„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
LUSZTIG Marek Andrzej (14 IV 1932 Warszawa - 10 V 1972 w Szwecji), kompozytor, kierownik muz. teatruBył synem Seweryna L., filologa, i Genowefy z Łukasiaków, urzędniczki, mężem aktorki Kazimiery
Utraty. Ukończył średnią szkołę muz. w Łodzi oraz rusycystykę na Uniw. Warszawskim. Należał do założycieli Studenckiego T. Satyryków (STS) w Warszawie (marzec 1954). Do końca życia pozostawał w radzie artyst. tego teatru, a w sez. 1968/69 sprawował tu funkcję kier. muzycznego. Uczestniczył w kolejnych prem. STS-u jako pianista, kompozytor piosenek i współautor opracowania muz., m.in. takich przedstawień, jak: „To idzie młodość” (1954), „Myślenie ma kolosalną przyszłość” (1955), „Agitka” (1956), „Uśmiechnięta twarz młodzieży” (1958), „Widowisko o Rudolfie Hoessie - wrogu ludzkości” (1960), „Kochany panie Ionesco” (1968), „Wódko, wódeczko” (1969). Od 1958 do śmierci był stałym współpracownikiem PKF, przygotowywał ilustracje muzyczne. Sporadycznie pisał muz. do przedstawień w innych teatrach, np. dla T. Rozmaitości, Kabaretu Szpak, programów estradowych i do filmu. Zginął w wypadku samochodowym.
Marek Andrzej Lusztig
(ID: teatr.14864.1)
