W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- STRASBURGER Edward Karol (1882-1923) ekonomista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego 5°
- OLEWIŃSKI Piotr (1895-1962) działacz harcerski, poseł, senator RP 6°
- STRASBURGER Karol Ludwik (1848-1916) ekonomista, dyrektor Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej 6°
- SIMMLER Julian Erhard (1829-1876) kupiec, przemysłowiec, sędzia handlowy 7°
- STRASBURGER Edward Bogumił (1803-1874) cukiernik warszawski 7°
- KOMIEROWSKI Józef (1813-1861) ziemianin, konspirator, literat 7°
- KOMIEROWSKA Zofia (1834-1925) pamiętnikarka 7°
- MARYLSKI Eustachy Anastazy (1806 ?-1871) ziemianin, pisarz 8°
- STRASBURGER Edward Adolf (1844-1912) botanik, profesor Sächsische Universität w Bonn 8°
- STRASBURGER Józef (1859-1924) chemik, przemysłowiec 8°
- NORWID Franciszek Ksawery (1825-1864) urzędnik, kupiec, polityk 8°
- SCHÜTZ Fryderyk Adolf (1782-1854) budowniczy 8°
- RADWAN Wacław (1870-1922) malarz 8°
- STRASBURGER Julian Teofil (1847-1916) inżynier-mechanik, przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 8°
- SIMMLER Jakub Józef (1823-1868) malarz 9°
- STRASBURGER Henryk Leon (1887-1951) ekonomista, prawnik, dyplomata, minister przemysłu i handlu, minister skarbu 9°
- SIMMLER Jakub Karol (1822-1877) przemysłowiec 9°
- ROSE Józef Konstanty (1826-1893) profesor patologii i terapii szczegółowej 9°
- PAWŁOWICZ Edward (1837-1895) nauczyciel, działacz społeczny 9°
- PAWŁOWICZ Bohdan (1899-1967) działacz wychodźczy, podróżnik, literat 9°
Uwagi
Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
Od 1944r. w PPR, Od 1948r. PZPR. Przed 1939r. należał do ZMW „Wici” i ZNP. Do 1939r. nauczyciel (od 1934r. do 1939r. kierownk szkoły w powiecie garwolińskim, ukończył Wyższy Kurs Nauczycielski, studiował pedagogikę w Warszawie), Od 1939r. w ZSRR, początkowo jako nauczyciel, Od 1943r. Polskie Siły Zbrojne w ZSRR, W 1943r. szkoła oficerska przy 2 DP im. H. Dąbrowskiego, W 1944r. z-ca d-cy ds politycznych 2 DP, W 1944r. szef Zarządu Politycznego I Armii, Od 1944r. do 1945r. z-ca d-cy I Armii, W 1945r. szef Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego WP, Od 1945r. do 1950r. III wiceminister Obrony Narodowej i Główny Kwatermistrz WP [oficjalnie zwolniony do rezerwy w 1960r.]. Od 1950r. do 1952r. wiceprzewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i przewodniczący Zespołu Wojskowego PKPG, Od 1956 stały przedstawiciel PRL w RWPG oraz członek Komitetu Wykonawczego RWPG, Od 1957 wiceprzewodniczący Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, Od 1958r. przewodniczący Komitetu Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, Od 1971r. do 1981r. czł. Prezydium OK FJN, Od 1972r. do 1980r. prezes RN ZBoWiD, W 1981r. usunięty z PZPR, następnie (1981)internowany, Poseł od 1947r. do 1980r. AAN Akta osobowe sygn. 14909, IPN BU 2174/7957/CD/2, T. Mołdawa, Ludzie władzy, s. 364, J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 (I-M), Toruń 2010;
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: generał; działacz państwowy Edukacja: studia: Wolna Wszechnica, Warszawa. Biografia Zastępca dowódcy I Armii WP 1944; wiceminister obrony narodowej 1945-50; gen. dywizji 1950; wiceprzew. PKPG 1950-52; wiceprezes Rady Ministrów 1952-70; minister górn. 1954-56; stały przedstawiciel Polski w RWPG 1955-70; prezes Rady Ministrów 1970-80; poseł na Sejm 1947-80; prezes Rady Nacz. ZBoWiD 1972-80 Członkostwo: czł. PZPR 1948-81, czł. KC 1964-80, zastępca czł. 1964-70 i czł. 1970-80 Biura Politycznego KC; liczne odznaczenia polskie i zagr.
ipn.7903 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=1386&osobaId=7903& Jaroszewicz Piotr ur. 08.10.1909, Nieśwież
sejmprl.4499 http://bs.sejm.gov.pl/ Jaroszewicz Piotr (1909-1992); nauczyciel; Generał dywizji, premier PRL (1970–1980). Także poseł na Sejm Ustawodawczy (1947-1952). Przed II wojną św. pracował jako nauczyciel i kierownik szkoły powszechnej, w czasie wojny znalazł się w sowieckiej strefie okupacyjnej. W 1940 został deportowany w okolice Archangielska, a następnie Stalingradu i do Kazachstanu. W 1943 przyjęty do 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR i przydzielony do 4 Pułku Piechoty. W 1943 był słuchaczem kursu oficerskiego 2 Dywizji Piechoty i kursu oficerów polityczno-wychowawczych 1 Korpusu PSZ w ZSRR. Od tego momentu rozpoczęła się jego kariera wojskowa, której ukoronowaniem było stanowisko z-cy szefa Głównego Zarządu Politycznego WP, a w 1945 powołanie na stanowisko gł. kwatermistrza WP – III wiceministra obrony narodowej. Od 1944 był członkiem PPR, później PZPR. Od 1956 był stałym przedstawicielem PRL w RWPG oraz członkiem Komitetu Wykonawczego RWPG. W l. 1952–1970 wicepremier, w okresie 1954–1956 minister górnictwa. Od 1957 wiceprzewodniczący Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów oraz przewodniczący Komitetu Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Członek KC PZPR (1948–1980). W l. 1964–1980 członek Biura Politycznego KC PZPR. Premier od grudnia 1970 do lutego 1980. Od 1972 prezes Rady Naczelnej ZBoWiD (odwołany w 1980). W l. 1971–1981 członek Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu FJN. W 1980 usunięty na VIII Zjeździe PZPR przez Edwarda Gierka z funkcji premiera oraz z Biura Politycznego KC PZPR. W 1981 usunięty z PZPR. W stanie wojennym internowany jako członek ekipy Edwarda Gierka.
sw.1009545 Who is who w Polsce, Zug 2008 - biogram syna
sw.360318 Informacja p. Sebastiana Tuszyńskiego (z 7.11.2013)
źródła:
- pogrzeb: http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/
|
|