Zygmunt Berling
(ID: sw.811342)
- Urodzony dnia 27 IV 1896 - Limanowa, Austro-Węgry
- zmarł dnia 11 VII 1980 - Konstancin-Jeziorna, Polska
- Wiek: 84 lat
- Visi šio asmens šaltiniai
Pridėkite arba pataisykite datas ir vietas
- Wikipedia (Zygmunt Berling): Zygmunt Henryk Berling (ur. 27 kwietnia 1896 w Limanowej) – polski wojskowy, prawnik i polityk. Podpułkownik piechoty Wojska Polskiego (II RP), generał broni ludowego Wojska Polskiego, dowódca 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i 1 Armii WP, zastępca Naczelnego Dowódcy WP. Komendant Akademii Sztabu Generalnego (1947, 1948–1953). Wiceminister leśnictwa (1957–1970), prezes Naczelnej Rady Łowieckiej Polskiego Związku Łowieckiego (1957–1959). Poseł do Krajowej Rady Narodowej. więcej...
|
|
Rodzice
|
|
|
| |
|
|
Uwagi
Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
Wojskowy zawodowy, generał broni w stanie spoczynku od 1.10.1963r. W PZPR od 1965 roku [!]. W latach 1914-1918 służba wojskowa, kolejno: 2 i 4 pułk piechoty w składzie II Brygady Legionów, Polski Korpus Posiłkowy i armia austriacka, po wcześniejszym internowaniu. Podczas walk na froncie rosyjskim trzykrotnie ranny. Po 1918 roku uczestnik walk o Lwów i Gródek Jagielloński z Ukraińcami oraz na Wołyniu podczas ofensywy sierpniowej 1920 roku. W okresie międzywojennym oficer Wojska Polskiego, był, między innymi, dowódcą batalionu etapowego, szkoły podoficerskiej, szefem Biura Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych, dowódcą 4 Pułku Piechoty Legionów. Jesienią 1939 roku znalazł się w Wilnie, następnie aresztowany przez Sowietów. W październiku 1940 wraz z kilkoma oficerami polskimi w „willi rozkoszy” (Małachowka pod Moskwą) opracowywał plany utworzenia polskich jednostek wojskowych w ZSRS. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej i podpisaniu układu Sikorski-Majski (lipiec 1941) zgłosił się do tworzonej w Związku Sowieckim Armii Polskiej pod dowództwem gen. Wł. Andersa, którą opuszcza podczas jej ewakuacji do Iranu i pozostaje w ZSRS. W związku z tym skazany zaocznie, przez sąd polowy na śmierć, za dezercję (26.07.1943). Od maja 1943 roku dowódca i organizator 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Następnie od 21.07.1944 Zastępca Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego i dowódca I Armii Wojska Polskiego. Od 15.08. t.r. poseł do Krajowej Rady Narodowej. 4.10.1944 odsunięty od dowodzenia I Armią WP i skierowany na studia do Wyższej Wojskowej Akademii Sił Zbrojnych ZSRS im. K. Woroszyłowa. W okresie powojennym był, między innymi: Komendantem Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie (do 1953r.), podsekretarzem stanu w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych; prezesem polskiego Związku Łowieckiego (1957-1959). Źródło: J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943 - 1990 (A-H). Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, s.133-143.
sw.811342 Wikipedia - Wolna Encyklopedia
źródła:
- urodzenie, zgon: https://www.wikidata.org/wiki/Q245320
|
|
Baza danych na stronach www.sejm-wielki.pl to drobny wycinek Wielkiej genealogii Minakowskiej, sięgającej średniowiecza, zawierającej ponad 1.200.000 osób nawzajem skoligaconych, w tym znaczną część sławnych Polaków wszystkich epok; więcej na ten temat na Wielcy.pl .
Baza jest uzupełniana codziennie
— bardzo proszę o nadysłanie uzupełnień na adres mj@minakowski.pl . Z góry dziękuję!
Serwisowi Sejm-Wielki.pl patronuje Stowarzyszenie Potomków Sejmu Wielkiego, działające pod patronatem Marszałka Sejmu RP.
Znani: literaci, malarze, muzycy, aktorzy, dziennikarze, odkrywcy, historycy, wojskowi, filozofowie, ludzie Kościoła, prawnicy,
politycy: przedrozbiorowi, dziewiętnastowieczni, przedwojenni, powojenni, współcześni, parlamentarzyści II i III RP oraz PRL,
uczeni (członkowie akademii nauk): nauk społecznych, nauk biologicznych, nauk ścisłych, nauk technicznych, nauk rolniczo-leśnych, nauk medycznych, nauk o ziemi
