Helena Czekalla (ID: teatr.17924.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  CZEKALLA Helena, zamężna Piątosa, pseud. Wandyczowa (23 V 1888 Warszawa - 26 IV 1952 Radom), aktorka
  Była córką Wilhelma Cz. i Anny z domu Martine, żoną - Wiktora Wandycza. Do II wojny świat. występowała pod nazwiskiem Czekalla, po wojnie jako Wandyczowa. Po ukończeniu sześciu klas gimn. uczyła się w warsz. szkole baletowej i w Klasie Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym. 28 X 1901 wystąpiła w T. Rozmaitości w roli Karlika („Królowa bajka"). Debiutowała pod nazwiskiem panieńskim, prawdopodobnie w 1907 w T. Polskim w Wilnie. W 1910 występowała w Płocku w zespole pod dyr. H. Czarneckiego, z którym była też na występach we Włocławku. W sez. 1914/15 należała do zespołu T. Współczesnego w Warszawie, w sez. 1915/16 T. Ludowego, a 1921 T. Dramatycznego. W lecie 1921 z zespołem objazdowym A. de Saint-Paula występowała m.in. w Radomiu i Ostrowcu. W sez. 1922/23 grała w T. Miejskim w Grudziądzu, w 1930 w T. Ludowym w Warszawie. Podobno występowała też w Kaliszu, Łodzi, Poznaniu i Bydgoszczy. W 1949-52 występowała pod nazwiskiem Wandyczowa w T. im. Żeromskiego w Kielcach i Radomiu. Grała m.in. takie role jak: Zuzia („Odludki i poeta"), Ludwika („Napoleon i Józefina"), Pawłowa („Marcowy kawaler"), Nenenie („Pieją koguty"), Williamowa Dudgeon („Uczeń diabła").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.17924.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.17925.5

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim