Zygmunt Patkowski (ID: teatr.16747.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  PATKOWSKI Zygmunt (24 IV 1907 Lwów - 22 XI 1977 Wrocław), tancerz, choreograf, kierownik baletu
  Był synem Karola P., farmaceuty, i Heleny z Nohrów, mężem => Kazimiery Patkowskiej. Ukończył gimn. realne we Lwowie. Od 1919 był uczniem szkoły baletowej przy operze lwow. i występował na scenach T. Miejskich jako tancerz (np. w operetce „Mikado” 1924), a nast. solista baletu. Wykonywał wiele tańców solowych w operetkach, operach i baletach, m.in. występował jako solista (obraz baletowy „Ćwieczenia baletu"). Od 1929 pracował samodzielnie w kraju i za granicą. W sez. 1929/30 występował w T. Miejskim w Lublinie, tam też przygotował jako choreograf pierwszą swą prem. - „Księżniczkę czardasza”. Wiosną 1930 współpracował z warsz. T. Ateneum, jesienią 1931 z zespołem pn. Rewia Warszawska tańczył w Radomiu i Białymstoku, jesienią 1932 w duecie z Kazimierą P. w warsz. t. Hollywood. Do 1938 występował wraz z żoną w Belgii, Holandii, Francji, Niemczech, Bułgarii, Rumunii i na Węgrzech. W 1938 wrócił do kraju, w sez. 1938/39 był solistą w warsz. T. Wielkim, tańczył w prem. „Harnasiów” (1 X 1938). W 1939-41 ponownie we Lwowie, jako tancerz w ukr. Akademickim T. Opery i Baletu, i jako choreograf w pol. T. Miniatur. Od jesieni 1941 przebywał w Warszawie, pracował jako kelner. W 1944 zorganizował wraz z żoną w Józefowie pod Warszawą t. Miniatur, z którym występował w 1944-45 w Lublinie, a nast. w Łodzi; w 1946 prowadził w Łodzi zespół artyst. przy Urzędzie Informacji i Propagandy. Od sez. 1946/47 związał się z Wrocławiem, gdzie współorganizował i szkolił zespół baletowy przy Operze; był jego solistą (choć występował rzadko) i choreografem do końca sez. 1957/58, a w 1946-49 i 1951-54 kierownikiem. Współpracował też jako choreograf z wrocł. t. dram.: w 1946-49 z T. Dolnośląskim, 1953-57 z T. Młodego Widza. W 1955 brał udział w organizowaniu Operetki Dolnośląskiej; rozpoczął też, trwającą do 1958 i w 1960-63, współpracę z T. Ziemi Opolskiej. Od sez. 1958/59 do końca 1960 był kier. baletu, solistą i choreografem w Operze im. Moniuszki w Poznaniu; nast. wrócił do Wrocławia, gdzie w sez. 1966/67-1970/71 był kier. baletu Operetki Dolnośląskiej. Współpracował jako choreograf z wrocł. Operą i T. Rozmaitości (1962-64), Operą Śląską w Bytomiu (1962) i T. Muzycznym w Szczecinie (1959). Jako kier. baletu lansował raczej repertuar tradycyjny i pełnospektaklowy, wystawił też kilka liczących się praprem.; choreografia P. była wg T. Wysockiej „zawsze prosta, estetyczna, pozbawiona zbędnych efektów”. W Operze wrocł. opracował ok. czterdziestu prem., m.in.: „Z krakowiakiem do Wrocławia”, „Szeherezada”, „Paw i dziewczyna” (praprem. 2 VII 1949), „Bunt żaków” (praprem. 14 VII 1951), „Czerwony mak” (prem. pol. 25 IV 1952), „Na kwaterunku”, „Pan Twardowski”, „Fontanna Bachczysaraju” (1954, 1961), „Rajmonda” (prem. pol. 17 XII 1955), „Don Kichot” L. Minkusa, „Kniaź Igor"; w Poznaniu opracował m.in. „Fontannę Bachczysaraju”, w Operze Śląskiej „Pawia i dziewczynę”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.16747.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.17649.4
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim