Jan Zygmunt Gorzkowski (ID: teatr.15621.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GORZKOWSKI Marian (1830-1911) pisarz, dramaturg 3°
2. BOHDANOWICZOWA Anna (1858-1893) malarka 4°
3. BORZĘCKI Eugeniusz (1864-1916) lekarz 5°
4. SKOCZYŃSKI Zygmunt (1917-1964) inżynier elektryk, profesor Instytutu Elektrotechniki i Politechn. Warsz. 6°
5. PUCHEWICZ Władysław (1849-1899) matematyk, pedagog 7°
6. PUCHEWICZ Kazimierz (1858-1884) prawnik twórca Partii Robotniczej Solidarność 7°
7. BOGUSŁAWSKI Edward Wojciech (1823-1902) literat 7°
8. GORDON HUNTLEJ Karol (1749-1820) pułkownik WP, komendant milicji m. Krakowa 7°
9. CASSIUS Jan Wilhelm (1787-1848) pastor, profesor gimnazjalny 8°
10. BOGUSŁAWSKI Edward Romuald (1848-1917) historyk, publicysta, pedagog 8°
11. BOGUSŁAWSKA Maria (1868-1929) autorka książek dla dzieci 8°
12. HAUKE Aleksander (1814-1868) generał-major, prezes teatrów warszawskich 8°
13. SOŁTYK Franciszek Salezy Maciej Stanisław h. Sołtyk (1783-1865) senator kasztelan Król. Pol., skrzypek amator 8°
14. RIEGERT Kazimierz Maurycy (1885-1945) inżynier elektryk, dyrektor elektrowni 9°
15. BOGUSŁAWSKI Alfons Władysław (1880-1921) architekt, działacz społeczny 9°
16. KONDRATOWICZ Stanisław (1850-1898) lekarz, ginekolog, położnik 9°
17. KASSJUSZ Michał (zm. 1891) emigrant w Nowej Zelandii 9°
18. RUDNICKI Antoni Ignacy (1779-1848) pułkownik artylerii WP, dyrektor arsenału 9°
19. SUCHECKI Ignacy (zm. 1803), chorąży mniejszy sieradzki, poseł 9°
20. BORMANN Fryderyk Leberecht (1793-1865) przemysłowiec 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  GORZKOWSKI Jan Zygmunt, pseud. J. Tarnawa (28 III 1895 Warszawa - 12 II 1979 Warszawa), aktor, reżyser
  Był synem Faustyna G. i Emilii ze Skoczyńskich, mężem Marii Aliny z Czaplickich, ojcem aktora Janusza Gorzkowskiego. W 1913 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie i zaczął występować w T. Popularnym pod kier. J. Popławskiego. W 1915-18 występował w T. Małym w Warszawie, 1918 w zespole objazdowym M. Bogusławskiego, m.in. wiosną w Kaliszu, w kwietniu 1919 w warsz. t. Czarny Kot (pod pseud. Tarnawa), 1919-20 w zespole T. Działosza (T. Plebiscytowy na Warmię i Mazury), latem 1920 w Sosnowcu, a w grudniu 1920 w T. Powszechnym w Warszawie, gdzie grał Antosia Rewizorczuka („Karpaccy górale"). Według informacji samego G., w 1921 prowadził t. objazdowy, w sez. 1921/22 występował w Wilnie, 1922/23 w Grudziądzu, 1923/24 był aktorem i kier. T. Powszechnego w Warszawie, a 1924/25 znowu grał w Grudziądzu. W 1925 należał jako aktor i reżyser do zespołu objazdowego - zrzeszenia aktorów pod kier. J. Budzyńskiego i występował m.in. w Kaliszu, Piotrkowie, Częstochowie, Radomiu, Kielcach, Białymstoku, Grodnie, Brześciu. Następnie, nie miał stałego engagement; występował dorywczo na scenach warsz., w filmie; wg ankiety wypełnionej dla ZASP-u był przewodniczącym filii bezrobotnych aktorów przy tym związku; od 1937 współpracował z Naszym Teatrem w Warszawie. W czasie okupacji niem. należał do AK; brał udział w powstaniu warszawskim. Od maja 1945 do końca sez. 1946/47 występował w Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie. W 1947-48 leczył się na gruźlicę. W sez. 1948/49 znów należał do zespołu warsz. Miejskich T. Dramatycznych. Od września do grudnia 1949 występował gościnnie w roli Maćka („Placówka") w T. Ziemi Opolskiej. Mieszkał stale w Warszawie; w 1. pięćdziesiątych bezskutecznie usiłował się zaangażować najpierw do któregoś z t. warsz., potem także poza stolicą. Grał tylko dorywczo lub w zastępstwie. W 1950 grał w T. Młodych na scenie warsz. T. Rozmaitości rolę Sekretarza Rewkomu („Dwadzieścia lat później"). W sez. 1953/54 i 1954/55 występował w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, w 1956 (maj-lipiec) w warsz. T. Ludowym. W 1965 przyznano mu rentę specjalną.
  W okresie międzywojennym w objazdach i na scenach prowincjonalnych grał znaczne role, m.in. Gustawa („Śluby panieńskie"), Tumrego („Chata za wsią"), Jaśka („Zaczarowane koło"), Sobolewskiego („Dziady"), Majora i Rotmistrza („Damy i huzary"), a także reżyserował. Po wojnie, występował przeważnie w tzw. epizodach, np. jako: Sierżant niemiecki („Burmistrz Stylmondu"), Lekarz („Droga do świtu"), Mnich („Wiele hałasu o nic"), choć zagrał także np. tyt. rolę w „Grzegorzu Dandin” (1946), czy Dyrektora Puchalskiego („Imieniny pana dyrektora”, 1954).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15621.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  JAN
  GORZKOWSKI
  AKTOR
  UCZESTNIK POWSTANIA
  WARSZAWSKIEGO
  ZM. 1979

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim