Zygmunt Nowicki (ID: teatr.15531.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  NOWICKI Zygmunt (7 IX 1909 Łódź - 23 XI 1977 Łódź), aktor
  Był synem Józefa N. i Marii z domu Arendt, mężem Sabiny z Pawłowskich, wieloletniej dyr. administracyjnej t. łódzkich. Początkowo pracował jako subiekt handlowy. Należał do Koła Lit.-Dram. TUR w Łodzi, z którego w 1928 powstał Pierwszy T. Robotniczy Studio. W 1931-34 występował na Scenie Robotniczej, nast. jak podawał, w 1936-39 prowadził razem z M. Stawskim lalkowy t. dla dzieci Kot w Butach (wg M. Warzechy teatr ten działał od marca 1938). W 1939 N. znalazł się we Lwowie, gdzie współpracował z t. Satyry przy red. „Czerwonego Sztandaru”. Latem 1944 należał do Instytutu Dram. przy T. Wojska Pol. w Lublinie (zagrał Chochoła w „Weselu"). W 1945-52 był dyr. administracyjnym T. Powszechnego TUR (do 1948 sceny filialnej T. Wojska Pol.) w Łodzi i do 1955 aktorem tego teatru. W 1955 zdał eksternistyczny egzamin aktorski i przeniósł się do łódz. T. im. Jaracza, w którym pracował do 4 XI 1970. Był dobrym wykonawcą ról epizodycznych, wyróżnianych przez recenzentów. Od l. sześćdziesiątych grał często epizody w filmach; na scenie takie role, jak: Tebano („Nauczyciel tańca"), Peters („Niemcy"), Grzegorz („Kordian"), Dulski („Moralność pani Dulskiej"), Kapitan okrętu („Wieczór Trzech Króli"), Mateusz („Ania z Zielonego Wzgórza"), Koch („Ostatnia stacja”, nagroda Kaliskich Spotkań Teatr. 1965), Ksiądz („Wesele").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15531.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim