Władysław Jarema (ID: teatr.15690.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. JAREMA Maria (1908-1958) malarka, rzeźbiarka, scenograf 2°
2. SMOLIŃSKI Adam Karol (1910-1996) inżynier radioelektronik, profesor Politechn. Warsz. 9°
3. DREWNOWSKI Ignacy Junosza (1846-1920) przemysłowiec 12°
4. KLEMENSIEWICZ Antoni Alojzy (1818-1888) filozof, dyrektor gimnazjum 13°
5. MISZKE Zbigniew August (1881-1944) pracownik służby dyplomatycznej 14°
6. ŚWISZCZOWSKI Ferdynand (1846-1913), księgarz 15°
7. DREWNOWSKI Antoni Junosza (1824-1864) powstaniec z 1863 15°
8. DĄBROWSKI Kazimierz (1886-1938) lekarz 15°
9. SUDLITZ Czesław (1900-1984), inżynier chemik, oficer AK 15°
10. PRZEDPEŁSKI Wiktor Zygmunt (1891-1941) działacz polityczny i gospodarczy 15°
11. MARTIN Wiktor Gustaw (1900-1972) ekonomista, dyrektor Gabinetu Ministra Skarbu RP, emigrant 15°
12. KLEMENSIEWICZ Edmund Antoni (1839-1916) notariusz, poseł 15°
13. ŚWISZCZOWSKI Stefan (1903-1989), architekt 16°
14. MOCZULSKI Józef (1878-1936) działacz socjalistyczny, poseł 16°
15. MISCHKE Tadeusz Adam (1864-1944) stomatolog, działacz społeczny 16°
16. KLEMENSIEWICZÓWNA Teresa (1862-1936) literatka, dziennikarka 16°
17. KLEMENSIEWICZ Robert (1860-1908) pedagog, historyk, geograf 16°
18. KLEMENSIEWICZ Józef (1874-1926) pisarz, tłumacz 16°
19. JAWORSKI Roman Alojzy (1883-1944) powieściopisarz, publicysta 16°
20. JEDNOWSKI Marian (1873-1932) śpiewak, aktor, reżyser 16°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  JAREMA Władysław (24 XII 1896 Lwów - 28 III 1976 Kraków), aktor, reżyser, dyr. teatru
  Był synem Józefa J. adwokata, i Stefanii ze Śmigielskich, bratem Marii Jeremy (zob. t. 1) i - Józefa Jeremy, mężem Zofii z Leśniewskich, reżyserki i dyr. teatru. Ukończył gimn. filol. we Lwowie. W 1914-17 walczył w Legionach Polskich. Po wojnie ukończył szkołę dram. we Lwowie. Brał udział w kampanii 1920. W sez. 1920/21 i 1921/22 występował w T. Miejskim w Łodzi, w sez. 1922/23 i 1923/24 w zespole H. Czarneckiego w Sosnowcu, 1924/25 (w okresie wspólnej dyrekcji) na scenach t. w Sosnowcu i Katowicach; tu także reżyserował, a pod koniec sez. kierował wspólnie z K. Opalińskim zrzeszeniem aktorskim w Sosnowcu. W kwietniu i czerwcu 1924 występował gościnnie w Wilnie; grał wtedy m.in. Ziemskiego („Drugi mąż"), Guidottiego („Nauczycielka"), Sebastiana („Frasquita"), Iwa („Katia tancerka"). W sez. 1925/26 należał do zespołu T. Miejskiego w Płocku i grał m.in. Przełęckiego („Uciekła mi przepióreczka"). W lecie 1927 brał udział w występach objazdowych („Świt, dzień i noc"), m.in. w Płocku i Kaliszu. W 1928 wyjechał do Paryża, gdzie pracował jako robotnik i równocześnie uczył się aktorstwa w t. Vieux Colombier. Po powrocie z Francji (październik 1932), wystawił (wg własnej relacji) w lipcu 1933 w teatrze przy ul. Karowej w Warszawie - „Bitwę nad Marną” (widowisko zakupione przez Min. Spraw Wojskowych). Ze względu na chorobę serca wycofał się z pracy artystycznej. Od grudnia 1935 pracował jako urzędnik w Wojskowym Instytucie Naukowo-Oświatowym (Wydz. Propagandy). W 1937-39 współpracował z t. artystów Cricot, prowadzonym przez jego brata Józefa w Krakowie i Warszawie. Zagrał m.in. tyt. rolę w „Mistrzu Pathelin”. W 1939 brał udział jako konferansjer w warsz. szopce politycznej wystawionej w kawiarni Instytutu Propagandy Sztuki. Wybuch II wojny świat. zastał go na wsi nad Bugiem. Potem przebywał w Białymstoku, gdzie oglądał występy ros. t. S. Obrazcowa, co stało się, jak sam wspominał, inspiracją do założenia w grudniu t.r. Państw. Pol. T. Kukiełek w Grodnie, którego był dyr. i kier. artyst. do sierpnia 1941. Teatr ten dysponował autobusem i dawał występy gościnne, na pocz. 1940 grał w Stołpcach, w sez. 1940/41 w Nowogródku i w Mińsku. Pierwszą prem. (luty 1940) była rewia lalkowa Cyrk Tarabumba. Kolejne lata wojny J. spędził w Krakowie i Warszawie, pracując jako szewc. Po powstaniu warsz. został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Stutthofie, nast. w Altvorwerk, skąd uciekł w październiku 1944. Na pocz. 1945 założył (wraz z żoną) w Krakowie T. Lalki i Aktora Groteska (otwarcie prem. Cyrku Tarabumba 9 VI t.r.). Po wystawieniu kolejnych dwóch prem. „Szewc Dratewka” i „La serva padrona”, J. został 10 X 1945 odwołany ze stanowiska dyr. teatru. W 1946-47 przebywał przez kilka miesięcy w Paryżu. Ponownie został dyr. Groteski w sez. 1948/49, potem przekazał dyrekcję żonie, pracując do 30 IX 1965 jako reżyser. W sez. 1950/51 przez trzy miesiące (listopad-styczeń) był dyr. T. Lalka (poprzednio pn. Niebieskie Migdały) w Warszawie. Reżyserował m.in. „Cudowną lampę Aladyna”, „Konika garbuska”, „Nowe szaty króla”, „Igraszki z diabłem”, „Gdyby Adam był Polakiem” i „Noc cudów”, „Orfeusz w piekle”, „Dzikie łabędzie”. Potem ze względu na zły stan zdrowia wycofał się z pracy. Był pionierem nowoczesnego t. lalek w Polsce, traktowanego jako pełnoprawny dział sztuki teatr., o dużych ambicjach artyst., przeznaczony nie tylko dla widowni dziecięcej. W prowadzonym przez niego teatrze aktor (występujący w masce) był partnerem lalki. Teatr maski nazwał J. „...nową, współczesną, niewiele mającą wspólnego z maską w znaczeniu antyku czy okresów późniejszych, naszą, wyłącznie polską formą teatru maski”. Reżyserował także gościnnie w t. lalkowych w Łodzi, Toruniu, Poznaniu, Będzinie, Gdańsku, Bielsku-Białej. Był nauczycielem i wychowawcą wielu artystów i reżyserów t. lalkowych. W 1954-64 był prof. i dziekanem wydz. lalkarskiego krak. PWST; od 1972 współpracował z wydz. lalkarskim tejże szkoły we Wrocławiu. Przez wiele lat przewodniczył państw, komisji egzaminacyjnej dla kandydatów na aktorów scen lalkowych. Jako emeryt współpracował z amat. t. Lalkowymi.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15690.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim