Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. JAKUBOWSKI Franciszek (ok. 1798-1868) poeta 13°
2. SKARBIŃSKI Stanisław (1856-1925) przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 14°
3. TIMME Adolf Saturnin (18671901) rzeźbiarz, kamieniarz 14°
4. JAKUBOWSKI Jakub Józef (1796-1866) profesor medycyny 15°
5. SOSIŃSKI Rajmund Andrzej (1907-1980) inżynier elektryk, redaktor naczelny Horyzontów Techniki 15°
6. STEFAŃSKI Witold Jakub (1891-1973), zoolog, parazytolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, członek Polskiej Akademii Nauk 17°
7. KROPIWNICKI Alfons Ferdynand (1803-1881) budowniczy 17°
8. PION Maurice (1801-1869) tancerz, choreograf, dyrektor 17°
9. RYX Izabella (1844-1904) zootechnik 18°
10. KOZŁOWSKI Kandyd (1836- pocz. XX w.) misjonarz, pisarz 18°
11. GŁĘBOCKI Karol (ok. 1737-1816) poseł sejmowy, targowiczanin 18°
12. SAWICKI Mirosław (1870-1944) adwokat, działacz narodowy 18°
13. PAZDRO Zbigniew Walenty (1873-1939) prawnik, profesor 19°
14. RYX Bronisław Feliks (1837-1914) ziemianin, powstaniec 1863, publicysta 19°
15. MALESZEWSKI Władysław Józef (1832-1913) publicysta, powieściopisarz 19°
16. SMOTRYCKI Jan (1881-1952) dziennikarz, poeta, prezydent Cieszyna 19°
17. BYLICKI Franciszek (1844-1922) pedagog, literat, muzyk 19°
18. SAWICKI Witold (1904-1973) działacz harcerski, historyk prawa 19°
19. RYX Jerzy (1866-1944) ziemianin, hodowca, pisarz rolniczy 19°
20. QUATTRINI Jan Ludwik (1822-1893) dyrygent, pedagog, dyrektor Opery Warszawskiej 19°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  RAJKOWSKA Anna, właśc. Hanna Rehmann, pseud. Hanka Pomian (10 VII 1888 Kraków- 13 VI 1966 Warszawa), aktorka, reżyser, dyrektor teatru
  Była córką Franciszka Rehmanna i Michaliny z Łysakowskich, żoną Tadeusza Rajkowskiego (zob. t. 1). Po ukończeniu dwuletnich kursów handlowych, wstąpiła do szkoły dram. K. Gabryelskiego w Krakowie. Działalność aktorską, pod nazwiskiem Hanna Rehmann zmienionym wkrótce na pseud. Hanka Pomian, rozpoczęła w zespole J. Myszkowskiego w Lublinie (debiut 1 X 1909). W 1912 występowała w T. Ludowym w Krakowie, potem we Lwowie w teatrzyku lit. Ul, nast. brała udział w objeździe zespołu J. Borowskiej. W 1913 występowała w T. Miniatury w Warszawie (chyba w tym czasie zaczęła używać nazwiska Rajkowska). W 1914 była kolejno: w Kielcach, Busku i w T. Nowości w Krakowie, w sez. 1915/16 w krak. T. im. Słowackiego, latem 1917 z zespołem H. Czarneckiego w Kielcach, w sez. 1917/18 tamże z zespołem S. Szczuki. W 1918 brała udział w imprezach objazdowych. W 1919 występowała podobno w t. kieleckim. W sez. 1920/21 była w t. wojskowym pod kier. T. Rajkowskiego (m.in. w Kielcach w 1921), w 1922 w zespole D. Baranowskiego. Od 1923 występowała w Brześciu nad Bugiem w T. Żołnierza, nast. w amat. T. Kolejowym i T. Oświatowym. W sez. 1935/36 brała udział w objeździe aktorów t. krakowskiego. W sez. 1936/37 była w T. im. Słowackiego w Krakowie, w sez. 1937/38 w objazdowym zespole Podhale pod kier. T. Rajkowskiego. Od sez. 1938/39 występowała znów w Brześciu nad Bugiem w amat. T. Społecznym, w 1939-41 tamże w Białoruskiej Państw. Estradzie (Biełgosestrada) w zespole pol. rewii; po wkroczeniu Niemców, w 1941-43 w oficjalnym T. Miejskim w Brześciu. Od 1943, gdy teatr zlikwidowano, pracowała w sklepie. W 1945 prowadziła teatr. zespół młodzieżowy przy DK w Radzyniu. W sierpniu t.r. wyjechała do Szczecina; kierowała tam zespołem pn. T. Grażyna, który wystawił pierwszą pol. rewię; nast. zorganizowała tam pierwszy pol. zespół pn. T. Mały, którego była kier. artyst. i reżyserem (1945-47); w 1947-49 należała do zespołu T. Polskiego (pocz. pn. T. Komedii Muzycznej). Później pracowała w ARTOS-ie, a od 1951 w teatrze w Częstochowie, gdzie pozostała do przejścia na emeryturę w 1962. Jubileusz pięćdziesięciolecia pracy aktorskiej obchodziła 3 III 1962 w roli Gzymsikowej („Romans z wodewilu"). W 1962 zamieszkała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. Grała takie role, jak: Sonia („Sybir”, 1912), Pelagia („Krowoderskie zuchy”, 1912), Dorota („Grube ryby”, 1945), Dulska („Moralność pani Dulskiej”, 1947), Żelazna („Panna Maliczewska”, 1947).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.30448.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim