|
W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KOBYLIŃSKI Florian (1774/77-1843) generał brygady 3°
- CASSIUS Jan Wilhelm (1787-1848) pastor, profesor gimnazjalny 5°
- KASSJUSZ Michał (zm. 1891) emigrant w Nowej Zelandii 5°
- HOŁYŃSKI Stefan (1815-1878) przyjaciel Słowackiego 5°
- DEMBOWSKI Tadeusz (1738-1809) minister skarbu 5°
- ROSTWOROWSKI Franciszek Ksawery (1749-1816) sekretarz posła konfederacji barskiej, sędzia 5°
- ISZORA Stanisław (1838-1863) ksiądz, powstaniec 6°
- ROSTWOROWSKI Jan Tadeusz (1779-1853) pułkownik WP 6°
- ROSTWOROWSKI Jan Nepomucen (1799-1847) pisarz, muzyk, rolnik, poseł 6°
- ROSTWOROWSKI Antoni Meliton (1789-1843) oficer, prezes Komisji Województwa Lubelskiego, senator 6°
- ROSTWOROWSKI Stanisław (1785-1837) oficer napoleoński, ziemianin 6°
- MAŁACHOWSKI Mikołaj (1730-1784) poseł, wojewoda łęczycki i sieradzki 6°
- DEMBOWSKI Stefan Florian (1728-1802) kasztelan czechowski 6°
- BRONIKOWSKI Adam (1714-1778) działacz dysydencki w Wielkopolsce 6°
- ROSTWOROWSKI Antoni Jan (ok. 1704-1775) emisariusz Stanisława Leszczyńskiego, starosta czeski, kasztelan zakroczymski 6°
- MAŁACHOWSKI Stanisław Aleksander (1770-1849) generał, senator kasztelan 7°
- ROSTWOROWSKI Stefan (1784-1866) major WP, ziemianin, marszałek szlachty 7°
- ROSTWOROWSKI Jan Wiktoryn (1678-1742) poseł, kasztelan wiski 7°
- ROSENGART Konrad (ok. 1754-1817) restaurator i właściciel hotelu 7°
- ROSTWOROWSKI Janusz (1811-1891) rzeczywisty radca stanu, koniuszy dworu cesarskiego, filantrop 7°
Uwagi
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KIERSNOWSKI Franciszek - Ukończył szkoły w Nowogródku i prawo w Wilnie, potem mieszkał u wuja pika Kobylińskiego k. Płocka. 1831 znajdował się na Litwie. W powstaniu przyłączył się do korpusu Dembińskiego wycofującego się spod Kurszan do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, 4.10.31 ppor. 13 puk, 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus. Przybył do Francji 2.33 i należał początkowo do zakładu w Bourges, 10.33 wysłany do Moulins. Tu 2.11.34 wystąpił w obronie Czartoryskiego. 5.36 zgłosił gotowość służenia w p. polskich Iansjerów w Hiszpanii. 1840 został członkiem Zjednoczenia. W latach czterdziestych przeniósł się do Autun i byl tam komiwojażerem. Wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów i 4.48 wyruszył z Paryża do kraju. Wrócił do Francji, 10.49 zabiegał o carską amnestię. Mieszkał w Romorantin w dep. Loir-et-Cher, od 1856 był ociemniały. 1857 wrócił do Polski.
sw.561446 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|