Kazimierz Roszkowski (ID: teatr.16427.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ROSZKOWSKI Marian Antoni (1870-1958) pediatra 3°
2. FALKOWSKI Hipolit (1779-1821) generał 11°
3. RAK Aleksander (1899-1978) grafik, malarz, profesor 12°
4. FALKOWSKI Juliusz (1815-1892) powstaniec, emigrant, literat 12°
5. GAWROŃSKI Hilary Feliks (1835-1919) wikariusz generalny diec. krakowskiej 13°
6. JANKOWSKI Karol (1868-1928) profesor architektury 14°
7. ROSTAFIŃSKI Józef Tomasz (1850-1928) botanik, historyk nauk przyrodniczych, profesor UJ 14°
8. ORZECHOWSKI Konrad (1887-1964) lekarz higienista 14°
9. JANISZEWSKI Tomasz Wiktor (1867-1939) docent higieny społecznej 15°
10. HEMPEL Jakub (1762-1831) architekt 15°
11. STACZYŃSKA Janina Maria Bożena (1883-1964) przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu 15°
12. ROSTAFIŃSKI Jan (1882-1966) zootechnik, profesor hodowli zwierząt 15°
13. MOTTY Jan Chrzciciel (1850-1924) prawnik 15°
14. STOBIECKI Karol (1908-1970) malarz, prawnik 15°
15. PRZEDPEŁSKI Bolesław Józef (1896-1981) chemik, rolnik, senator 15°
16. EBERT Kazimierz (1827-1885) prawnik 16°
17. FUCHS Franciszek Ksawery (1798-1885) kupiec, przemysłowiec 16°
18. PRAŻMOWSKI Władysław Zygmunt (1888-1938) twórca i dowódca kawalerii legionowej, pułkownik, prezydent Krakowa 16°
19. TREPKOWSKI Tadeusz (19141954) grafik, plakacista 16°
20. BAYER Julian (1806-1872) matematyk, statystyk 16°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  MARZECKI Ryszard, właśc. Kazimierz Roszkowski (9 XII 1915 Kercz na Krymie - 22 I 1980 Warszawa), aktor
  Był synem Józefa Leona Roszkowskiego i Amelii z domu Samsel. W 1934 ukończył w Warszawie Gimn. im. Lelewela, w 1936-38 służył w Marynarce Wojennej w Gdyni, nast. pracował w Warszawie jako kontroler w żegludze rzecznej. Podczas okupacji niem. zajmował się handlem; podawał, że przez dwa i pół roku był więziony na Pawiaku i w więzieniu Mokotowskim; od 1943 pracował jako robotnik. W 1945 znalazł się w Gdyni, gdzie od grudnia pracował w T. Marynarki Wojennej. W sez. 1946/47 występował w T. Polskim w Bydgoszczy, ucząc się równocześnie w Szkole Dram., 1947/48 w T. Powszechnym TUR w Krakowie, w sez. 1948/49 w T. Polskim w Bielsku, 1949/50-1952/53 w T. Wybrzeże w Gdańsku. W 1951 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Na jesieni 1953 przeniósł się do Warszawy, gdzie pocz. pracował w ARTOS-ie; w 1954 wystąpił w T. Nowej Warszawy (od 1955 pn. Młodej Warszawy, a od 1957 T. Klasyczny), którego aktorem był w 1955-58; od października 1958 do stycznia 1959 występował w Estradowym Klubie Oficera, od lutego 1959 do września 1960 i od października do grudnia 1961 w zespołach Stołecznej Estrady, a w sez. 1961/62 w Stołecznym T. Objazdowym Woj. PPIE. Od wiosny 1962 do końca sez. 1962/63 występował w T. im. Żeromskiego w Kielcach, w sez. 1963/64-1967/68 w T. im. Horzycy w Toruniu, 1968/69 w T. im. Solskiego w Tarnowie, w sez. 1969/70 w T. Polskim w Bielsku-Białej, a w sez. 1970/71 na Scenie Polskiej czeskiego Cieszyna. W 1972 przeszedł na rentę.
  Był aktorem o przystojnej, „męskiej” twarzy, obdarzonym wdziękiem i temperamentem, ze skłonnością do ostrego, wyrazistego przedstawiania granych postaci; lubił m.in. używać mocnych środków charakteryzacji. W teatrach Wybrzeża, Kielc i Torunia osiągnął znaczną popularność. Grał m.in. Wacława („Zemsta"), Zbyszka („Moralność pani Dulskiej"), Willego („Niemcy"), Koczkariewa („Ożenek"), Otockiego („Szczęście Frania"), Arbienina („Maskarada"), Filipa II („Don Karlos"), Harpagona („Skąpiec"), Tola („Skiz"), Hrabiego („Derby w pałacu").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.16427.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim