„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
ZADROZIŃSKI Wacław Kazimierz (21 IX 1914 Płock - 16 IX 1979 Warszawa), aktorBył synem Franciszka Z. i Władysławy z Więckowskich, mężem aktorek: Eugenii Borysiewicz, potem Stefanii Górskiej. Po ukończeniu gimn. w Płocku, w 1933- 39 służył w marynarce wojennej: Od 1945 występował w T. im. Jaracza w Olsztynie. W 1947 uzyskał prawo współpracy z teatrami ZASP; dyplom aktorski otrzymał w 1953. W 1947-50 występował w T. im. Żeromskiego w Kielcach i Radomiu, 1950-55 w T. Syrena w Warszawie. Od 1955 współpracował z PPIE w Warszawie, od 1956 występował w T. Satyry Buffo. W sez. 1957/58 grał w T. Ludowym w Warszawie Jana w „Pannie Julii” i z przedstawieniem tym wyjeżdżał na Wybrzeże Gdańskie na wiosnę 1958. W sez. 1958/59 występował w warsz. T. Sensacji, a w sez. 1959/60 i 1960/61 ponownie w T. Syrena. Potem współpracował z estradą, m.in. prowadził krótko pryw. przedsiębiorstwo ARTIM, zajmujące się organizowaniem imprez artystycznych. W 1. siedemdziesiątych był konferansjerem zespołu pn. Tercet Egzotyczny I. i Z. Dziewiątkowskich.
Z okresu pracy w t. kieleckim wspominał go S. Krawczyński: „Umiał dobrze nosić frak, śpiewać barytonem, tańczyć wszystko, co mu polecono, kłaniać się dwornie, wskakiwać na scenę jak źrebak, prawić damom komplementy, pojedynkować się, szaleć z miłości”. „Jakiż z niego zwinny był Chlestakow w Rewizorze”. „A jaki władczy mimo łachmanów w Królu włóczęgów”. Grał m.in. Kochanka („Ich czworo"), Iwana Wasiliewicza Piętrowa („W pewnym mieście"), Pastora Morella („Candida"), Ryszarda („Pajęcza sieć"), Proporzeckiego („Maestro"), Achillesa de Rosalbę („Słomkowy kapelusz").
Wacław Kazimierz Zadroziński
(ID: teatr.17891.1)
