„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
DORWSKI Karol, także K. Diamant (6 VII 1906 Lwów - 25 I lub 27 I 1980 Londyn), aktorBył mężem aktorki i śpiewaczki Hanny D. z Wańskich. Uczył się w VII gimn. we Lwowie. Po maturze uczęszczał na kurs dram. przy Lwow. Tow. Muz., prowadzony m.in. przez J.
Warneckiego. Debiutował w 1925 w T. im. Fredry w Stanisławowie, prawdopodobnie jako Dromio z Efezu („Komedia omyłek"); w teatrze tym występował do końca sez. 1925/26. W sez. 1926/27-1927/28 należał do zespołu T. Miejskich we Lwowie (grał m.in. Polinezyjczyka w „Grzesznicy na wyspie Pago-Pago"); występował także w T. Objazdowym pod kier. S.
Michułowicza, z którym gościł m.in. w Stanisławowie. W sez. 1928/29 grał w T. Miejskim w Grodnie. W 1929 wraz z objazdowym T. Premier pod kier. F.
Frączkowskiego występował gościnnie w T. Polskim w Poznaniu. W sez. 1930/31 był aktorem lwow. T. Miejskich; zagrał wtedy m.in. tyt. rolę w „Panu Wołodyjowskim”. Od 1932 do 1935 występował znowu w T. Miejskich we Lwowie; z zespołem lwow. w sez. letnich 1933 i 1934 wyjeżdżał na występy gościnne m.in. do T. im. Słowackiego w Krakowie. W sez. 1935/36 występował w T. Polskim w Warszawie, 1936/37 w kabarecie Cyrulik Warszawski. W lipcu 1937 w warsz. T. Ateneum zagrał głośną rolę Golda („Zazdrość i medycyna”, reż. L.
Schillera). K. Wierzyński napisał wtedy, że „utrafił w ton powieści i wiedziony szczęśliwym instynktem zagrał swą rolę bezbłędnie, z siłą sugestywną, a przy tym w doskonałym opracowaniu i dyskretnymi środkami”. Po tym sukcesie został ponownie zaangażowany do zespołu T. Polskiego i Małego, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. Brał także udział w pracach Warsztatu Teatr. PIST; grał np. w „Pugaczowie” (marzec 1936), „Cudzie świętego Antoniego” (kwiecień 1937), „Piosnce wujaszka” (luty 1939). W okresie międzywojennym był cenionym aktorem, jak pisał S. Marczak-Oborski, „utalentowanym epizodystą”. Do jego ważniejszych ról na scenach lwow. należały takie, jak: Bill Caldwell („Roxy"), Frejend, Bestużew („Dziady"), Mikki („Czarne ghetto"), Charmeuil („Papa"), Femios („Powrót Odysa"), Hartings („Magia'), Staszek („Wesele"), Felek („Królowa przedmieścia"), Kopidołek („Marchołt gruby a sprośny), Enrico („Krzyk"). W T. Polskim w Warszawie grał m.in.: Vanhattana („Wielki kram"), Dozorcę ogrodu („Kordian"), Johna („Mała Dorrit"), Fryzjera („Papa Nikoluzos"), Obywatela Samsona („Gałązka rozmarynu"). W czasie II wojny świat. był żołnierzem Pol. Sił Zbrojnych na Zachodzie, m.in. we Francji i Szkocji; należał też do tzw. cichociemnych. W 1941 występował w T. Polowym 1 Brygady Strzelców w Szkocji. Od 1945 wędrował z T. Dramatycznym 2 Korpusu Pol., m.in. po Włoszech; grał Radosta („Śluby panieńskie"), Markiza Forlipopoli („Mirandolina"). Po wojnie zamieszkał w Anglii i występował w Pol. T. Dramatycznym w Londynie. Od 1952 do 1972 pracował jako aktor i spiker Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium; stworzył popularną postać Kajtusia-emigranta w audycji „Podwieczorek przy mikrofonie”. Po powrocie do Londynu wystąpił m.in. w roli Szambelana („Pan Jowialski"). Brał udział w akademiach, koncertach organizowanych przez londyński ZASP.
Karol Dorwski
(ID: teatr.19342.1)
