Halina Maria «Zbierzyńska» Ślusarek (ID: teatr.22668.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  ZBIERZYŃSKA Halina Maria, z domu Ślusarek, zamężna Muszkat, pseud. H. Mirecka (1 XI 1897 Poznań lub 2 XI 1897 Krotoszyn - 12 IX 1977 Kalisz), aktorka
  Druga data i miejsce urodzenia wg aktu zgonu. Była córką Stanisława Ślusarka i Felicji z Wilczańskich, żoną => Czesława Zbierzyńskiego (właśc. Muszkata). Kształciła się na wyższych kursach żeńskich A. Baranieckiego w Krakowie. Według własnej relacji występowała w T. Polskim w Poznaniu od 1914 i debiutowała w roli Kropeczki w „Świerszczu za kominem” (granym od 25 VII 1918, ale brak informacji o jej udziale w premierze). W teatrze tym występowała od lutego 1917 aktorka Mirecka o nie ustalonym imieniu, a w 1918 sporadycznie Czesława Mirecka, także Mira (m.in. Isia i Kuba w „Weselu"). Od lutego do kwietnia 1920 była w T. Plebiscytowym pod kier. T. Działosza, występującym na Warmii i Mazurach, a w lecie t.r. (już jako Z.) w Ruchomym T. dla Naszego Żołnierza Tow. Ochrony Kresów Wschodnich pod kier. M. Objezierskiego. W sez. 1922/23 należała do zespołu T. Miejskiego w Grudziądzu. Podawała, że przez cztery lata grała na scenach Grudziądza, Torunia i Bydgoszczy, ale brak w źródłach informacji o jej pracy w tych miastach w sez. 1923/24 i 1924/25. Na jesieni 1923 występowała (pod pseud. Mirecka) w Kaliszu w zespole T. Miejskiego Zjednoczonych Miast z siedzibą w Lesznie. Od kwietnia do lipca 1924 grała (jako Z.) w objazdowym zespole K. Adwentowicza w miastach Wielkopolski i w Radomiu, Kielcach, Zamościu. W kwietniu 1925 (znów jako Mirecka) była w Objazdowym Zespole Aktorskim ZASP-u, w sez. 1925/26 ponownie w Grudziądzu, 1926/27 w T. im. Fredry w Warszawie, 1929/30 w T. Ateneum, w pocz. 1931 w Operetce na Bielańskiej, w lecie 1932 w Toruniu i Ciechocinku podczas występów gościnnych E. Gistedt; w pocz. 1936 w T. Ziemi Krakowskiej w Kielcach oraz, jak podawała, do 1939, w objazdach zespołu K. Adwentowicza, w warsz. T. Kameralnym i w objazdowej operetce W. Szczawińskiego w Krynicy. Niektóre podane tu informacje mogą dotyczyć występujących w 1. międzywojennych na pol. scenach: aktorki => Hanny Mireckiej lub Heleny Mireckiej. Okupację niem. spędziła w Warszawie: m.in. pracowała jako kasjerka w kawiarni E. Gistedt na Nowym Świecie. Po powstaniu warsz. wywieziona do obozu pod Hanowerem, wróciła do Polski w 1946. Występowała w Poznaniu w T. Wojskowym Miniatury mieszczącym się w Okręgowym Domu Żołnierza. Od 1947 do emerytury, na którą przeszła 1 IX 1970, była aktorką T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. Po wojnie używała (także urzędowo) nazwiska Zbierzyńska. W styczniu 1960 obchodziła jubileusz czterdziestu lat pracy; 20 II 1968 jubileusz pięćdziesięciolecia (rola Pani Pernelle w „Świętoszku"). W sez. 1952/53 grała gościnnie Kamińska („Sprawa rodzinna") w T. im. Jaracza w Łodzi. Była ulubienicą kaliskiej publiczności; miała wrodzoną vis comica i „ogromny temperament przejawiający się w dużej ruchliwości, bardzo ekspresywnym sposobie podawania tekstu, w wyrazistym geście”. Zarzucano jej czasem szarżowanie, ale podkreślano także jej kulturę scen. i intuicję artystyczną. Najlepiej czuła się w komediach i farsach, grywała też role „kobiet głupich i śmiesznych, zaślepionych i złych, częstokroć o wypaczonych przez życie charakterach” (U. Aszyk). Do najważniejszych należały: tyt. w „Pani prezesowej” (1948), Dziurdziulińska („Klub kawalerów”, 1948 i 1968), Berta („Niemcy”, 1950), Puchalska („Imieniny pana dyrektora”, 1954), Dulska („Moralność pani Dulskiej”, 1955), Dyndalska („Damy i huzary”, 1956), Fiokła („Ożenek”, 1959), Gzymsikowa („Romans z wodewilu”, 1959).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.22668.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.70467.2
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.1232862
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.1233163

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim