Henryk Ebers (ID: psb.5136.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. EBERS Henryk (1855-1918) lekarz, balneolog 1°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 196: psb.5136.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 196: psb.5137.2
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: EBERS (Evers, Ewers) Henryk - Studiował medycynę w Wilnie i Petersburgu, 1828 otrzymał dyplom dra med. 1828-29 uczestniczył w wojnie ros.-tur., m. in. w oblężeniu Warny jako lekarz bat. W powstaniu chirurg st. 8 psp., Ostrołęka, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków. Przybył do Francji 2.32 i należał kolejno do zakładów w Awinionie, Lunel i Le Puy. Udał się do Montpellier, by zbadać możliwość odbycia studiów medycznych. 28.4.33 wrócił do Le Puy, a 6.33 przeniósł się do Agen. 12.33 trafił do Montpellier dla nostryfikacji dyplomu i 22.8.34 otrzymał dyplom dra med. na podstawie tezy „Essai sur la dysenterie épidémique observée en Turquie pendant la guerre de 1828”, w której wykorzystał własne doświadczenia z wojny tur. i powstania. Korzystał ze wsparcia Towarzystwa Naukowej Pomocy. Mieszkał następnie w Agen, 3.35 przeniósł się do Bordeaux, zapewne w poszukiwaniu klienteli. 21.1.37 przystąpił tu do TDP. 1845 wyjechał do kraju, próbował osiedlić się w Galicji, ale został wydalony do Francji. Zamieszkał ponownie w Bordeaux, gdzie 10.5.46 przystąpił znów do TDP. Wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów i działał na terenie Wielkopolski. 1849 przebywał w Grafenbergu, zapoznając się tam z metodą wodolecznictwa propagowaną przez Priessnitza. 1851 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, był lekarzem-homeopatą w St. Louis, 9.1.53 przystąpił do Towarzystwa Wygnańców Polskich w Ameryce. 1854 znalazł się w Kalifornii, potem przybył do Bordeaux. 1857 wrócił do Krakowa, ale 1864 po ogłoszeniu stanu oblężenia udał się do Paryża i Szwajcarii. Śmiertelnie chory wrócił do Krakowa, gdzie zm. 13.11.64 w kilka dni po przyjeździe. Pochowany na cmentarzu Rakowickim. Ożeniony z PaulinąKossowicz, miał syna Henryka (ur. 1855 w Médoc), lekarza-balneologa.
  n.52855o Nekrologia Minakowskiej (52855)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim