Mikołaj Mieczysław «Mieczysław Moczar» Moczar (ID: sejmprl.5198)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. CHOJECKI Jan Nepomucen (1748-1817) poseł na sejm czteroletni 10°
2. KOŁACZKOWSKI Stefan Brunon (1887-1940) profesor historii literatury 10°
3. SUSKI Julian (1894-1978), starosta gnieźnieński i bydgoski, publicysta, pisarz 10°
4. SOSNOWSKI Arystarch (1811-po 1872) spiskowiec, zesłaniec 11°
5. MOLDENHAWER Konstanty Włodzimierz (1889-1962) profesor genetyki w Poznaniu 11°
6. LILPOP Edward August (1844-1911) budowniczy 11°
7. MARKOWSKI Franciszek (1727-1806) konfederat barski, poseł, kasztelan sanocki 11°
8. PONIŃSKI Edward (1887-1939) ziemianin, hodowca, działacz społeczny 11°
9. CHOJECKI Franciszek Kazimierz (zm. 1779) chorąży kijowski 11°
10. JODKO-NARKIEWICZ Antoni (1843-1892) miłośnik sztuki 12°
11. POPIEL Antonina (1916-1963) przewodnicząca Konsulty Przełożonych Wyższych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych 12°
12. SZWEYCER Michał Teofil (1843-1919), powstaniec styczniowy, prawnik 12°
13. LILPOP Stanisław (1817-1866) przemysłowiec, konstruktor 12°
14. MICZYŃSKI Kazimierz Jan (1868-1918) profesor rolnictwa Akademii Rolniczej w Dublanach 12°
15. MOLDENHAWER Aleksander Edward (1840-1909) prawnik 12°
16. MORACZEWSKI Wacław Damian (1867-1950) lekarz, chemik, rektor we Lwowie 12°
17. OKOŁÓW-PODHORSKA Joanna (1854-1936) poetka, nauczycielka 12°
18. OTMIANOWSKI Telesfor (1850-1939) kupiec nasienny, działacz społeczny 12°
19. PESZYŃSKI Stanisław (1902-1944) instruktor harcerki, adwokat, szef NIK 12°
20. SOSNOWSKI Antoni (1775-1852) unicki oficjał wileński, działacz oświatowy, przywódca ruchu emancypacyjnego w Kościele unickim w Rosji 12°

Uwagi

• Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
  

  Pseudonimy: „Mieczysław Moczar”. Od 1937 r. w KPP, od 1942 r. w PPR, od 15.12.1948 r. w PZPR. W latach 1938-1939 w więzieniu. 1939-1941 działacz związkowy w Białymstoku. W 1941r. po szkoleniu spadochronowym zrzucony na teren Generalnego Gubernatorstwa, współzałozyciel organizacji „Za Wolność Waszą i Naszą”. Wedle materiału aktowego: „od chwili powstania PPR-u dowódca obwodu lubelskiego GL i AL i obwodu Kielce-Radom-Częstochowa (płk)”. Od 27.01.1945 r. do 01.06.1948 r. szef WUBP w Łodzi. W okresie: 05-09.1948 r. podsekretarz stanu w MBP. Od 08.1948 r. do 05.1950 r. wojewoda olsztyński. Od 05.1950 r. do 04.1952 r. przewodniczący Prezydium WRN w Olsztynie. Od 04.1952 r. do 12.1954 r. przewodniczący Prezydium WRN w Białymstoku. Od 12.1954 r. do 05.1956 r. przewodniczący Prezydium WNR w Warszawie. Od 12.1956 r. do 12.1964 r. podsekretarz stanu w MSW. Od 01.1957 r. do 03.1980 r. poseł na Sejm PRL II-VII kadencji. Od 26.09.1964 r. do 06.05.1972 r. prezes Zarządu Głównego ZBoWiD; od 03.11.1980 r. do 30.03.1983 r. prezes Rady Naczelnej ZBoWiD. Od 03.01.1981 r. do 20.07.1983 r. wiceprzewodniczący OK FJN. „Dnia 1 listopada 1986 r. zmarł tow. Mieczysław Moczar - Budowniczy Polski Ludowej” - z materiału aktowego. Źródła: AAN 237/XXIII-910; IPN BU 2347/9/CD/1; Ludzie władzy 1944-1991, T. Mołdawa.
  
  Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  
  Zawód: generał dywizji; działacz polityczny; działacz państwowy
  Biografia Robotnik w przem. włókienniczym 1929-38; więziony za działalność rewolucyjną 1938-39; udział w obronie Warszawy 1939, jeden z założycieli organizacji „Za wolność waszą i naszą”, Łódź 1941, dowódca GL, następnie AL we wschodniej i południowo-wschodniej Polsce (obwód łódzki, lubelski, kielecki) 1942-45; szef Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Łódź 1945-48; wiceminister bezpieczeństwa publicznego 1948; przew. Prezydium WRN, Olsztyn 1948-52, Białystok 1952-54, Warszawa 1954-56; minister państwowych gospodarstw rolnych 1956; pod-sekr. stanu w MSW 1956-64, minister spraw wewn. 1964-68; gen. dywizji 1964-
  Członkostwo: czł. Rady Państwa 1969-76; prezes NIK 1971-83; czł. Rady Ministrów 1976-80; prezes ZG ZBoWiD 1964-72, wiceprezes Rady Naczelnej 1972-80, prezes Rady Naczelnej 1980-83; poseł na Sejm PRL 1957-80; czł. KPP 1938, PPR 1942-48; czł. PZPR 1948- : zastępca czł. KC 1948-56, czł. KC 1956-81, sekr. KC 1968-71, zastępca czł. Biura Politycznego KC 1968-70, czł. Biura Politycznego KC 1970-71, 1980-81
  Odznaczenia: Order Budowniczych Polski Ludowej, Krzyż Komandorski i Kawalerski OOP, Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari, Order Krzyża Grunwaldu II kl., Order Sztandaru Pracy II kl. i inne. Publikacje: powieść .Barwy walki 1961.
  
  ipn.9443 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=2405&osobaId=9443& Moczar Mieczysław ur. 25.12.1913, Łódź
  sejmprl.5198 http://bs.sejm.gov.pl/ Moczar Mieczysław (1913-1986); Generał dywizji, minister do spraw PGR (1956), wiceminister (1956-1964) i minister spraw wewnętrznych (1964-1968), prezes NIK (1971-1983), członek Rady Ministrów (1976-1980).
  Ukończył szkołę powszechną w Łodzi oraz 3-letnie kursy zawodowe. W l. 30. pracował jako robotnik w fabryce włókienniczej, skąd został zwolniony, w tym czasie związał się z ruchem komunistycznym. Od 1937 był w KPP. W l. 1938–1939 był więziony. W czasie II wojny światowej był dowódcą GL i AL w okręgu łódzkim, kieleckim i lubelskim. Po 1945 działał w Komitecie Centralnym PPR, był kierownikiem Grupy Operacyjnej Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego ds. województwa łódzkiego, od 08.06.1945 był szefem Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi. Od 25.05. do 05.09.1948 był Pomocnikiem Ministra BP do spraw operacyjnych. Od 06.10.1948 pełnił funkcję wojewody olsztyńskiego, a po likwidacji urzędów wojewodów (20.03.1950) – przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie (od 24.05.1950 do 16.04.1952). Przez kilka miesięcy w 1956 był ministrem do spraw PGR. W l. 1956–1964 był wiceministrem spraw wewnętrznych, od 1964 szefem tego resortu (do 1968). W l. 1956–1981 był członkiem KC PZPR, a w l. 1968–1971 sekretarzem KC. W l. 1970–1971 oraz 1980–1981 był członkiem Biura Politycznego KC PZPR. Był Prezesem Zarządu Głównego ZBoWiD w okresie 1964–1972. W l. 1972–1980 – wiceprezesem, a w l. 1980–1983 prezesem Rady Naczelnej ZBoWiD. W 1985 powołany w skład Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD. Od 1971 do 23.03.1983 był prezesem NIK. W okresie 1976–1980 był członkiem Rady Ministrów. W l. 1981–1983 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Ogólnopolskiego Komitetu FJN.
  sw.1243122 Lidia Becela (red.), Kto jest kim w Polsce, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984
  sw.653671 Akt urodzenia: Łódź, parafia prawosławna, 172/1913 http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=3&zs=1567d&sy=1913b&kt=1&plik=121.jpg#zoom=2&x=222&y=821

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim