Czesława Kwiatkowska (ID: teatr.17722.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SIEKIERZYŃSKA Czesława Tekla, z Kwiatkowskich (20 VII 1884 Warszawa - 20 X 1963 Bydgoszcz), aktorka, reżyser, dyr. teatru
  Była żoną aktora i dyr. teatru Jerzego S. Do 1909 używała na scenie nazwiska panieńskiego. Debiutowała w 1900 prawdopodobnie na jednej ze scen warsz. t. ogródkowych. Następnie grała zapewne w T. Ludowym w Warszawie (1905) i w T. Victoria w Łodzi (1907). W 1909 wyszła za aktora Jerzego Siekierzyńskiego i zaczęła używać jego nazwiska. W 1909 występowała w zespole H. Czarneckiego w Płocku i Włocławku, w 1909-11 w zespole męża, m.in. we Włocławku, Rypinie, w sez. 1911/12 w Płocku. Podczas I wojny świat. występowała początkowo w Warszawie na scenach t.: Venus (od lutego 1915), Polskie Miniatury (sez. 1915/16), Wesoły w Dolinie Szwajcarskiej (sierpień 1916); następnie w 1916 przeniosła się na scenę t. lubelskiego. W sez. 1919/20 i 1920/21 występowała w T. Wielkim w Lublinie, w sez. 1921/22 i 1922/23 w T. Bagatela w Krakowie, w 1922-25 w objazdowym zespole męża, m.in. w Częstochowie, Radomiu, Kielcach; następnie znowu w Lublinie, w 1927 w t. Nietoperz w Warszawie, w 1928 prawdopodobnie w warsz. t. Znicz. W następnych latach grała w zespołach objazdowych na prowincji. Po II wojnie świat. występowała początkowo w T. Miejskim w Białymstoku, a w sez. 1946/47 w Wojewódzkim T. Objazdowym w Ełku. W sez. 1947/48 wraz z mężem i J. Czerniawskim zorganizowała w Ełku t., w którym występowali zarówno aktorzy zawodowi, jak i amatorzy; t. ten pod jej kier. (była dyr. i reżyserem) działał do końca tego sezonu. Od 1948 do zgonu należała do zespołu T. Polskiego w Bydgoszczy (poprzednie nazwy: T. Miejski, T. Ziemi Pomorskiej), gdzie w 1959 obchodziła jubileusz sześćdziesięciolecia pracy artystycznej. Występowała w różnorodnym repertuarze. Wg wspomnień A. Grzymały-Siedleckiego „był to znamienny dla dawnego ducha teatru rodzaj artystki wszechstronnej, mającej w swoim repertuarze zarówno Siebla z „Fausta”, jak Rollisonową z „Dziadów” - talent, o który się dobijały dyrekcje prowincjonalne"; „jeden z filarów T. Bagatela w Krakowie, niepożyta dusza artystyczna”. Z jej ról wcześniejszych wymienić można m.in. Makrynę Mieczysławską („Legion"), a z ostatnich lat, gdy grała już bardzo rzadko, m.in. Celinę Bełską („Dom kobiet"), Kucharkę („Niespokojna starość"), Orgonową („Damy i huzary").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.17722.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.17721.4

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim