Ryszard Gustaw Wasilewski h. Drzewica (ID: teatr.15870.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SCHUGT Herman (ok. 1770-1845) profesor filologii klasycznej 6°
2. TERLECKA Anna (1810 lub 1811 1835), poetka 7°
3. TERLECKI Hipolit (1808 1889), lekarz, ksiądz greckokatolicki 8°
4. SŁOTWIŃSKI Konstanty (1793-1846) ziemianin, publicysta, dyrektor Ossolineum, spiskowiec 10°
5. PŁONCZYŃSKI Aleksander Józef (1820-1858) malarz, pedagog 10°
6. SŁOTWIŃSKI Feliks h. Leliwa (1788-1863) filozof prawa, prawnik profesor UJ 10°
7. ROMER Gustaw (1846-1903) prawnik, bankowiec, poseł 10°
8. BUKOWSKI Ludwik (1782-1831) generał 11°
9. REY Jan Michał (zm. 1786) kasztelan zawichojski 11°
10. ROMER Eugeniusz Mikołaj (1871-1954) geograf, profesor uniwersytecki 11°
11. ROMER Jan (1869-1934) generał podporucznik armii austriackiej, generał dywizji WP 11°
12. REY Józef Tadeusz (zm. 1777) scholastyk krakowski, prezydent Trybunału Koronnego 11°
13. LESZCZYŃSKI Edward Władysław (1880-1921) poeta 11°
14. REY Andrzej (ok. 1584-1641) starosta libuski, dyplomata, działacz kalwiński 11°
15. ROMER Witold Edmund (1900-1967) inżynier chemik, profesor fototechniki 12°
16. BUKOWSKI Julian (1837-1904) ksiądz 12°
17. PILIŃSKI Tadeusz (1836-1867) historyk, agent Hotelu Lambert, epistolograf 12°
18. STADNICKI Józef Antoni h. Szreniawa (zm. 1736) podstoli buski, kasztelan lubaczowski, bełski 12°
19. GORAJSKI August (1832-1915) przemysłowiec, finansista 12°
20. REY Władysław (zm. 1682) podskarbi nadworny koronny, kanclerz królowej, wojewoda lubelski 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  WASILEWSKI Ryszard Gustaw, pseud. Rdzawicz (1 XI lub 1 XII 1890 Kraków - 23 IV 1966 Warszawa), aktor, reżyser, dyrektor teatru
  Był synem cieśli, Władysława W. i szwaczki Józefy z Filipowskich, mężem aktorek: najpierw Marii Makarczykówny (ślub 2 II 1921), potem => Celiny Kubicówny. Ukończył gimn. w Krakowie oraz tamtejszą szkołę dram. M. Przybyłowicza i w 1910 brał udział w popisie. Podjęte studia na Wydz. Prawa Uniw. Jagiell. wkrótce przerwał. W 1910 debiutował w krak. T. Ludowym pod pseud. Rdzawicz. Wkrótce przeniósł się do zespołu E. Majdrowicza w Sosnowcu, gdzie występował zapewne w 1910-12. W sez. 1912/13 należał, być może, do zespołu Cz. Janowskiego w Lublinie, a od maja 1913 kierował tam T. Miniatur, ale wiadomości te mogą też dotyczyć Karola Rdzawicza (zob. t. 1). Potem służył w wojsku austr. i w czasie I wojny świat. dostał się do niewoli ros., skąd uciekł. W 1918 brał udział w obronie Lwowa. W 1919 wrócił na scenę i do 1921 (już pod nazwiskiem W.) występował w T. im. Słowackiego w Krakowie. W 1921-23 grał w T. Polskim w Poznaniu, w sez. 1923/24 w T. Miejskim w Lublinie, 1924/25 w T. Bagatela w Krakowie, 1925/26 zapewne w T. Nowym w Poznaniu, w lecie 1926 z objazdowym zespołem S. Wysockiej i I. Solskiej, m.in. we Lwowie. W sez. 1926/27 był współdyr. (wraz z S. Wysocką) T. Miejskiego w Lublinie. W sez. 1927/28 występował w T. Miejskim w Płocku, 1928/29 był głównym reżyserem w T. Miejskim w Toruniu, w 1929-31 grał i reżyserował w T. Miejskich w Wilnie, w sez. 1931/32 ponownie w Toruniu, 1932/33 w T. Miejskich we Lwowie, w 1933-37 w T. im. Moniuszki w Stanisławowie, w 1937 w T. Nowym i Polskim w Poznaniu, w sez. 1937/38 w T. Miejskim w Częstochowie, potem ponownie w Stanisławowie. Po wybuchu II wojny świat. znalazł się we Lwowie i grał tam w 1940-41 w Polskim T. Dramatycznym. Później przedostał się do Warszawy, gdzie pracował jako robotnik i magazynier. Po powstaniu warsz. przebywał w Zalesiu k. Warszawy. Wiosną 1945 podjął pracę artyst. w T. m.st. Warszawy, ale jeszcze w tymże roku przeniósł się do T. Nowego w Poznaniu. W 1946-47 nie miał stałego engagement, grał i reżyserował dorywczo, m.in. w Częstochowie, Sosnowcu, Białymstoku i w T. Wesoła Gromadka w Krakowie. Od pocz. 1948 do końca 1950 pracował jako aktor i reżyser w t. w Jeleniej Górze; tam 2 IV 1949 obchodził jubileusz trzydziestopięciolecia pracy w roli Kapelana („Damy i huzary"). W 1951-52 występował i reżyserował w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach, w 1952-53 w Jeleniej Górze, potem znów w Katowicach, w pierwszej poł. 1955 ponownie w Jeleniej Górze. Od sez. 1955/56 był zaangażowany w T. Wybrzeże w Gdańsku jako aktor i reżyser, w zespole tym pozostawał formalnie do 1964, ale już od 1959 zły stan zdrowia nie pozwalał mu na występy. Ostatnie lata życia spędził w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. W okresie międzywojennym grał takie role, jak: Kochanek („Ich czworo"), Dziennikarz („Wesele"), Senator („Dziady"), Higgins („Pigmalion"), Teofil („Głupi Jakub"), a po II wojnie świat. m.in.: Daum („Panna Maliczewska"), Sonnenbruch („Niemcy"), Telembecki („Wielki człowiek do małych interesów"), Burmistrz („Ptak"). Duże zasługi położył jako b. czynny i fachowy reżyser. Kilkakrotnie wystawiał „Dziady” wprowadzając pewne innowacje do insc. S. Wyspiańskiego. Reżyserował też wiele innych sztuk zarówno z wielkiego repertuaru (m.in. „Wesele”, „Sen nocy letniej”, „Kordiana”, „Noc listopadową”, „Romea i Julię"), jak i współcz. (m.in. „Głaz graniczny”, „Burmistrza Stylmondu”, „Wczoraj i przedwczoraj”, „Romans z wodewilu"). Wg E. Kozikowskiego „poza teatrem nic go nie obchodziło. To był jego świat, w którym wyżywał się bez reszty”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.11387.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15870.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  RYSZARD WASILEWSKI
  ŻYŁ LAT 75 ZM. 23. IV. 1966 R.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim