W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KLINGER Witold (1875-1962) filolog klasyczny, profesor 4°
- HADZIEWICZ Piotr (zm. 1782) prawnik, publicysta 6°
- HADZIEWICZ Mikołaj (XVII w.) sekretarz królewski 6°
- SOLARI Bonawentura (1735-po 1805) architekt przysięgły Warszawy 6°
- SOLARI Antoni (1700-1763) architekt 7°
- SADOWSKI Józef Jan (1871-1909) adwokat 7°
- MARCHOCKI Mikołaj Ścibor (ok. 1570- ok. 1636) rotmistrz, starosta czchowski, pamiętnikarz 7°
- LANCKOROŃSKI Stanisław (zm. 1657) wojewoda ruski, hetman polny koronny 7°
- TEODOZJUSZ (Teodozy) (1864 - 1943), prawosławny arcybiskup wileński i lidzki 8°
- STARZYŃSKI Eustachy h. Doliwa (1810-1892), uczestnik powstania listopadowego, emigrant we Francji 8°
- SOLARI Roch (1660-1721) mistrz kamieniarski i przedsiębiorca budowlany 8°
- KIRN-SŁABOSZEWICZ Antoni (1873-1938) inżynier, technolog 8°
- SZEMBEK Przecław (1652?-1702) kasztelan wojnicki, starosta biecki 8°
- SOBOLEWSKI Ludwik h. Ślepowron (1781-1858) oficer WP, senator Rzeczypospolitej Krakowskiej 8°
- DOMASZEWSKI Stanisław-Widlica (ok. 1600-1667) kasztelan lubelski 8°
- SIENIEŃSKI Zbigniew (zm. 1633) kasztelan lubelski, poseł 8°
- LANCKOROŃSKI Hieronim (zm. 1697) podkomorzy podolski, starosta skalski, rotmistrz 8°
- STECKI Jan (1871-1954), polityk, poseł do Dumy, minister w rządach Rady Regencyjnej, senator Rzeczypospolitej Polskiej, działacz ziemiański 8°
- TRĘBICKI Antoni (17661834) prawnik, poseł na Sejm Wielki 8°
- OPACKI Zygmunt (zm. 1654) wielkorządca krakowski, podkomorzy warszawski, wojewoda dorpacki 8°
Uwagi
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KITLIŃSKI (Kietliński) Feliks Aleksander - Wszedł do służby 1822 do p. gren. gw., 1824 kadet, 1825 podof., 1827 przeznaczony do SPP. W powstaniu uczestnik Nocy Listopadowej, 9.12.30 ppor., 16.12.30 trafił do 6 ppl., 13.6.31 por., ranny pod Białołęką, 1.9.31 otrzymał krzyż złoty nadany przez Ramorino, przeszedł 16.9.31 z Ra-morino do Galicji. Przybył do Francji 2.32 i należał kolejno do zakładów w Awinionie, Lunel i Le Puy, 6.33 skierowany do Agen. Zamieszkał w Marmande w dep. Lot-et-Garonne, 6.8.34 potępił tam Czartoryskiego. 1.10.35 wyjechał do Cahors, gdzie od 1835 był zatrudniony w administracji dróg i mostów. 3.8.35 konduktor embrigadé 3 klasy, 1.2.38 -konduktor pomocniczy 2 klasy, 1.3.39 wrócił do Marmande do służby przy kanale bocznym Garonny. 1.2.40 konduktor pomocniczy 1 klasy w Baise w dep. Lot-et-Garonne, 1.2.43 konduktor embrigadé 3 klasy, 1.8.48 - 2 klasy, 1.5.53 - 1 klasy. 1.5.56 wziął urlop i przeszedł na służbę do kolei południowej. Bardzo wysoko ceniony, proponowany na inżyniera. 3.46 przystąpił do aktu powstania krakowskiego, a 8.46 w Port-Ste-Marie został członkiem TDP. Ożenił się 14.5.40 z zamożną Francuzką, dzięki czemu zapewnił sobie doskonałą sytuację materialną. Dzieci nie miał. Zm. 30.6.64 w Fengarolles.
sw.563022 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|