Leopold Kitka-Sokołowski (ID: teatr.15961.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MARCHOCKI Jerzy Ignacy (1755-1827) słynny podolski oryginał, inicjator reform gospodarczo-społecznych w tzw. Państwie Mińkowieckim 3°
2. SZYDŁOWSKI Symeon (1725-1800), członek Rady Nieustającej, targowiczanin 5°
3. STAHEL Karol Aleksander Adalbert (1816-1890) generał-major w służbie rosyjskiej, kolekcjoner zabytków archeologicznych, etnograf-amator 5°
4. HORODYSKI Mikołaj Andrzej (1773- ok. poł. XIX w.) polityk 6°
5. MAŁACHOWSKI Soter (1867-1952) malarz 6°
6. GAJEWSKI Wojciech (zm. 1657) kasztelan rogoziński 6°
7. BAWOROWSKI Józef (1780-1841) wojskowy 6°
8. MAŁACHOWSKI Bohdan Hipolit (1902-1964) działacz turystyki 7°
9. MAŁACHOWSKI Gwido Ryszard (1887-1972) architekt, profesor i rektor szkoły inżynierskiej w Limie 7°
10. MYSŁOWSKI Mieczysław Jan (1896-1939) pułkownik WP 7°
11. STARZYŃSKI Eustachy h. Doliwa (1810-1892), uczestnik powstania listopadowego, emigrant we Francji 7°
12. BACZYŃSKI Rajmund (1857-1929) generał dywizji 7°
13. GÓRSKI Kazimierz (1863-1943) lekarz, malarz 7°
14. MAKOWIECKI Stefan Leon (1860-1949) teoretyk, praktyk i organizator ozdobnego ogrodnictwa 7°
15. STARZEŃSKI Wiktor Wacław (1826-1882), ziemianin, marszałek szlachty guberni grodzieńskiej, działacz polityczny 7°
16. MYCIELSKI Piotr (zm. 1599/1601) pisarz polityczny 7°
17. OPALIŃSKI Jan (ok. 1581-1637) wojewoda poznański 7°
18. GOCŁOWSKI Jakub Piotr (zm. 1688) kasztelan przemęcki 7°
19. CZARNECKI Jan (1835-1887) powstaniec 1863 7°
20. MALLET Jan Chrzciciel (1777-1846) inżynier, oficer francuski, generał polski i rosyjski 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  KITKA-SOKOŁOWSKI Leopold, właśc. L. Sokołowski (7 XI 1892 Odessa - 8 II 1979 Skolimów k. Warszawy), aktor
  Był synem Stanisława i Teresy Sokołowskich. Gimnazjum i studia ukończył w Odessie, tam też przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. aktora MChAT-u A. Adaszewa. Po przybyciu do Polski w 1921, rozpoczął studia w Oddziale Dram. Państw. Konserwatorium Muz. w Warszawie. W kwietniu 1925 z grupą uczniów pod kier. A. Zelwerowicza grał w Płocku. Szkołę skończył w 1925 i w tym samym roku debiutował w Zjednoczonych T. Pomorskich na scenie T. Miejskiego w Bydgoszczy; grał też na scenie teatru w Toruniu. Do 1939 występował kolejno: w T. Polskim w Katowicach (sez. 1926/27), T. Praskim w Warszawie (1927/28), z zespołem T. Skarżyńskiego gościnnie w Płocku (1928/29), w T. Nowym w Poznaniu (1929/30) i z zespołem pozn. gościnnie w Gdańsku (1929), w T. Objazdowym ZASP Samorządów Woj. Białostockiego (1930/31), od sez. 1931/32 w Warszawie: w T. Polskim (1931-33), T. Melodram (1931), T. Ateneum (1932); w T. im. Żeromskiego w Radomiu (1933/34), nast. w Objazdowym T. Małopolskim z siedzibą w Stanisławowie (1934/35), w Kaliszu w T. Nowym (1935/36) i T. Miejskim (1938/39); poza tym w Grodnie, Łucku, Wilnie i w zespole objazdowym Reduty. W czasie II wojny świat. prowadził amat. t. dramatyczny w Kosowie na Ukrainie. Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w Starym T. w Krakowie (luty-lipiec 1945), w sez. 1945/46 grał w T. Dramatycznym Woj. Gdańskiego w Sopocie, 1946/47 w T. Aktorów Woj. Gdańskiego w Gdyni, z którym na sez. 1947/48 przeniósł się do Gorzowa Wielkopolskiego. Następnie występował w T. Nowym i Komedii Muzycznej w Poznaniu (1948/49), T. Dramatycznych w Szczecinie (1949/50), T. Polskim w Bielsku (1950), T. w Gnieźnie (1951) i T. im. Bogusławskiego w Kaliszu (1951/52). W 1953-57 należał do zespołu T. Wybrzeże w Gdańsku, 1957-59 T. Dolnośląskiego w Jeleniej Górze, 1959-65 T. im. Mickiewicza w Częstochowie, gdzie 12 VI 1965 obchodził jubileusz czterdziestolecia pracy na scenie. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie.
  Ważniejsze role: Proskurow („Sybir”, 1925), Młynarz („Zaczarowane koło”, 1926), Ciuciumkiewicz („Dom otwarty”, 1926), Bouxin („Sprawa Dreyfusa”, 1931), Mnich („Car Lenin”, 1932), Admirał („Defraudanci”, 1932), Mąż („Ich czworo”, 1946), Rotmistrz („Damy i huzary"; 1950), Jaskrowicz („Grzech”, 1951), Malvolio („Wieczór Trzech Króli”, 1951), Żewakin („Ożenek”, 1948, 1951), Ciaputkiewicz („Grube ryby”, 1952), Gendre („Noc listopadowa”, 1957), Małachowski („Warszawianka”, 1957).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15961.1
  sw.249970 Informacja p. Krzysztofa Małachowskiego (z 27.10.2012)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim