„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
MICHAŁOWSKI Zbigniew (12 XI 1912 Błonie k. Grodziska Mazowieckiego - 24 III 1973 Częstochowa), aktorBył synem Czesławy i Kazimierza M., mężem Barbary Grudzińskiej-Michałowskiej z Moszczyńskich. W 1931 ukończył szkołę średnią w Siedlcach, 1932 wstąpił do Miejskiej Szkoły Dram. w Krakowie (na II rok). Jeszcze w tym samym roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski ZASP-u i przeniósł się do Warszawy. Tu, wg własnej relacji, zadebiutował na scenie T. Nowości w operetce „Wiktoria i jej huzar”. W 1933 występował w warsz. t. Morskie Oko (wiadomość tę L. Sempoliński przypisał nieżyjącemu już wtedy Sewerynowi M.), nast. w T. Ateneum (sez. 1932/33), Instytucie Reduty (1933/34), T. Aktora (1934/35), nast. w T. Malickiej w Warszawie i T. Miejskim w Częstochowie (sez, 1936/37). W 1935-39 okresowo uczestniczył w objazdach Reduty, min. w lecie 1939 ze sztuką „Powrót Przełęckiego” (rola Gabrysia), a we wrześniu t.r. wszedł w skład tzw. Kolumny Artyst. Zespołu Reduty. Brał udział w kampanii wrześniowej i powstaniu warsz., a po ucieczce z niewoli niem. walczył w formacjach pol. na Zachodzie (1 Dywizja Pancerna). Po powrocie do Polski w lipcu 1947 występował krótko w T. Polskim w Poznaniu, nast. w T. Małym w Szczecinie (sez. 1947/48), Kaliszu (1948/49), Białymstoku (1949/50), Częstochowie (1950-73). W 1959 wystąpił gościnnie w T. Ziemi Opolskiej w Opolu w roli Hrabiego Respekta („Fantazy"). W T. im. Mickiewicza w Częstochowie obchodził jubileusz trzydziestolecia (12 VI 1965), a nast. czterdziestolecia pracy artyst. (19 X 1972). W swym repertuarze miał ponad dwieście pięćdziesiąt ról, m.in. Adolfa („Panna mężatka"), Odysa („Moja żona Penelopa"), Kirkora („Balladyna"), Topolnickiego i Piorunowicza („Klub kawalerów"), Wiernickiego („Szkoła obmowy"), Hetmana („Wesele").