Jerzy Maciej Krasowski (ID: sw.1213717)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PACHUCKA Romana Józefa (1886-1964) pedagog, dyrektor szkół średnich, działaczka ruchu kobiecego 12°
2. BRONIKOWSKI Prosper (ur. 1805) specjalista ds. ubezpieczeń 12°
3. MANTERYS Stanisław (1874- po 1940) senator Związku Ludowo-Narodowego, deportowany do Rosji 13°
4. SYGIETYŃSKI Antoni (1850-1923) krytyk literacki, artystyczny, muzyczny i teatralny, prozaik, pianista, tłumacz 14°
5. MIŁOSZ Franciszek (1823-1862) inspektor, profesor gospodarstwa 14°
6. BIELAWSKI Jan (1864-1916) działacz społeczny i polityczny 14°
7. GRABSKI Władysław (1874-1938) minister skarbu, polityk, ekonomista 15°
8. SYGIETYŃSKI Tadeusz (1896-1955) kompozytor, dyrygent, pianista, tłumacz, założyciel i dyrektor zespołów pieśni i tańca Mazowsze i Warszawa 15°
9. SYGIETYŃSKI Leon (1822-1891) właściciel ziemski, dziennikarz, tłumacz, literat 15°
10. STARCZEWSKI Jan (1904-1981) pracownik opieki społecznej, uczestnik konspiracji podczas drugiej wojny światowej, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych, działacz społeczny 15°
11. STARCZEWSKA Halina Feliksa (1895-1986) inżynier chemik, działaczka niepodległościowa i konspiracyjna 15°
12. PRZYSTAŃSKI Stanisław (1820-1887) fizyk, nauczyciel, profesor i dziekan 15°
13. PRZEZDZIECKI Jan Chryzostom (ok. 1730-1783) marszałek rawski konfederacji barskiej, wojski bielski 15°
14. MANTERYS Mateusz (1872-1946) poseł Związku Ludowo-Narodowego 15°
15. TALIKOWSKI Michał (1894-1956), pułkownik WP 16°
16. SKIBIŃSKI Leon (1879-1945) przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 16°
17. MACHNICKI Roman Ludwik (1889-1943) inżynier, przemysłowiec naftowy 16°
18. KULISIEWICZ Jan Szczepan (1897-1966) działacz ludowy, poseł 16°
19. PRZYSTAŃSKI Stanisław (1785-1852) lekarz wojskowy 16°
20. DZIEDUSZYCKA Paulina (1831-1892) literatka 16°

Uwagi

• (Hübners) Who is Who w Polsce: Krasowski Jerzy Maciej prof. zw.

  
  zawód: reżyser teatralny, nauczyciel akademicki.
  edukacja: 1947 matura w Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Olsztynie, 1951 dyplom na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie, 1955 dyplom na Wydziale Reżyserii PWST w Warszawie.
  kariera: 1954-55 Teatr Narodowy w Opolu („Wilki w Nocy”), 1955-63 Teatr Ludowy w Nowej Hucie (adaptacja i reżyseria: „Krakowiacy i Górale”, „O Myszach i Ludziach”, „Radość z odzyskanego śmietnika”; adaptacja: „Burzliwe życie Lejzerka”, „Księżniczka Turandot”, „Stan Oblężenia”, „Oresteja”, „Dziady”, „Jakubowski i Pułkownik”, „Geniusz Sierocy”; „Smok”, prapremiera światowa), 1962-63 Teatr Polski w Warszawie (wspólnie z żoną kierownik artystyczny: „Dziady”, „Bracia Karamazow”), 1963-72 Teatr Polski we Wrocławiu (wspólnie z żoną kierownik artystyczny: „Kordian”, „Sprawa Dantona”, „Termidor”, „73”, „Zemsta”, „Rzecz Listopadowa”, „Końcówka”), 1969-86 prace reżyserskie w Teatrach Moskwy (1969 „Zemsta”), Kijowa (1976 „Krakowiacy i górale”) i Norwegii (1986 „Bracia Karamazow”), 1972-81 rektor PWST w Krakowie, Teatr im Słowackiego (wspólnie z żoną kierownik artystyczny) - „Sto rąk, sto sztyletów”, „Polonez”, 1981-2003 profesor PWST Wydział Reżyserii w Warszawie, 1983-89 Teatr Narodowy w Warszawie (dyrektor naczelny i wspólnie z żoną kierownik artystyczny: „Geniusz Sierocy”; „Dzieci Arbatu” w Teatrze Małym).
  osiągnięcia: odkrywca dla teatru i inicjator wydania twórczości dramatycznej S. Przybyszewskiej; utworzenie Wydziału Reżyserii w PWST w Krakowie oraz Wydziału Aktorskiego i filii uczelni we Wrocławiu (1973), podwojenie ilości studentów w PWST w Krakowie.
  publikacje: „Pamiętnik Teatralny”; kilkadziesiąt artykułów o tematyce teatralnej, m.in. w czasopiśmie „Teatr” (pod pseud. J. M.), zbiór artykułów „Sprawa Teatru”; scenariusz do filmu „Generał Barcz”.
  odznaczenia: Krzyż Komandorski, Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka Miasta Wrocławia, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Złota Odznaka Nowej Huty, „Złoty Ekran” (trzykrotnie), wiele nagród festiwalowych.
  członkostwo: ZASP.
  działalność: realizacja ok. 30 spektakli Teatru TV i słuchowisk radiowych, występy gościnne w ZSRR i Norwegii.
  
