„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
LIEBEKÓWNA, Libekówna, Liebeck Elżbieta Halszka, zamężna Kwaśniewska (19 XI 1904 Sta-szów na Kielecczyźnie - 30 III 1960 Lublin), aktorkaByła córką Rafała i Anny Liebeków, żoną Pawła Kwaśniewskiego, administratora i sekretarza t. toruńskiego. W Poznaniu ukończyła gimn., nast. Wydz. Dram. miejscowego Konserwatorium Muz. (1923). W 1924-31 występowała w T. Polskim w Poznaniu, w sez. 1931/32 w T. Miejskim w Lublinie, 1932/33 w T. Nowym w Poznaniu, 1933 (lipiec-wrzesień) także w T. Polskim. Na sez. 1933/34 zaangażowała się do T. Narodowego w Toruniu, w sez. 1935/36 była w zespole, który pn. T. Narodowy z Poznania pod dyr. Z. Szczerbowskiego, występował na terenie woj. pozn., łódz. i warsz.; 1936/37 grała w T. Miejskim w Sosnowcu, ponadto wg własnej relacji także w T. Popularnym w Łodzi i T. Polskim w Katowicach. Ze sceny ustąpiła ok. 1938 na skutek choroby. W czasie okupacji niem. pracowała jako urzędniczka w ubezpieczalni, po wojnie występowała jeszcze, pod nazwiskiem Kwaśniewska, w T. Polskim w Bielsku (sez. 1946/47) oraz w T. im. Osterwy w Lublinie (1955/56).
W okresie przedwojennym grała takie role, jak: Zosia („Niespodzianka"), Zuzia („Damy i huzary"), Iza („Żeglarz"), Tereska („Gęsi i gąski"), Luiza („Chimery"), Pola („Hiszpańska mucha"), Mazie („Artyści"), Maria Kazimiera („Jan III pod Wiedniem"), Zuzanna („Jej tancerz"), Janina („Dom otwarty"), Marta („Dwaj mężowie pani Marty"), Hela („Szczęście Frania"); po wojnie m.in. Goplanę („Balladyna"), Dyndalską („Damy i huzary"), Wandę („W małym domku").