Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BIERNAWSKI Aleksander (1840-1911) lekarz, emigrant 20°
2. SADŁOWSKI Kazimierz (1870-1946) nauczyciel, malarz 20°
3. ORDYNIEC Jan Kazimierz (1797-1863) redaktor, działacz emigracyjny, tłumacz, krytyk 20°
4. SZYSZKO-BOHUSZ Jakub (1855-1942), generał WP 20°
5. BERKIEWICZ Leopold (1828-1898) astronom 20°
6. KARCZEWSKA Maria (1866-1951) publicystka, działaczka społeczna 20°
7. STAWECKI Edward Michał Zachariasz (1829-1866), powstaniec, wydawca 20°
8. RADZICKI Józef (ok. 1715-1793) podkomorzy zakroczymski, poseł, członek Rady Nieustającej 20°
9. RADZICKI Antoni (ok. 1685-1748) sędzia ziemski zakroczymski, poseł 21°
10. KRAJEWSKI Jan Chryzostom (1714-1781) kasztelan płocki 21°
11. NOWAKOWSKI Wacław Leon (1888-1962) aktor, reżyser 21°
12. SELIGA Stanisław Robert (1895-1991) filolog klasyczny, pedagog 21°
13. SZYSZKO-BOHUSZ Zygmunt (1893-1982), generał WP, pisarz 21°
14. JODKO-NARKIEWICZ Witold (1834-1898) okulista 21°
15. SOCHACZEWSKI Roman Bronisław (1877-1955) przemysłowiec, działacz narodowo-demokratyczny 22°
16. SZUBERT Wacław (1912-1994), prawnik 22°
17. CHMIELIŃSKA Aniela (1869-1936) działaczka społeczna 22°
18. SZWEYKOWSKI Zygmunt (1894-1978), historyk literatury 22°
19. ROŚCISZEWSKA Marcelina Józefa (1875-1949) pedagog, działaczka niepodległościowa i kulturalnooświatowa 22°
20. RODE Jan Serafin (1849-1915) lekarz, działacz społeczny, filantrop 22°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  JÓZEFOWICZ Leon, właśc. L. Tarnowski (13 IV 1883 Warszawa - 17 III 1966 Kalisz), aktor
  Był synem Józefa Tarnowskiego i Karoliny z Danowskich. Pracę scen. rozpoczął prawdopodobnie w sez. 1902/03 w lwow. T. Ludowym. W 1904-08 należał do zespołu F. Felińskiego (być może w 1906 grał także w krak. T. Ludowym). W lecie 1908 występował w zespole K. Hoffmana w Druskiennikach, a jesienią t.r. w zespole T. Pola, m.in. w Słonimiu i Baranowiczach. W 1909 uczył się na Kursach Wokalno-Dram. H.J. Hryniewieckiej. W 1912 występował w Wilnie, w sez. 1915/16 w warsz. T. Nowoczesnym i T. Praskim. W 1918 w zespole T. Pola, m.in. w Płocku, Kaliszu, Radomiu i Częstochowie, w 1921 w T. Powszechnym w Warszawie, w sez. 1922/23 w T. Praskim, w 1923 z t. Ul ze Lwowa, m.in. w Płocku, w sez. 1925/26 w T. Polskim w Katowicach, w 1926 w objazdowym zespole T. Pilarskiego, 1927 w zespole pn. T. Zjednoczonych Artystów Warsz., m.in. w Kielcach, Radomiu, Kaliszu. Potem być może grał w warsz. t. Eldorado, 1930-34 w T. Polskim w Warszawie, w sez. 1935/36 w T. Nowym w Kaliszu, 1938/39 w warsz. Reducie. W czasie II wojny świat, pracował jako urzędnik. W 1945 był aktorem w T. m.st. Warszawy; w sez. 1946/47 w T. Polskim w Bielsku, a od 1947 do przejścia na emeryturę w 1963 w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. W teatrze tym 1 II 1957 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia, a 8 VI 1963 pięćdziesięciopięciolecia pracy scenicznej. Z okazji jubileuszu pisano, że pocz. „był znanym i cenionym amantem, wszechstronnie użytecznym” („Ziemia Kaliska” 1963), a we wspomnieniu pośmiertnym: „śpiewał, tańczył, doskonale wywiązywał się z ról jako aktor dramatyczny” („Ziemia Kaliska” 1966). W chwili przejścia na emeryturę miał w swoim repertuarze ponad dziewięćset ról, w większości epizodycznych. Grał m.in. Małowieskiego („Uciekła mi przepióreczka"), Vincenza („Awantury w Chioggi"), Wójta („Rozdroże miłości"), Grabarza („Hamlet"). Niektóre z podanych tu informacji mogą także dotyczyć występującego do 1936 Józefa J. (zob. t.l).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15871.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim