W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- OPĘCHOWSKI Teodor (1854-1914) lekarz, profesor terapeutyki 4°
- GLÜCKSBERG August Emanuel (1804-1894) księgarz, wydawca 4°
- EJSMOND Franciszek (1859-1931) malarz 5°
- EJSMOND Julian (1892-1930) poeta, bajkopisarz 5°
- EJSMOND Stanisław (1894-1939) malarz 5°
- LILPOP Franciszek Bogusław (1870-1937) architekt 5°
- LEO Edward (1829-1901) prawnik, publicysta, redaktor 5°
- KON Piotr (1865-1937) adwokat, działacz rewolucyjny 5°
- GLÜCKSBERG Natan (1780-1831) księgarz, drukarz, wydawca 5°
- SZWEDE Ludwik (1816-1901), przemysłowiec, filantrop 5°
- GLÜCKSBERG Henryk Emanuel (1802-1870) tłumacz, publicysta 6°
- GLÜCKSBERG Gustaw Leon (1807- po 1863) księgarz, wydawca 6°
- GLÜCKSBERG Krystian Teofil (1796-1876) księgarz, wydawca, typograf 6°
- SZWEDE Aleksander (1849-1920), inżynier technolog, przemysłowiec 6°
- STRASBURGER Karol Ludwik (1848-1916) ekonomista, dyrektor Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej 6°
- BRZEZIŃSKA Filipina (1800-1886) kompozytorka, pianistka 6°
- LEO Leopold August (1792-1868) lekarz, wydawca 6°
- LILPOP Edward August (1844-1911) budowniczy 6°
- BRZEZIŃSKI Kazimierz (1824-1876) prawnik 6°
- RABSKI Janusz (1900-1941) działacz akademicki i Narodowej Demokracji, adwokat 6°
Uwagi
Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 338): Wolff Michał, Wydział Lekarski, wpis 12 IX 1828 Syn Józefa, znanego warszawskiego lekarza żydowskiego i Eleonory Estreicher z Brodów. Brat Maksymiliana, wuj Henryka Wieniawskiego. W powstaniu listopadowym był podle-karzem w szpitalu wojskowym koszar Gwardii Koronnej. Po upadku powstania kontynuował studia na Uniw. Krakowskim w 1831, a w 1832-1833 w Dorpacie. W tymże roku przeniósł się do Berlina i w 1834 uzyskał doktorat medycyny na podstawie pracy „De herniarum abdominalium origine atque diagnosi”. Praktykował później w Międzyrzeczu, a od 1841 w Łaszczowie, woj. lubelskie. W 1844 w Kalwarii, gub. augustowska, a od 1853 z powrotem w Międzyrzeczu, gub. siedlecka. Ostatnie lata życia spędził w Warszawie. Zmarł w Meranie. Przyjął wyznanie augsbursko-reformowane.
n.24003 Nekrologia Minakowskiej (24003)
sw.83488 Kazimierz Reychman, Szkice genealogiczne, Warszawa 1936
źródła:
- urodzenie, chrzest: Jeske-Choiński, Neofici polscy - pogrzeb: http://www.grobonet.com
|
|