W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- NAWROCKI Władysław (1870-1931) poeta, tłumacz, redaktor 4°
- SIENNICKI Jerzy (1886-1956) architekt, konserwator zabytków 10°
- DOMANIEWSKI Czesław (1861-1936) architekt 11°
- SIENNICKI Julian Władysław (1867-1959) wiceminister sprawiedliwości, senator 11°
- MACIERAKOWSKI Tadeusz Jerzy (1908-1966) teatrolog, tłumacz 11°
- KRZYŻANOWSKI Hieronim (1819-1875) profesor prawa kanonicznego 11°
- KRYGER Wojciech Leopold (1800-1853) inżynier, konstruktor hutniczy 11°
- JANOWSKI Mieczysław (1874/75-1949) ksiądz, publicysta 12°
- JANISZEWSKI Zygmunt (1888-1920) profesor matematyki 12°
- AULEITNER Antoni Walery (1801-1898) nadleśniczy włocławski 12°
- RACIĘCKI Zygmunt (1896-1973) inżynier architekt, specjalista budownictwa wiejskiego 12°
- BORKOWSKI Jan Łukasz (1841-1917) handlowiec 12°
- de SAUVE Ludwik Franciszek (1784-1857) chirurg 12°
- BIERNACKI Mikołaj (1836-1901) poeta, satyryk 12°
- BENTKOWSKI Feliks Jan (1781-1852) historyk, filolog 12°
- SIESTRZYŃSKI Łukasz Jan (1784-1824) lekarz, pedagog 13°
- STRZESZEWSKI Czesław (1903-1999), działacz katolicki, ekonomista, historyk 13°
- DOMANIEWSKI Bolesław Marian (1857-1925) muzyk 13°
- FIORENTINI Władysław (1820-1914) kupiec, rajca miejski wileński 13°
- FRANKOWSKI Roman (zm. 1916) urzędnik Rządu Narodowego 13°
Uwagi
Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 392): Nawrocki Karol, Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, wpis 30 XII 1820 Pporucznik w powstaniu 1830/31. Od 1832 na emigracji we Francji, przebywał w 1832 w obozie w Avignon. Członek Zjednoczenia od 1844. Członek TDP od 1848.
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: NAWROCKI Karol Klemens Walenty - Ukończył szkoły w Warszawie, od 30.12.20 student Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych UW, następnie mierniczy. W powstaniu podof. p. gren., 3.5.31 ppor., 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 1.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Awinionie, 19.12.32 opowiedział się po stronie Rady Awiniońskiej przeciw autorom manifestu. 6.5.33 ożenił się z Francuzką pozostawiono go więc w mieście po rozwiązaniu zakładu. 1.40 przystąpił do Zjednoczenia, 1848 został członkiem TDP. Mieszkał w Awinionie lub pobliskim Tarascon, pracując od 10.7.41 jako pikier. 10.2.46 zdał egzamin i został przyjęty do administracji dróg i mostów, 1.3.46 konduktor pomocniczy 3 klasy przeznaczony do żeglugi na Rodanie, 1.3.49 przeniesiony do Montelimar w dep. Drôme, 1.3.51 konduktor pomocniczy 2 klasy, 1.4.56 konduktor embrigadé 4 klasy, 1.7.64 - 3 klasy, 28.1.73 przeszedł na emeryturę. 1862 należał do Zjednoczonej Emigracji Polskiej. 26.2.53 otrzymał prawo stałego pobytu dekretem nr 1349, a 5.12.66 naturalizację dekretem nr 20931.
sw.561552 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|