Edward Wolski h. Ślepowron (ID: sw.77195)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PEPŁOWSKI Edward Adolf (1880-1960) inżynier, technolog, działacz robotniczy, senator 2°
2. TEMLER Karol (1823 1906), przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 2°
3. SCHULZ-EWLER Karol Henryk (1852-1905) pianista, kompozytor 4°
4. TEMLER Aleksander (1825 1917), przemysłowiec 4°
5. MARCHWICKI Zdzisław (1841-1912) powstaniec 1863, emigrant, dyrektor banku 4°
6. PFEIFFER Stanisław Fryderyk (1819-1890) przemysłowiec 5°
7. SZLENKIER Karol Jan (1839-1900), przemysłowiec, filantrop 5°
8. PEPŁOWSKI Adolf (1841-1916) powstaniec 1863, adwokat 5°
9. SZLENKIER Jan (1848-1910), przemysłowiec, filantrop 5°
10. SCHLÖSSER Henryk Wilhelm (1829-1884) przemysłowiec, filantrop 6°
11. SCHLÖSSER Karol Ernest (1832-1881) przemysłowiec 6°
12. SKOCZYŃSKI Zygmunt (1917-1964) inżynier elektryk, profesor Instytutu Elektrotechniki i Politechn. Warsz. 6°
13. SŁONCZYŃSKA Anna (1893-1944) poetka 6°
14. HERSE Bogusław Władysław (1872-1943) kupiec 6°
15. BAUERFEIND Feliks Gabriel (1834-1914) powstaniec 1863 6°
16. SZLENKIER Karol Stanisław (1884-1944), fizyk, przemysłowiec, działacz społeczny 6°
17. SZLENKIER Zofia (1882-1939), pielęgniarka 6°
18. SCHLÖSSER Fryderyk Mathias (1781-1848) przemysłowiec 6°
19. SCHIELE Kazimierz (1890-1956) taternik, alpinista, narciarz 6°
20. REGULSKI Jan (ok. 1760-1807) gliptyk, medalista, kolekcjoner duet sztuki 6°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WOLSKI Edward (26 VII 1850 Warszawa - 11 V 1921 Warszawa), aktor
  Był synem Antoniego W. i Karoliny z domu Gaillet. Po ukończeniu gimn. uczył się gry aktorskiej u J.T.S. Jasińskiego i J. Rychtera. 19 V 1870 debiutował w t. pozn. i pozostał tu na sez. 1870/71. W 1871 występował na prowincji, m.in. w Kaliszu. W 1872 wrócił do Warszawy i 1 V 1872 debiutował w WTR jako Rizzio („Maria Stuart” J. Słowackiego). Dzięki poparciu H. Modrzejewskiej został od 13 V tego roku zaangażowany do zespołu dramatu WTR i pracował tu do końca swojej kariery. Na występy gościnne wyjeżdżał m.in. do Krakowa (październik 1882), Lwowa (lipiec 1896), Sosnowca (lipiec 1900) i Ciechocinka (lipiec 1897 i 1898). Trzykrotnie obchodził jubileusze: 26 IV 1897 dwudziestopięciolecia, 27 V 1902 trzydziestolecia, a w styczniu 1908 trzydziestopięciolecia pracy w WTR. 14 VII 1912 przeszedł na emeryturę.
  Był wysoki, szczupły, elegancki, bardzo zgrabny, o dużych, ciemnych, żywych oczach. „Ślicznie się ruszał. Gest do pozazdroszczenia” - pisał L. Solski. Z początku grał role amantów lirycznych i dram., m.in. Mazepę („Mazepa"; brał udział w warsz. premierze tego utworu w 1873), Józefa („Deborah"), Laertesa i Horacego („Hamlet"). Nie zdobył w nich jednak uznania, a bywał nawet ostro krytykowany za nie najlepsze mówienie wiersza, szczególnie w dramatach Słowackiego. Od ok. 1875 zaczął coraz częściej grywać lekkich amantów w komediach i w tych rolach zasłynął. Odpowiadały one najbardziej jego uzdolnieniom. Wdzięk, szyk, humor, naturalność, a przede wszystkim bezpośredniość i nawiązywanie żywego kontaktu z publicznością sprawiły, że przez długie lata był ulubieńcem warsz. widzów. Jak wspominał J. Kotarbiński, jego humor miał czysto „warszawską cechę niefrasobliwości i sympatycznej łobuzerki, a zawsze kipiał werwą”. W pracy nad rolą i na scenie „szedł przeważnie za instynktem” (J. Kotarbiński). Wielu krytyków zwracało uwagę, że gra jego jest często zbyt powierzchowna, że „nie potrafi przystosować się do nowego repertuaru i nowego typu amantów, mniej beztroskich a bardziej realistycznych, przyziemnych” (W. Bogusławski). Nie lubił „przeistaczać się zewnętrznie”, przeważnie miał jednakową charakteryzację twarzy, ruchy, sposób mówienia. Był jednak nieodparcie zabawny: „jego humor i temperament udzielały się nie tylko publiczności, ale i partnerom, którzy często mówić nie mogli, gdy wybałuszał swoje ogromne, ciemne, błyszczące oczy, wywołując nimi komiczne efekty” (P. Owerłło). Stworzył cały szereg niezapomnianych postaci wartogłowów, bałamutów, uwodzicieli, wesołych towarzyszy, złotych młodzieńców, gł. w komediach pol., zwłaszcza M. Bałuckiego, E. Lubowskiego, A. Zalewskiego, A. Fredry i J.A. Fredry, w komediowym repertuarze obcym, szczególnie francuskim. Do najsłynniejszych ról W. należały: Jacuś („Jacuś"), Józio („Oj, młody, młody"), Gustaw („Śluby panieńskie"), Wacek („Wicek i Wacek"), Seweryn („Pan Damazy") i Karol („Wielki człowiek do małych interesów"). Doskonały był również jako Adhemar („Rozwiedźmy się"), Paweł Raymond („Świat nudów"), Edgar („Fałszywi poczciwcy"), Thevenot („Teściowa"), Hr. Neipperg („Madame Sans Gene"). Z powodzeniem grywał role z wyraźnym odcieniem charakterystycznym; duży sukces odniósł jako Hr. Gustaw („Lena"), dobry także jako Motyliński („Klub kawalerów"), Fikalski („Dom otwarty"), w późniejszych latach kariery jako Pagatowicz („Grube ryby"), Tolo („Skiz"), Clarkson („Cudzoziemka"), Ernest („Miłość czuwa"). Żonaty był dwukrotnie, najpierw z Adelą Stalińska 1° v. Szulc (ślub 21 III 1881 w Warszawie), następnie z Bobrowską. Tabl. 88.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61520.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  EDWARD WOLSKI
  ARTYSTA DRAMATU
  ZM. 11.V.1921
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 53 str. 124: psb.35171.9
  n.38892b Nekrologia Minakowskiej (38892)
  n.50639b Nekrologia Minakowskiej (50639)
  n.54563 Nekrologia Minakowskiej (54563)
  sw.102228 Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1-3, Warszawa 1932-1935
  sw.77195 Informacja p. Jana Suskiego (z 6.12.2008)
  sw.84840 Informacja p. Wandy Pisańskiej (z 9.2.2009)
  sw.95540 Informacja p. Wandy Pisańskiej (z 19.6.2009)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim