Jadwiga Żurek (ID: teatr.19487.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  WOLFSTAHLOWA, Wolfstalowa, Jadwiga, z Żurków, także Żurek de Lauresalles, Żurekówna, Deberjott (22 III 1892 Hnilice Wielkie k. Zbaraża - 21 IX 1977 Warszawa), śpiewaczka, aktorka
  Była córką Franciszka Żurka i Joanny z Wiśniewskich, żoną Bronisława Wolfstahla (zob. t. 1). Podawała, że ukończyła w Wiedniu Akademię Muz., gdzie uczyła się w R. Papier i nast. została zaangażowana przez S. Niewiadomskiego jako solistka i aktorka do T. Miejskiego we Lwowie. Wiadomo, że od pocz. 1920 występowała (jako Żurekówna) w t. lwow. w sztukach „Zatruty zdrój” i „Pomysł panny Franciszki”, a w 1922-24 w zespole T. Miejskich, gdzie grała gł. w operetkach, m.in.: Palmirę („Bal w operze"), Julikę („Cygańska miłość"), Ciotkę Juli („Królowa Montmartre'u"). Od pocz. 1925 ze zrzeszeniem Opera dla Kresów Wschodnich pod kier. T. Wierzbickiego objechała szereg miast pol. śpiewając w „Halce” i partię Niclasa w „Opowieściach Hoffmanna”. (Używała wtedy nazwiska Deberjott i później Deberjott-Wolfstahlowa). W 1926 wyjechała do Austrii, występowała w Volksoper w Wiedniu i w innych miastach austriackich. W 1930 przyjechała do Warszawy, podjęła działalność pedag., dawała koncerty w PR i Filharmonii. Zaraz po wojnie w Warszawie brała udział w koncertach; od kwietnia 1946 uczyła śpiewu w Wyższej Szkole Muz. im. Chopina, a w roku akademickim 1949/50 pełniła funkcję dziekana Wydz. Muzycznego. W 1950-53 współpracowała z dziennikiem „Wola Ludu”. W 1958 przeszła na emeryturę.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19487.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim