Eugeniusz Woźniak (ID: teatr.15698.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  RAWSKI Eugeniusz, właśc. E. Woźniak (14 IX 1904 Łódź - 26 VIII 1975 Łódź), aktor
  Był synem Wojciecha Woźniaka i Antoniny z Przybylskich, mężem aktorki Heleny Wilczyńskiej. Ukończył szkołę handlową w Łodzi i tam też uczył się gry aktorskiej u J. Pilarskiego i K. Tatarkiewicza. Wiadomości dotyczące okresu przedwojennego, oparte na sprzecznych informacjach samego R., są niepewne. Debiutował w T. Popularnym w Łodzi w 1924 lub 1928, po czym występował w teatrze w Grodnie, ponownie w T. Popularnym w Łodzi, w T. Muzycznym w Wilnie i w t. kaliskim. Prowadził też w Łodzi t. rewiowe: Jar, Kos, As. W sez. 1938/39 należał znowu do zespołu T. Popularnego. W lutym 1945 był organizatorem i uczestnikiem pierwszego powojennego przedstawienia w Łodzi - składanki pt. „Nasza jest Łódź”. W mieście tym występował do przejścia na emeryturę, kolejno: w T. Powszechnym i T. Gong (sez. 1945/46), T. Domu Żołnierza (sez. 1946/47), Woj. T. Objazdowym, też pn. T. Współczesny (marzec-sierpień 1947), T. Powszechnym (sez. 1950/51), w T. Muzycznym (1952-57, od 1956 pn. Państw. Operetka) i równocześnie w T. im. Jaracza (1956-58), T. Ziemi Łódzkiej (od 1958 do przejścia na emeryturę w sierpniu 1972). Grał takie role, jak: Rotmistrz Stefan („Panna rekrutem"), Wincencjusz („Poskromienie złośnicy"), Francuz („Niemcy"), Dulski („Moralność pani Dulskiej"), Muzykant („Wesele").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15698.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim