Jan Marian Kaczmarek (ID: sejmprl.4558)

Uwagi

• (Hübners) Who is Who w Polsce: Kaczmarek Jan Marian prof. zw.

  
  edukacja: Akademia Górnicza w Krakowie, Wydz. Mechaniczny, 1948 mgr inż., 1958 dr, 1962 doc. hab. i prof. nadzw., 1969 prof. zw.
  kariera: Akademia Górnicza (od 1949 AGH) w Krakowie: 1947-58 pracownik naukowo - dydaktyczny w Zakł. Mechanicznej Obróbki Materiałów; Politechnika Krakowska: 1958-68 kier. Katedry i Zakł. Obróbki Metali, 1965-68 prorektor i rektor, 1949-68 pracownik naukowy Inst. Obróbki Skrawaniem, 1953-57 wicedyr. tegoż Inst., a 1957-68 dyr.; Państwowy Kom. Nauki i Techniki: 1968-72 przew.; 1972-74 Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz czł. Prezydium Rządu, 1972-75 i 1985-89 poseł na Sejm; PAN: 1962 czł. korespondent, 1971 czł. rzeczywisty, 1971-80 sekretarz naukowy, 1972-80 i 1984-87 czł. Prezydium, 1982-93 przew. Kom. Budowy Maszyn PAN, od 1991 Honorowy Przew. Zespołu Inżynierii Pow. PAN, 1977-2000 red. nacz. Kwartalnika PAN „Postępy Technologii Maszyn i Urządzeń”, od 2001 Editor in chief „Advances of Manufacturing Science and Technology”; Inst. Podstawowych Problemów Techniki PAN w Warszawie: 1978-90 prof. i kier. Zakł. Układów Mechanicznych, 1990-95 kier. Samodzielnej Pracowni Warstwy Wierzchniej i Przejściowej, 1975-2001 kier. projektów badawczych Kom. Badań Naukowych; Polska Akademia Umiejętności: od 1989 czł. zw.; Akademia Inżynierska w Polsce: 1992-98 czł. zw., 1994-98 wiceprezes, od 1998 czł. honorowy; od 1976 czł. zagraniczny National Academy of Engineering USA, od 1978 czł. zagraniczny Belgian Royal Academy of Science, Letters and Arts (BRASLA), od 1977 czł. zagraniczny Bołgarska Akademia Nauk, od 1998 czł. rzeczywisty Central European Academy of Science and Arts (CEASA); Stow. Inżynierów i Techników Mechaników Polskich: od 1949 czł., 1961-63 wiceprezes, 1980-87 prezes, 1978 czł. honorowy, od 1989 prezes honorowy; Federacja Stow. Naukowo - Technicznych: 1972-74 wiceprzew. Rady Gł., 1975-78 przew., 1980-84 wiceprezes Zarządu, 1984-90 prezes; od 1992 przew. Rady Nadzorczej Wyd. Czasopism Naukowo - Technicznych SIGMA NOT; International Institution for Production Engineering Research (CIRP), Paris: 1961-90 czł. czynny, od 1990 czł. honorowy, 1972-75 wiceprezes i preze
  osiągnięcia: Dr Honoris Causa: 1973 Technische Universität Chemnitz/Niemcy, 1974 Moskovskij Gosudarstviennyj Tiechniczeskij Uniwiersitiet (MGTU), 2001 Politechnika Poznańska, 1993 Intern. Institute of Applied Systems Analysis (IIASA) Austria, Honorary Scholar, kierowniczy i współautorski udział w projektowaniu i budowie szeregu innowacyjnych technologii i prototypów przemysłowych, wśród nich pierwszej w Polsce drążarki laserowej, serii urządzeń strumieniowo - ściernych i implantatora jonów.
  publikacje: artykuły z zakresu technologii maszyn, teorii obróbki mechanicznej i erozyjnej, warstwy wierzchniej oraz naukoznawstwa i polityki innowacyjnej: ponad 150 publikacji naukowych, ponad 100 publicystycznych i ok. 150 popularyzatorskich i technicznych, autor i współautor 11 książek, a wśród nich: „Zasady obróbki metali” 1956, „Principles of Machining by Cutting Abrasion and Erosion” 1979, „O zasadach polityki naukowej w Polsce” 1971 (tłum. franc., ros., ang. 1972), 11 wdrożonych patentów wynalazczych.
  odznaczenia: Odznaczenia polskie: 1962 Krzyż Kawalerski OOP, 1974 Krzyż Komandorski OOP, 1952 Brązowy, 1956 Srebrny i 1958 Złoty Medale Zasługi, 1980 Medal PAN im. M. Kopernika, 1969 Medal Edukacji Narodowej, 1972 Medal „Zasłużony Nauczyciel PRL”, 2002 Honorowy Obywatel Miasta Pabianic i inne polskie wyróżnienia; Odznaczenia zagraniczne: 1973 Order Grand Officier de la d'Honneur (Francja), 1971 Médaille des Palmes d'Or Académiques (Francja), 1969 Medal im. M. Drinova (Bułgaria).
  
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1958: doc. mgr inż. Kaczmarek Jan (zam. Kraków, Plac Kazimierza Wielkiego 5)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1973: prof. zw. dr inż. Kaczmarek Jan (zam. Warszawa, Miodowa 6/8)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1980: prof. zw. dr hab. Kaczmarek Jan, technologia maszyn
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1987: prof. zw. dr hab. Kaczmarek Jan, technologia maszyn
  Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  
  Zawód: profesor (technologia maszyn, fizyka techniczna)
  Edukacja: studia: Akademia Górnicza, Kraków 1948
  Tytuły i stopnie: dr, doc. hab. 1958, prof. nadzw. 1962, prof. zw. 1969, czł. koresp. 1965, czł. rzecz. 1970 PAN, doctor h.c. Polit. im. Baumana w Moskwie, Polit. w Karl-Marx-Stadt.
  Biografia Pracownik naukowo-dydaktyczny: Akad. Górn. (od 1949 AGH), Kraków, Katedra Technologii Mech. 1947-58; Polit. Krakowska: kier. Katedry Obróbki Materiałów 1958- , kier. Zakładu Podstaw Tech. Maszyn. 1958-78, prorektor ds. nauki 1965-68; Ińst. Obróbki Skrawaniem 1949-68, wicedyr. 1953-57, dyr. 1957-68; kier. Zakładu 1PPT PAN 1981- ; przew. Kom. Nauki i Tech. 1968-71; minister nauki, szkolnictwa wyższego i tech. 1971-74
  Członkostwo: czł. Prezydium Rządu 1972-74; sekr. naukowy PAN 1972-80; zastępca przew. Kom. Nagród Państwowych 1971-83; czł. SIMP 1950- , wiceprezes 1961-63, czł. honor. 1972, prezes 1981- ; czł. NOT, przew. Rady Głównej 1972-75, wiceprzew. ZG 1976-80, wiceprezes 1982- ; przew. Kom. Bud. Maszyn PAN 1981- ;czł. zagr. Bułgarskiej Akad. Nauk, Akad. Nauk Tech. USA, Królewskiej Belgijskiej Akad. Nauk, Lit. i Szt.; czł. Międzynar. Stów. Badawczego Tech. Mech. (CIRP): czł. rzecz. 1960- , prezes 1973-74, czł. Senatu 1975- ;zagr. czł. honor, franc. Stów. ds. Postępu w Produkcji Mech. (GAM!) 1975- ; czł. PZPR, czł. KC PZPR 1971-75; poseł na Sejm 1972-75
  Odznaczenia: Order Budowniczych Polski Ludowej, Krzyż Komandorski i Kawalerski OOP, Order Sztandaru Pracy II kl., Złoty Krzyż Zasługi, Zasłużony Nauczyciel PRL; odznaczenia franc.: Grand Officier de la Legion d'Honneur, Komandoria Orderu Palmy Akademickie; bułgarski Medal Honor, im. M. Dinova.
  Dorobek: Publikacje: Zasady obróbki metali 1956, Teoria obróbki skrawaniem 1970, Politiąue scienti-fiąue et recherche en Pologne 1972, Princip-les of Machining by Cutting, Abrasion and Erosion 1976.
  Adres: Al. I Armii WP 16 m. 46, 00-582 Warszawa, tel. służbowy 20-33-80.
  
  J. Kapuścik (red.), Współcześni uczeni polscy, OPI, Warszawa 1998-2006
  
  Osoba KACZMAREK Jan Marian
  Dyscyplina: podstawy budowy i eksploatacji maszyn (teoria skrawania, inżynieria warstwy wierzchniej).
  Kariera: Absolwent AGH 1948, dr 1958, dr hab. 1960; prof. nadzw. 1962, prof. zw. 1972; czł. koresp. PAN 1965-, czł. rzecz. PAN 1971–; czł. zw. PAU 1989–; czł. zagr.: Nat. Acad. of Engineering (USA) 1976-, Belgian Royal Acad. of Sciences, Letters and Arts 1977-, Bułg. Akad. Nauk 1978–; dr h.c.: Techn. Univ. Chemnitz 1973, Mosk. Wyższ. Tiechn. Ucziliszcze 1974; Hon. Scholar of Internat. Inst. of Applied Analysis (Austria) 1993, Central European Academy of Science and Art (CEASA) czł. zw. 1998–.
  Afiliacje: AGH: asystent, st. asystent, adiunkt, doc. 1947-58; PK: 1956–, kier. Kated. Obróbki Metali 1958-88, prorektor i rektor 1965-68; Inst. Obróbki Skrawaniem 1949-68, dyr. 1957-68; Komit. Nauki i Techniki PAN, przew. 1968– -72; Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższ. i Techniki 1972-74; PAN: sekr. nauk. 1971-80, czł. Prez. 1971-80 i 1984-87; Inst. Podst. Problemów Techniki PAN, kier. Zakł. Układów Mech. 1978-90.
  
  prof3rp.2.1703
  sejmprl.4558 http://bs.sejm.gov.pl/ Kaczmarek Jan (1920-2011); inżynier mechanik; Rektor Politechniki Krakowskiej; członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk; minister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki.
  Jako pilot walczył w kampanii wrześniowej w 1939. W l. 1940–1945 działał w ruchu oporu: ZWZ na Litwie, a później AK w GG. W l. 1957–1968 był dyrektorem krakowskiego Instytutu Obróbki Skrawaniem. Pracował jako nauczyciel akademicki w Katedrze Obróbki Metali Politechniki Krakowskiej. W 1962 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego AGH w Krakowie. W 1965 został członkiem korespondencyjnym PAN. W l.1966–1968 był prorektorem, a następnie rektorem Politechniki Krakowskiej. Od 1968 był przewodniczącym Komitetu Nauki i Techniki. W 1971 został członkiem rzeczywistym PAN i podjął pracę w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1972. W l. 1972–1974 został ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki. Od 1972 do 1980 pełnił funkcję sekretarza naukowego PAN. Zajmował się budową polskiej stacji badawczej na Antarktydzie. W l. 1972–1976 był przewodniczącym RG NOT, w 1984–1990 prezesem, a od 2010 honorowym prezesem NOT. W l. 1980–1987 był prezesem, a od 1998 honorowym prezesem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Równolegle, od 1978 do 1990, pozostawał na stanowisku kierownika Zakładu Układów Mechanicznych Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN w Warszawie. W l. 1971–1975 był członkiem KC PZPR. Był radnym miejskim w radzie dzielnicy Kraków-Zwierzyniec. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu. Był autorem ponad 14 monografii i książek oraz 200 publikacji. Opatentował 11 wynalazków. -- Doktoraty honoris causa: Technische Universität w Chemnitz (1973), Moskovskij Gosudarstwiennyj Tiechniczeskij Uniwiersitiet w Moskwie (1974), Politechnika Poznańska, Politechnika Koszalińska. Członek akademii: Polska Akademia Nauk, National Academy of Engineering, USA, Bulgarian Academy of Sciences, Belgian Royal Academy of Sciences Letters and Arts, Polska Akademia Umiejętności, Akademia Inżynierska w Polsce, Central Europe Academy of Sciences and Arts, Honorary Scholar – International Institute of Applied Systems Analysis w Laxenburgu. Za całokształt działalności naukowej i technicznej otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Pabianice.
  sw.1243978 Who is who w Polsce, Zug 2008
  sw.1245186 Wikipedia - Wolna Encyklopedia

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim