„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
BURKACKA Czesława, zamężna Kuligowska (20 VIII 1883 Warszawa - po 1967), tancerkaByła córką Stanisława i Marii B., żoną Filipa
Kuligowskiego (zob. t. 1). Na scenie używała prawie wyłącznie nazwiska panieńskiego. Pochodziła z biednej, wielodzietnej rodziny. Przed 1900 uczyła się tańca w szkole baletowej, prowadzonej przez W.
Adlera w Warszawie przy ul. Grzybowskiej. Z zespołem złożonym z uczniów tej szkoły (pod kier.
Adlera) wyjechała na występy do Rosji, m.in. do Kijowa, Odessy i Kamienskoje. Po powrocie do kraju należała do zespołu J.
Myszkowskiego; występowała pod jego dyr. m.in.: w 1904 w Lublinie, Kaliszu, Sosnowcu (od poł. września do poł. grudnia); w 1905 we Włocławku (maj) i podczas tournee na Białorusi, Wołyniu i Ukrainie, m.in. w Kijowie (listopad); w 1906-07 w Lublinie oraz w Rosji, m.in. w Kijowie (luty 1907) i innych miastach (do jesieni 1907); w sez. 1907/08 w Lublinie oraz w Kaliszu (kwiecień 1908). W 1908 występowała także w Ciechocinku w zespole F.
Felińskiego (latem) oraz pod dyr. H.
Czarneckiego w Łomży i Płocku. W sez. 1908/09 była w Kaliszu w zespole pn. Operetka Polska pod dyr. J.
Zakrzewskiego, a nast. W.
Adlera i H.
Lasockiego. Według jej własnych wspomnień, wyjeżdżała również w tym czasie do Petersburga, gdzie przez pewien czas tańczyła w zespole S.N. Nowikowa. W 1909 (od maja do października) występowała w teatrze w Wilnie. Potem przeniosła się do Lwowa, gdzie 21 X 1909 wystąpiła po raz pierwszy tańcząc w scenie baletowej w „Traviacie”. Odtąd aż do 1927 była solistką, a potem pierwszą tancerką zespołu baletu lwow. T. Miejskiego (nast. T. Miejskich). W swoim repertuarze miała zarówno partie klasyczne, jak i charakterystyczne; jej taniec wyróżniał się dobrą techniką. Tańczyła w operetkach, m.in. kankana („Hrabia Luksemburg"), czardasza („Miłość cygańska"), taniec gołąbków („Noc w Wenecji"), duet apaszów („Clo-clo"), duet („Dama w purpurze"), taniec pn. La Florida („Zemsta nietoperza"); w operach, m.in. walca w „Fauście”, taniec pn. Ballabile egipskie w „Aidzie”, tańce solowe w „Carmen”, „Halce”, „Hrabinie”. W nielicznych baletach wystawianych na scenie lwow. wykonywała główne partie, takie jak: lalka Hiszpanka i lalka Wiwandierka („Wieszczka lalek”, 1916), Zośka („Wesele w Ojcowie”, 1916, 1919). Występowała niekiedy w małych rólkach w operetkach, np. jako Luiza („Frasquita"), Tortojada Balbuenna („Pajacyk"). Ze Lwowa wyjeżdżała na występy do innych miast, m.in. do Jarosławia, Tarnowa. W 1927 otrzymała emeryturę i wycofała się ze sceny. Prowadziła we Lwowie szkołę baletową. W 1937 przeniosła się do Warszawy. Od listopada 1946 zamieszkała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie; przebywała tam jeszcze w 1967.
Czesława Burkacka
(ID: teatr.16267.1)
