Roman Cichocki (ID: teatr.22953.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. OLSZEWSKI Stefan Błażej (1897-1941) adwokat, poseł, działacz społeczny 13°
2. LEWANDOWSKI Jan (1885-1960) działacz niepodległościowy, legionista, senator 15°
3. MORAWSKI Stanisław (1885-1963) robotnik, członek SDKPiL, działacz komunistyczny rosyjski 15°
4. PŁOSKI Edmund Walenty (1859-1942) prawnik, działacz Proletariatu 15°
5. KICKI August (1754-1824) poseł, senator 15°
6. KICKI Onufry (1750-1818) koniuszy wielki koronny 15°
7. KICKI Kajetan Ignacy (ok. 1740-1812) arcybiskup, metropolita lwowski 15°
8. NAPIÓRKOWSKI Aleksander (1890-1920) działacz socjalistyczny, poseł 15°
9. NASIEROWSKI Leon (1883-1964) farmaceuta, przemysłowiec 15°
10. ONUFROWICZ-PŁOSKA Maria Zofia (1862-1922) działaczka Proletariatu 16°
11. PŁOSKI Witold (1897-1951) inżynier rolnik, wykładowca 16°
12. ŁAGUNA Stanisław Teofil (1893-1962) profesor medycyny sądowej 16°
13. STANKIEWICZ Remigiusz (1886-1960) lekarz pediatra, profesor Uniwersytetu Warszawskiego 16°
14. MŁOCKI Tadeusz (ok. 1745-1812) starosta zakroczymski, filozof 16°
15. TRĘBICKI Henryk (18981940) działacz polityczny i społeczny 16°
16. PŁOSKI Eugeniusz Stanisław (1873-1944) adwokat, notariusz, działacz społeczny 16°
17. KICKI Jan (ur.1714) wojewoda ruski 16°
18. ŚLASKI Bolesław (1871-1941), prawnik, językoznawca 16°
19. KICKI Ferdynand Onufry (ok. 1715-1797) arcybiskup 16°
20. KICKI Kajetan Jan (1803-1878) twórca fundacji społeczno oświatowej 16°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  CICHOCKI Roman (18 II 1887 Poznań - 2 VIII 1961 Duszniki-Zdrój), aktor, reżyser, dyr. teatru
  Był synem Jana C. i Emilii z Kochanowskich. Pracę na scenie rozpoczął ok. 1908 na prowincji, m.in. w zespole J. Brzezińskiego. Od września 1910 do października 1918 występował w T. Polskim w Poznaniu, w 1919-20 z zespołem pod dyr. E. Rygiera występował na Śląsku, a następnie próbował sam prowadzić zespół wędrowny występujący w Wielkopolsce i na Pomorzu; w 1922-24 był aktorem i sekretarzem T. Miejskiego w Grudziądzu, w latach następnych występował w zespołach objazdowych na prowincji. Od 1938 do II wojny świat. był aktorem i kier. administracyjnym T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. Po wyzwoleniu już od marca 1945 organizował i reżyserował pierwsze powojenne przedstawienia w T. Miejskim w Kaliszu, m.in. „Grube ryby” i „Dziadów część II” (w plenerze). W sez. 1945/46 i 1946/47 prowadził t. objazdowy działający na terenie woj. pozn., łódz. i na Ziemiach Odzyskanych. Od grudnia 1946, został zaangażowany do zespołu T. Miejskiego w Kaliszu i na tej scenie występował i reżyserował do śmierci; tu też w 1958 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artystycznej.
  Początkowo grał role amantów, m.in.: Gustawa („Śluby panieńskie"), Mazepę („Mazepa” J. Słowackiego), występował też w operetkach (Inspicjent - „Nitouche”, Baltazar - „Lalka” E. Audrana), szybko jednak zaczął grać role charakterystyczne; niektóre z nich: Grześ Dyrda („Czartowska ława"), Kusy („Zaczarowane koło"), Marszelik („Małka Szwarcenkopf"), Żewakin („Ożenek"), Milewski („Żabusia"), Pedro Toni („Awantury w Chioggi"), Wistowski („Grube ryby").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.22953.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim