„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
LACH Edward (6 X 1939 Rajcza k. Żywca - 24 IV 1977 Warszawa), aktorBył synem Stanisława L. i Weroniki z Błachutów, mężem Jolanty Janiny z Makowskich. Ukończył lic. w Krakowie; w szkole został laureatem Ogólnopol. Konkursu Recytatorskiego. W 1957-61 studiował na Wydz. Aktorskim warsz. PWST; jako student debiutował 13 VI 1960, zauważoną przez recenzentów, rolą Rafaela („Orfeusz” J. Cocteau) na scenie T. Współczesnego w Warszawie. Po dyplomie, od 1 VII 1961 zaangażowany do T. Wybrzeże w Gdańsku, zagrał m.in. Porucznika Kendalla („Psie czasy, sierżancie"). W 1962-64 był aktorem T. Polskiego w Bydgoszczy, w sez. 1964/65-1966/67 - T. Rozmaitości we Wrocławiu, w sez. 1967/68 występował w Zespole Estradowym Wojsk Wewnętrznych w Warszawie, a 1968-72 - w warsz. T. Ziemi Mazowieckiej. W 1972-76 nie miał stałego zatrudnienia, grywał role epizodyczne w filmach. Na sez. 1976/77 został zaangażowany do T. Polskiego w Warszawie. Najwięcej ról grał w t. bydgoskim, m.in. Ozryka („Hamlet"), Salefa („Dziewiąty sprawiedliwy"), Skierkę („Balladyna") oraz najciekawszą - Albina w „Ślubach panieńskich”. Krytycy pisali o nietradycyjnym ujęciu Albina, który „nie stanowi parodii Gustawa z IV części „Dziadów”, lecz jest tylko nieśmiałym, nieobytym chłopcem, wcale nie takim płaczliwym” (J. Szymkiewicz). Ponadto grał m.in. we Wrocławiu: Chór Starców („Kartoteka"), Tomasza, Księcia Klarencji („Henryk IV"), Arlekina („Mądra żona"), Piotrusia („Lekarz mimo woli"); w Warszawie: Sylwestra („Ptak"), Ślimaka („Taniec czarnego sierżanta") i w T. Kameralnym - ostatnią swą rolę - Matysa („Sarmatyzm").
Edward Lach
(ID: teatr.16828.1)
