„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
RAJEWSKI Wojciech (27 I 1914 Warszawa -18 XI 1980 Konstancin-Jeziorna), aktorBył synem Zygmunta R. i Elżbiety z Grunwasserów, mężem - Urszuli Gryglewskiej. Wielokrotnie żonaty; ostatnią jego żoną była Barbara Wiesława Szczerba. W 1932 ukończył gimn. w Warszawie i rozpoczął tu działalność aktorską na scenach związanych z lewicą i awangardą lit. takich, jak: kabaret Czerwona Latarnia (1932-34), T. Comoedia (sez. 1934/35), T. Eksperymentalny (1934-36), t. Cricot, działający w listopadzie 1938 w Kawiarni Plastyków w Instytucie Propagandy Sztuki. W sez. 1938/39 należał do zespołu T. Lalek Baj w Warszawie. Po wybuchu II wojny świat. grał w T. Małych Form Miniatury w Białymstoku. Następnie przez dziesięć miesięcy był w Armii Czerwonej. Potem występował w t. lalkowym w Grodnie oraz w ros. t. dram. (ewakuowani aktorzy leningradzcy) w Bałaszowie k. Saratowa (1942-46). Po powrocie do Polski grał w T. Groteska w Krakowie (1946-47), T. Młodego Widza we Wrocławiu (1947-50) i T. Dramatycznym w Świdnicy (1950). Eksternistyczny egzamin aktorski zdał w 1950. Następnie pracował w T. Powszechnym w Łodzi (1951-52), w T. Domu Wojska Pol. (1952-55) i T. Syrena (sez. 1955/56) w Warszawie, w T. Ludowym w Nowej Hucie (1956-58) i ponownie w Warszawie: w T. Współczesnym (sez. 1958/59), T. Powszechnym (1959-61), T. Ateneum (sez. 1961/62), T. Powszechnym (1962-64), T. Komedia (1964-67) i T. Ludowym (1967-74). W sez. 1974/75 występował w T. Dramatycznych w Szczecinie, a w 1975-77 w T. Nowym w Poznaniu. Powrócił do Warszawy i w sez. 1977/78 należał do zespołu T. na Targówku. W sez. 1978/79 był w T. Rozmaitości, a w sez. 1979/80 w T. Polskim (równocześnie grał gościnnie w T. na Targówku i w T. Ochoty).
Miał charakterystyczne warunki zewnętrzne, które umiejętnie wykorzystywał. Po występach T. Ludowego z Nowej Huty we Włoszech w prasie wł. pisano o jego roli Truffaldina w „Słudze dwóch panów": „Doskonały aktor i akrobata, bardzo błyskotliwy, clown maleńki, niezwykle ruchliwy, szlachetny i złośliwy zarazem, był niezwykłym zjawiskiem”. Blisko dwadzieścia lat później Z. Sośnicki tak scharakteryzował rolę Peachuma („Opera za trzy grosze"): „pozornie dobroduszny, a w rzeczywistości twardy, bezwzględny wyzyskiwacz, pozbawiony wszelkich skrupułów w zaspokajaniu swej chciwości”, „wszystko w nim kazało się domyślać, że jest nie tylko przebiegły i przewidujący, ale również krwiożerczy i groźny”.
Inne ważne role: Gamoń („Król w kraju rozkoszy"), Azdak („Kaukaskie kredowe koło"), Żyd („Wesele"), Alfred Doolittle („My Fair Lady"), Jowialski („Pan Jowialski"), Henryk Jaskrowicz („Grzech"), Hugon Blaschke („Dziesięć paradoksów prokuratora Kempnera"). Znany i popularny był też dzięki filmowi; zagrał kilkadziesiąt ról charakterystycznych i komediowych.
Wojciech Rajewski
(ID: teatr.10619.1)
