W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- DOBRZYCKI Henryk (1843-1914) lekarz 3°
- LIPSKI Prokop (zm. 1638) pisarz ziemski kaliski, poseł 6°
- LIPSKI Jan (zm. 1673) sędzia ziemski kaliski, poseł 7°
- MĄKOWSKI Stanisław (1. poł. XVII w.) dyplomata, opat lubiński 7°
- SCHALLY Kazimierz Piotr (1895-1967) generał brygady 7°
- MIASKOWSKI Adrian (1657-1737) pedagog, pisarz, prowincjał jezuitów 8°
- PNIEWSKI Wiktor (1891-1974) pułkownik lotnictwa WP 9°
- ALKIEWICZ Stanisław (1859-1910) lekarz, bankier 9°
- PRZYJEMSKI Andrzej (ok. 1705-1782) konsyliarz wielkopolski konfederacji barskiej, stolnik wschowski 9°
- MIASKOWSKI Leon Ezechiel (ur. 1739) konfederat radomski, barski, targowicki, poseł 9°
- NARAMOWSKI Adam Ignacy (1686-1736) jezuita, pisarz historyczny 9°
- PONIŃSKI Stefan (1657-1733) jezuita, kaznodzieja 9°
- PONIŃSKI Franciszek (1661-1714) jezuita, teolog, kaznodzieja, kapelan 9°
- MIASKOWSKI Melchior (ok. 1725- ok. 1784) konfederat radomski i barski 9°
- CIELECKI Andrzej Zaremba (XVIII w.) konfederat barski 9°
- LIPSKI Jan Aleksander (1690-1746) podkanclerzy koronny, biskup krakowski, kardynał 9°
- SKARZYŃSKI Jerzy h. Bończa (1759-1818) podkomorzy sochaczewski, prezes sądu apelacyjnego, kasztelan Król. Pol. 9°
- NOSKOWSKI Jan (1832-1881) właściciel drukarni, redaktor, wydawca 10°
- PIOTROWSKI Jan (ok. 1550-1591) sekretarz królewski, kanonik, pamiętnikarz 10°
- MIASKOWSKI Leon Antoni (ok. 1765-1825) prepozyt kapitulny poznański 10°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 271: psb.4438.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DOBRZYCKI Mikołaj - Wszedł 20.11.1806 do 3 psk. Księstwa Warszawskiego jako żoł., 28.6.07 podof. 2 p. Legii Nadwiślańskiej, 4.8.07 sierż. st., 16.7.08 ppor., odbył kampanie 1807, 1808-09 w Hiszpanii, Gdańsk, Saragossa, gdzie był dwukrotnie ranny 4.8.08 i 27.1.09, Tudela, odznaczył się przy zdobywaniu klasztoru św. Józefa w Saragossie, 20.5.09 dostał się do niewoli pod Fons przy przejściu rzeki Cinca, więziony na Cabrerze, przewieziony 28.9.10 do Portsmouth i umieszczony na pontonie „San Damaso”, potem trzymany na słowo w Peebles i Dumfries, 1813 zwolniony jako inwalida. Wszedł 1815 do 6 ppl. jako por., 1817 uwolniony ze służby „dla słabości zdrowia” w stopniu kpt. Został kontrolerem kasy wojewódzkiej w Kaliszu, w porozumieniu z Łukasińskim założył filię Wolnomularstwa Narodowego, a potem Towarzystwa Patriotycznego. 7.22 aresztowany, osadzony w klasztorze podominikańskim, następnie u karmelitów w Warszawie, trzymany tam był przez dwa lata. Zaliczony do głównych obwinionych, skazany 14.6.24 przez Najwyższy Sąd Wojskowy na 6 lat ciężkiego więzienia, car Aleksander zmniejszył wyrok do 4 lat. 2.10.24 przed frontem dywizji odbywał kaźń w Zamościu. 10.28 uwolniony. 1.31 wrócił do służby w 6 ppl. w stopniu kpt., 24.4.31 mjr 20 ppl., 15.3.31 krzyż zloty nr 795, ciężko ranny pod Ostrołęką, dostał się do niewoli, więziony w fortecy w Bobrujsku w kajdanach, a potem zesłany do Wiatki. Zwolniony jako obcy poddany, pieszo dotarł do Moskwy, skąd przy pomocy niemieckiego domu handlowego przybył 12.33 do Warszawy. Otrzymał paszport pruski i trafił do w. Chociczki w Wielkopolsce do swoich krewnych. Pozwolono mu się osiedlić, bowiem miał niewielką sumę na hipotece. Uczestnik wypadków Wiosny Ludów, 23.3.48 główny organizator siły zbrojnej w pow. obornickim, 13.4.48 należał do deputacji, która wystąpiła do pruskiego pika Brandta w obronie Środy. Poległ 5.5.48 pod Obornikami od kul pruskiej piechoty. Pochowany w Bąblinie.
sw.564164 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|