W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- MAKOWIECKI Stanisław (1891-1935) bankowiec, dyrektor departamentu Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej 4°
- BRODOWSKI Włodzimierz Ludomir (1823-1903) profesor medycyny 4°
- MATECKI Kazimierz (1855-1913) inżynier-mechanik, przemysłowiec 6°
- KWIATKOWSKI Mieczysław (1889-1943) działacz PPS i KPP, publicysta 7°
- RÓŻYCKI Julian Józef (1834-1919) farmaceuta, właściciel aptek i nieruchomości 7°
- CHRAPOWICKI Eustachy (zm. 1791) instygator litewski 7°
- STRYNKIEWICZ Franciszek (1893-1996), rzeźbiarz 7°
- CHRAPOWICKI Antoni (XVIII/XIX w.) pułkownik 7°
- TEMLER Karol (1823 1906), przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 7°
- SIERAKOWSKI Stanisław Wacław (1889-1949) bakteriolog 7°
- LEO Edward (1829-1901) prawnik, publicysta, redaktor 8°
- STRUMIŁŁO Tadeusz (1929-1956) muzykolog, taternik, publicysta 8°
- DEMBOWSKI Tadeusz (1856-1930) lekarz 8°
- STRYNKIEWICZ-BIENIULIS Barbara (1922-1996), rzeźbiarka 8°
- SZCZYTT NIEMIROWICZ Józef (zm.1745) poseł na sejmy, kasztelan mścisławski 8°
- LEO Anna (1873-1945) pamiętnikarka, tłumaczka 9°
- ROMEROWA Zofia (1885-1972) malarka i graficzka 9°
- RODOWICZ Stanisław (1883- po 1939) inżynier technolog, bibliograf, dokumentalista 9°
- RYGIER Teodor (1841-1913) rzeźbiarz 9°
- SIRUĆ Szymon (1698-1774) starosta kowieński 9°
Uwagi
(Hübners) Who is Who w Polsce: Brodowski Leon dr prawa zawód: przewodniczący, działacz społeczny. miejsce pracy: Ogólnopolski Klub Miłośników Litwy. edukacja: absolwent gimnazjum im. króla Zygmunta Augusta w Wilnie, 1937-39 Uniwersytet Stefana Batorego, Wydział Prawa i Nauk Społecznych, 1945-47 Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Prawno-Ekonomiczny, 1972 doktorat na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. kariera: 1942-44 kierownik wydziału młodzieży męskiej w konspiracyjnym Instytucie Katolickim w Wilnie, autor programu „Kodeks wychowania rycerskiego”, 1945 pierwszym transportem wyjechał do Polski, był kierownikiem szkoły podstawowej we wsi Cyprki k/Grajewa, referent prawny w samorządzie gospodarczym Izb Przemysłowo-Handlowych w Częstochowie i Wrocławiu, 1948-50 kierownik wydziału ekonomicznego w Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego „Cepelia” we Wrocławiu, równolegle dyrektor Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa na Dolnym Śląsku, wykładowca na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego, 1951-82 zatrudniony w Stowarzyszeniu PAX, od czerwca 1956 działa na własną odpowiedzialność poza strukturami PAX-u w zakresie szeroko pojętej polityki społecznej, w latach 60-tych i 70-tych jest radnym Stołecznej Rady Narodowej, 1957-58 inicjator i prezes Spółdzielni Pracy-Poradnia Życia Rodzinnego „Ognisko” w Warszawie, 1964 współtwórca samorządu osiedlowego w Warszawie, w latach 70-tych wiceprzewodniczący zespołu badawczego PAN-PR-5, czyli społeczny system osiedla mieszkaniowego na terenie 5 miast polskich, 1982 współautor projektu reaktywowania Polskiego Towarzystwa Reformy Mieszkaniowej pod patronatem Stowarzyszenia Architektów Polskich, współorganizator grupy dialogowej „Consensus”, 1983 dla uczczenia przyjazdu Papieża organizator konferencji w Pałacu Staszica na temat polityki demograficznej i rodzinnej, 1986 na fali radzieckiej „pierestrojki” przystępuje do starań o powołanie stowarzyszenia „Ogólnopolski Klub Miłośników Litwy”, który ostatecznie powstaje 10.12.1988, od 1990 redaguje kwartalnik „Lithuania”, organizuje dwa „okrągłe stoły” polityków polskich i litewskich, dwa sejmiki młodzieży studenckiej z 8 krajów Europy Środkowo-Wschodniej, 25 konferencji polsko-litewskich, 4 spotkania plenarne twórców kultury polskiej i litewskiej, przeszło 250 wykładów na Uniwersytecie Warszawskim na temat krajów Europy Środkowo-Wschodniej, przyczynia się do poparcia opinii publiczn publikacje: kilkaset artykułów na łamach prasy katolickiej i fachowej z zakresu polityki społecznej, wydawnictwa zwarte: „Samorząd rad zakładowych” (1947), „Spotkanie humanizmów” (1965), „Henryk Dembiński-człowiek dialogu” (1988), „Kwiaty fatimskie” (1993), „Społeczne środowisko człowieka” (1998), „Droga PAX-u” (w przygotowaniu). odznaczenia: Medal Św. Benedykta w Wilnie (1944), Krzyż Oficerski OOP (1988), Order Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina (2001). członkostwo: Towarzystwo Wolnej Wszechnicy Polskiej, Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa.
sw.305399 Who is who w Polsce, Zug 2008
sw.342983 Informacja p. Mateusza Suszczewskiego (z 6.8.2013)
źródła:
- zgon: https://www.wikidata.org/wiki/Q14917887
|
|