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1980: prof. nadzw. Krasowski Jerzy, reżyseria (zam. 31-035 Kraków, Bohaterów Stalingradu 86 m. 5)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1987: prof. zw. Krasowski Jerzy, reżyseria (zam. 01-784 Warszawa, Z. Krasińskiego 38b)
  Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  
  Zawód: reżyser; pedagog
  Edukacja: studia: Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna, Warszawa: Wydział Aktorski 1951, Wydział Reżyserski 1955
  Tytuły i stopnie: prof. nadzw. sztuki teatralnej 1977.
  Biografia Reżyser Teatru Ludowego, Nowa Huta-Kraków 1955-63; reżyser i kier, artyst. Teatru Polskiego, Warszawa 1963-64, współpraca reżyserska 1981- ; reżyser i kier, artyst.: Teatru Polskiego, Wrocław 1965-72, Teatru im. J. Słowackiego, Kraków 1972-81; reżyser Krakowskiego Ośrodka TV 1972-73; pracownik dydaktyczny PWST im. L. Solskiego, Kraków: wykładowca na Wydziale Reżyserii Dramatu 1972- , rektor 1972-81, wykładowca na Wydziale Reżyserskim PWST, Warszawa 1982- ; dyr. Teatru Narodowego, Warszawa 1983-
  Członkostwo: czł. SPATiF-ZASP 1955-82, czł. Prezydium ZG 1957-70; czł.: ZWM 1945-48, ZMP 1948-57, PPR 1945-48 PZPR 1948- , czł.: KW PZPR, Wrocław - Kraków 1969-79, Egzekutywy KW PZPR 1975-79
  Odznaczenia: nagrody, m. in.: m. Nowa Huta 1957, Klubu Krytyki Teatralnej im. Boya 1958, przew. Kom. ds. RiTV 1960, 1961, Ministra Kult, i Szt. 1962, m. Wrocławia 1972, m. Krakowa 1977, Złoty Ekran 1965, 1969, tyg. „Przyjaźń” 1979, im. Konrada Swinarskiego 1980, nagrody festiwalowe m. in. na XXI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych, Wrocław 1980 za reżyserię Sto rąk, sto sztyletów J. Żurka; Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP.
  Dorobek: Realizacje (m. in.): Myszy i ludzie J. Stein beck (własna adaptacja tekstu) 1956, Jaco bowsky i pułkownik F. Werfla 1957, Burzliwe życie Leizorka Rojtszwańca (własna adaptacja) 1. Erenburg 1959, Radość z odzyskanego śmietnika J. Krasowskiego wg J. Kaden-Ban-drowskiego 1959, Dziady A. Mickiewicz 1962; prapremiery: Geniusz sierocy 1960, Stanisław i Bogumił 1966 (Teatr TV) M. Dąbrowskiej; Sprawa Dantona 1967, 93 1970 i Thermidor 1971 S. Przybyszewskiej, Zemsta” A. Fredry, Moskwa 1969 i in.; ponad 20 realizacji telewizyjnych; adaptacje utworów F. Dostojewskiego; prace literackie: 3 maja, Układy, Sprawa teatru 1977.
  Prywatnie: Hobby: żeglarstwo, wędkarstwo.
  Adres: ul. Krasińskiego 38b m. 53, 01-779 Warszawa, tel. 33-83-53.
  
  J. Kapuścik (red.), Współcześni uczeni polscy, OPI, Warszawa 1998-2006
  
  Osoba KRASOWSKI Jerzy Maciej
  Dyscyplina: twórczość artystyczna (teatr, teatr telewizji, radio - reżyser).
  Kariera: Absolwent PWST w Warszawie 1950 (Wydz. Aktorski) i 1955 (Wydz. Reżyserski); prof. nadzw. 1975, prof. zw. 1984.
  Afiliacje: Teatr Ludowy w Nowej Hucie: reż. 1955-; Teatr Polski w Warszawie, Teatr Polski we Wrocławiu, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie: kier, artyst. i reż. 1963–81; Teatr Narodowy w Warszawie: dyr. i kier, artyst., reż. 1983-90; PWST w Krakowie: rektor 1972-81.
  
  prof3rp.2.2320
  sw.1213717 Who is who w Polsce, Zug 2008
  sw.1240520 Who is who w Polsce, Zug 2008 - biogram żony

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim