Grzegorz Seniow (ID: teatr.38488.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. DZWONKOWSKI Adam Stefan (1815-1885) wydawca 8°
2. DZWONKOWSKI Stanisław (1779-1860) podprefekt pow. siennickiego 9°
3. FALKOWSKI Hipolit (1779-1821) generał 9°
4. SIARCZYŃSKI Antoni (1757-1842) sekretarz Sejmu Czteroletniego 9°
5. FALKOWSKI Juliusz (1815-1892) powstaniec, emigrant, literat 9°
6. KOMIEROWSKA Zofia (1834-1925) pamiętnikarka 9°
7. DZWONKOWSKI Stanisław (1845-1890) cukrownik 9°
8. FERGIS Józef (ur. 1758) adwokat 10°
9. CZARNOWSKI Ignacy (1841-1910) inżynier, powstaniec 10°
10. MINIEWSKI Władysław (1793-1865) urzędnik, literat 10°
11. DZWONKOWSKI Władysław (ok. 1818-1880) spiskowiec, towiańczyk 10°
12. CZARNEK Mateusz (ur. ok. 1750) szambelan Stanisława Augusta 10°
13. MICHAŁOWSKI Bohdan Marceli (1888-1969) dermatolog 10°
14. RADWAN Wacław (1870-1922) malarz 10°
15. NORWID Franciszek Ksawery (1825-1864) urzędnik, kupiec, polityk 10°
16. KOMIEROWSKI Józef (1813-1861) ziemianin, konspirator, literat 10°
17. SIARCZYŃSKI Franciszek (1758-1829) ksiądz, historyk, publicysta 11°
18. STAMIROWSKI Jerzy Hipolit (1873-1943) starosta pow. olkuskiego, publicysta 11°
19. STAMIROWSKI Kazimierz (1884-1943) pułkownik Wojska Polskiego, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Prezydium Rady Ministrów, prezes Państwowego Banku Rolnego 11°
20. SUFFCZYŃSKI Kasper (zm. 1759), chorąży czerski, kasztelan sochaczewski 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SENOWSKI Grzegorz, właśc. G. Seniow (30 XI 1859 Sołotwina pow. Bohorodczany - 11 VII 1951 Kraków), aktor, śpiewak, dyr. teatru
  Był mężem=> Ludwiki S., ojcem => Mariana S. Uczył się śpiewu u W. Wysockiego, a gry aktorskiej u M. Sachorowskiego we Lwowie. Tam też zaczął występować w zespole amatorskim Stow. „Gwiazda”, a od 1879 w t. lwow., gdzie do 1882 śpiewał w chórze i grał niewielkie role w operetkach i komediach (latem 1882 z zespołem lwów. w Krakowie). W 1883 występował w zespole pod kier. A. Myszkowskiego i J. Nowakowskiego w Radomiu, w lecie tego roku w warsz. t. ogr. Alhambra i Nowy Świat. Od 1884 do 1892 występował ponownie w t. lwów., wyjeżdżając niemal co roku z zespołem na letnie występy do Krakowa. Ok. 1888 ożenił się z aktorką Ludwiką Borodziej. W 1892-94 występował w Stanisławowie, najpierw w zespole L. Kwiecińskiego, potem W. Antoniewskiego i W. Jaworskiego. Od jesieni 1894 do 1939 należał niemal bez przerwy do zespołu T. Miejskiego w Krakowie, który opuszczał tylko sporadycznie wyjeżdżając np. na sez. letnie do innych miejscowości a nawet organizując parokrotnie własne imprezy, m.in. w 1904 w Szczawnicy. W 1920 i 1921 występował z zespołem krak. w Cieszynie. Od 1 VII do 15 VIII 1905 był (z J. Brzezińskim) dyr. T. Ludowego w Krakowie. W 1905-06 uczył w krak. szkole dram. M. Przybyłowicza. Dość długo występował gł. w operetkach i wodewilach, m.in. jako Leonetto („Boccaccio"), Janusz („Palestrant"), Margrabia („Dzwony kornewilskie"), Jakub („Nowy Don Kiszot"), Frycek („Joasia płacze, Jaś się śmieje"). Jeszcze w 1915-18 śpiewał latem w zespole Krak. Tow. Operowego. Potem grał przede wszystkim w komediach, a niekiedy także role charakterystyczne w dramatach, jak np. Fikalski („Dom otwarty"), Bertrand („Robert i Bertrand"), Stefan („Pan Benet"), Michał („Wychowanka"), Poloniusz („Hamlet"), Hetman („Wesele"), Urbanek („Werbel domowy"). W t. krak. prowadził też chór i komponował ilustracje muz. ao wielu sztuk. 17 VII 1923 obchodził na scenie T. im. Słowackiego jubileusz czterdziestu pięciu lat pracy scen. w niewielkiej rólce Służącego Konstantego („Lekkoduch"). W czasie okupacji niem. podczas II wojny świat., już jako starzec liczący ponad osiemdziesiąt lat, zgodził się wygłosić mowę dziękczynną do gubernatora H. Franka na otwarcie T. Powszechnego w Krakowie w marcu 1944, za co po zakończeniu wojny został ukarany przez sąd ZASP. W czasie II wojny świat. występował w Krakowie w t. jawnych: w 1941-44 na scenie T. Starego, a w 1944 w T. Powszechnym. W ostatnich latach życia występował jeszcze w kilku epizodach na scenie krakowskiej.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.38488.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.46002.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61467.2
  sw.1275869 Akt małżeństwa: Kraków (bezwyznaniowcy) (obecn. woj. małop.), 1/1918 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] https://metryki.genealodzy.pl/ar29-zs3822-sy4500-kt1 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim