Maria Nowak (ID: teatr.10628.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  MIEDZIŃSKA Maria, z domu Nowak, 2° v. Górzyńska, także Kupfer (5 IV 1902 Kraków - 4 XII 1971 Warszawa), aktorka
  Była córką Stefana i Anny Nowaków, żoną muzyka Edwarda Miedzińskiego (ślub w 1922), potem dyrygenta => Zdzisława Górzyńskiego (ślub w 1926), matką aktorek: Krystyny Miedzińskiej-Possart i Hanny Górzyńskiej-Słowińskiej. Kształciła się w Miejskiej Szkole Dram. w Krakowie, a po jej ukończeniu, w 1922-1925 występowała w krak. T. Bagatela, w takich rolach, jak: Leonia („Bęben"), Julia („Accidalia"), Maud („On, ona i mama"), Pokojówka („Pierścień z szafirem"), Fila („Kobieta bez skazy"). Na scenie od pocz. używała nazwiska Miedzińska. W sez. 1925/26 była zaangażowana w T. Polskim w Katowicach, gdzie grała m.in. Marię („Judasz z Kariothu"), Wodziejewską („Spadkobierca"), Zofię („Dzierżawca z Olesiowa"), Lucynę („Dudek"), Sedę („Zabawa w miłość"). W sez. letnim 1926 z zespołem katowickim występowała gościnnie w Ciechocinku. W sez. 1926/27 była w teatrze w Sosnowcu, nast. latem 1927 z zespołem operetkowym pod kier. muz. Z. Górzyńskiego w wielu miastach Małopolski, m.in. Lublinie, Zamościu, Chełmie, Kowlu, Równem, Łucku, Brodach, Tarnopolu, Złoczowie. W sez. 1928/29 w warsz. t. Qui Pro Quo (tu wyjątkowo jako Górzyńska). W 1930-1933 grała w T. Miejskich we Lwowie, od sez. 1933/34 w Warszawie, m.in. w t. Hollywood, Stara Banda, Wielka Rewia (1936), T. Nowym (1936/37), Kameralnym (1937-39), Letnim (1939); ponadto współpracowała z rozgłośnią warsz. PR (1936). W czasie II wojny świat. pracowała fizycznie w fabryce, potem na kolei. W maju 1945 była w zespole T. Miejskiego w Łodzi, w sez. 1945/46 w łódz. T. Kameralnym Domu Żołnierza (grała Panią Eynsford-Hill w „Pigmalionie"), 1946-49 tamże w T. Wojska Pol., gdzie grała m.in. Dorotę („Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale"), Mag („Zagadnienie rosyjskie"), Matkę („Omyłka"), Teściową („Krwawe gody"). W 1949-55 była aktorką T. Narodowego w Warszawie, gdzie m.in. po raz drugi zagrała Dorotę, nast. Przybojewską („Tysiąc walecznych"), żonę Chłopowa („Rewizor"), Matkę Zosi („Karykatury"), Wasylisę Parfientiewną („Śmierć Pazuchina"). W 1955-63 należała do zespołu T. Polskiego w Poznaniu; występowała b. rzadko, np. jako Siostra („Nie ma sprawiedliwych").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.10628.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.11966.5

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim