„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
JANECKI Władysław (1 XII 1897 Warszawa - 1 IV 1979 Warszawa), aktor, reżyserBył synem Marcelego i Heleny J., mężem => Kazimiery
Janeckiej (od 1947). Ukończył gimn. filologiczne. Aktorstwa uczył się u S. Knake-Zawadzkiego. W czasie I wojny świat, walczył w szeregach Legionów Polskich. W sez. 1918/19 wg własnych informacji, występował w T. Praskim w Warszawie, w lecie 1919 w T. Stołecznym, w 1919/20 w Dolinie Szwajcarskiej, a w 1920 też w T. Narodowym w Toruniu, w sez. 1920/21-1923/24 na scenach teatrów w Wilnie, 1924/25 w T. Miejskim w Płocku. W 1925 zdał eksternistyczny egzamin aktorski ZASP-u. W sez. 1925/26 należał do zespołu warsz. t. Mignon, 1927 grał w zespole objazdowym K.
Adwentowicza (m.in. w Płocku), 1931 w rewiowym zespole T. Wołowskiego (m.in. w Płocku i Gdańsku), 1932 w warsz. t. Nowy Ananas, 1934 w zespole rewiowym w Kaliszu i Łodzi i t. Oaza w Kaliszu. W 1. nast. nie związany ze stałym zespołem, uczestniczył w objazdach organizowanych m.in. przez W.
Brydzińskiego. Po wybuchu II wojny świat, żołnierz kampanii wrześniowej 1939, potem walczył w szeregach 2 Korpusu Polskiego. W sez. 1944/45 współpracował jako reżyser z półzaw. Pol. T. Szkolnym w Jerozolimie, reżyserował m.in. „Pana Jowialskiego” i „Balladynę”. Po powrocie do kraju występował w Warszawie: w sez. 1946/47 w zespole Miejskich T. Dramatycznych, 1947/48 i 1948/49 w T. Polskim, 1949/50 w Ludowym T. Muzycznym, od 1951 do końca sez. 1967/68 w T. Nowej Warszawy (nast. T. Młodej Warszawy, T. Klasycznym). W 1968 przeszedł na emeryturę. Grał m.in. Aktora („Sześć postaci scenicznych w poszukiwaniu autora"), Żeleckiego („Grochowy wieniec"), Ogrodniczka („Pariasy"), tyt. rolę w „Grzegorzu Dandin”, Don Ariasa („Cyd"), Markwarda Salzbacha („Zakon krzyżowy"), Głuchego („Miecz Demoklesa"), Alcatraza („Sławny 702").
Władysław Janecki
(ID: teatr.15680.1)
