Uwagi
Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
Zastępca, a następnie redaktor naczelny Polityki w okresie 1957-1982.
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: dziennikarz; publicysta; działacz państwowy; działacz polityczny Edukacja: studia: Instytut Nauk Społecznych, Warszawa 1955 Tytuły i stopnie: dr 1957. Biografia W okresie okupacji hitlerowskiej robotnik w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego, Poznań; oficer LWP 1945-49; pracownik polityczny KC PZPR, Warszawa 1949-52, 1955-57; zastępca red. nacz. tyg. „Polityka”, Warszawa 1957-58, red. nacz. 1958-82; wiceprezes Rady Ministrów 1981- (nadzór nad sprawami nauki, oświaty i kult., bezpośrednia współpraca ze środkami masowego przekazu); przew. Kom. Rady Ministrów ds. Zw. Zaw. 1981- ; poseł na Sejm PRL 1972- Członkostwo: czł. Narodowej Rady Kult. 1983- ; czł. SDP 1951-82, przew. ZG 1958-61; czł. SD PRL 1982-;czł.: PPR 1946-48, PZPR 1948- , zastępca czł. 1964-75, czł. 1975- KC PZPR Odznaczenia: Nagroda Państwowa II st. 1976; Order Sztandaru Pracy I i II kl., Złoty Krzyż Zasługi. Dorobek: Publikacje: SDP w okresie powojennym 1949-1960, Ameryka wielopiętrowa 1964, Dyskusje, propozycje, decyzje 1965, Tematy dnia 1967, Klimaty w RFN 1971, Polska po-zagraniczna 1975, Dymisja kanclerza 1975, Spełnione i niespełnione 1978, Partnerstwo 1982; artykuły w prasie krajowej i wywiady prasowe z J. F. Kennedym, W. Brandtem, I. Gandhi, O. Palmę i innymi. Prywatnie: Ulubione zajęcia: żeglarstwo, wędkarstwo, stolarka. Adres: Urząd Rady Ministrów, Al. Ujazdowskie 1/3,00-583 Warszawa.
ipn.10269 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=2426&osobaId=10269& Rakowski Mieczysław ur. 01.12.1926, Kowalewko
sejmprl.5565 http://bs.sejm.gov.pl/ Rakowski Mieczysław Franciszek (1926-2008); historyk; dziennikarz; Premier PRL (1988–1989), redaktor naczelny tygodnika "Polityka". W okresie okupacji niemieckiej pracował w Poznaniu jako robotnik w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W l. 1945–1949 był oficerem LWP. Od 1946 należał do PPR, następnie działał w PZPR. Od 1957 był pracownikiem politycznym KC PZPR w Warszawie. Po likwidacji przez władze pisma "Po Prostu" i wprowadzeniu na rynek "Polityki", od 1958 do 1982 pozostawał związany z tym pismem jako zastępca, a później redaktor naczelny tego pisma. Działał w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich (od 1951), będąc m.in. prezesem Zarządu Głównego w okresie 1958–1961. Od 1982 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL. W 1975 został członkiem KC PZPR. W 1981 został wicepremierem w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego, który sprawował do 1985. Równolegle pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rady Ministrów ds. Dialogu ze Związkami Zawodowymi (1981–1985) i członka Narodowej Rady Kultury (1983–1990). 27.09.1988 powołany na Prezesa Rady Ministrów. Za jego premierostwa doszło do rozmów Okrągłego Stołu. -- W 1989 objął funkcję pierwszego sekretarza KC PZPR, doprowadzając do jej rozwiązania w styczniu 1990. Następnie został członkiem SdRP, którym był aż do jej rozwiązania w 1999. Wycofał się z czynnego życia politycznego, brał jednak udział w debatach publicznych (był redaktorem naczelnym pisma "Dziś", pisywał do "Trybuny", wydał dzienniki (10 tomów obejmujących lata 1958–1989), jak również dziennik z lat 1991–2001. Od 2003 do 2004 prowadził swój własny talk-show w stacji "TVP 3", do którego zapraszał znane postaci z okresu PRL. Był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce w 2005. Był wykładowcą Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
sw.306372 Who is who w Polsce, Zug 2008
źródła:
- pogrzeb: http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/
|
|