Józef Zembrzuski (ID: teatr.15261.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  ZEMBRZUSKI Józef (4 VII 1908 Warszawa - 9 XII 1975 Poznań), aktor
  Był synem prawnika, Stefana Z. i Anieli z domu Campo del Scipio. Po zdaniu matury w Poznaniu studiował w tamtejszej Wyższej Szkole Handlowej. Równocześnie statystował, m.in. w 1929 w objazdowym zespole T. Skarżyńskiego, a w 1930 w pozn. T. Nowym. Po ukończeniu studiów pracował jako urzędnik bankowy i dorywczo występował w zespołach objazdowych, m.in. Z. Szczerbowskiego i S. Płonki-Fiszera oraz podobno w warsz. T. Wielka Rewia. Podczas II wojny świat., a nast do 1947 był nadal urzędnikiem. Od 1947 pracował w rozgłośni PR w Poznaniu. Od 1 XI 1950 grał w T. Dramatycznych, a od 1962 w T. Polskim w Poznaniu, gdzie pozostał do 1964. Później był zastępcą kierownika artyst. pozn. Estrady i instruktorem w Pałacu Kultury. Od 1 I 1967 do końca sez. 1967/68 pracował znów w T. Polskim. Później występował dorywczo w zespole Estrady bydgoskiej i w T. im. Fredry w Gnieźnie (1969). Od jesieni 1970 znów był zaangażowany w T. Polskim w Poznaniu. W 1971 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. Od 1973 do końca życia występował w pozn. T. Nowym. Na scenach dram. grał wyłącznie epizody takie, jak: Pastuch („Krakowiacy i Górale"), Elegant („Kordian"), Michałko („Ptak"), Perełka („Zemsta"). Występował też w pozn. kabarecie Tey, m.in. w programie „Burza u Żuża”. Nazywany przez przyjaciół Żużu, był człowiekiem znanym w Poznaniu z dowcipów i anegdot. E. Pietryk pisał, że był on „jedną z najpopularniejszych i najbardziej malowniczych postaci w tym mieście”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15261.1
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.1235569

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim