Witold Władysław Elektorowicz (ID: teatr.15658.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  ELEKTOROWICZ Witold Władysław (10 V 1892 Stanisławów - 11 III 1968 Warszawa), śpiewak, aktor
  Był synem Władysława i Marii Elektorowiczów. Według informacji L. Sempolińskiego aktor o tym nazwisku (imię nie zostało podane) występował w 1913 w farsach i operetkach w warsz. t. na Dynasach, kierowanym przez M. Szreniawę. W 1917-21 współpracował jako piosenkarz i kompozytor z warsz. t. Czarny Kot; w lipcu 1921 występował z zespołem tego teatru we Włocławku i Płocku. Potem pracował jako kompozytor i piosenkarz, m.in. w 1927 śpiewał piosenki do słów E. A. Domańskiego. W 1933 akompaniował na fortepianie na prem. szopki w kawiarni „Ziemiańska” w Łodzi. Wielką popularność zdobył w czasie okupacji niem.; w warsz. kawiarniach „Ziemiańska”, „Sztuka i Moda” (SiM), „Yacht-Klub” i w domach pryw. śpiewał piosenki patriotyczne; nazywano go „trubadurem Warszawy”. Od 1940 występował też gościnnie w kawiarni „U Aktorów” w Lublinie. Dnia 2 III 1947 obchodził w sali „Romy” w Warszawie jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1952 otrzymał nagrodę MKiS za piosenki i przyśpiewki skomponowane w związku ze Zlotem Młodych Przodowników Pracy w Warszawie.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15658.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.+P.
  WITOLD
  ELEKTOROWICZ
  MUZYK KOMPOZYTOR
  PIEŚNIARZ WALECZNEJ WARSZAWY
  ŻYŁ LAT 75 ZM. 11.III.1968 R.
  
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim