"). Ożeniony był z Koziełł-Poklewską.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.40872.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 50 str. 384: psb.34387.4
  n.50189 Nekrologia Minakowskiej (50189)
  sw.668480 Weronika Kurjanowicz, Anna Dolińska – Sprawiedliwa wśród Narodów Świata (1909–2005), "Nadwarciański Rocznik Historyczno-Archiwalny" 15, 2008

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim