Stefan Wacław Martyka (ID: teatr.38646.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. TIMME Adolf Saturnin (18671901) rzeźbiarz, kamieniarz 5°
2. SOSIŃSKI Rajmund Andrzej (1907-1980) inżynier elektryk, redaktor naczelny Horyzontów Techniki 6°
3. ŚLIWICKI Józef (1867-1944), aktor, reżyser 7°
4. ŚLIWICKI Daniel (1872-1921), dziennikarz, działacz polityczny 7°
5. GALLE Leon (1898-1924) polonista 8°
6. GALLE Henryk (1872-1948) historyk literatury, krytyk, pedagog 8°
7. STEFAŃSKI Witold Jakub (1891-1973), zoolog, parazytolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, członek Polskiej Akademii Nauk 8°
8. SKARBIŃSKI Stanisław (1856-1925) przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 9°
9. TRAPSZO Anastazy (1831 lub 18321898) aktor, reżyser, dyrektor teatru 9°
10. GŁOWIŃSKI Franciszek (1894-1944) dziennikarz 9°
11. SAWICKI Mirosław (1870-1944) adwokat, działacz narodowy 9°
12. KRYWULT Aleksander (1845-1903) właściciel salonu sztuki 9°
13. PIEŃKOWSKI Stefan Kazimierz (1885- po 1939) profesor neurologii i psychiatrii 9°
14. KRYWULT Jan (1873-1923) kierownik salonu sztuki 9°
15. KOZŁOWSKI Kandyd (1836- pocz. XX w.) misjonarz, pisarz 9°
16. TRAPSZO Stanisław (1862 lub 18631896) aktor, dyrektor teatru 10°
17. TRAPSZO Irena (18681953) aktorka 10°
18. JANKOWSKI Czesław Marian (1880-1940) adwokat, instruktor harcerski 10°
19. PIEŃKOWSKI Karol Franciszek (1836-1877) literat, publicysta, tłumacz 10°
20. PIEŃKOWSKI Adolf (1835-1867) nauczyciel, naczelnik wydziału policji 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  MARTYKA Stefan Wacław (7 IX 1909 Bochnia - 9 IX 1951 Warszawa), aktor, dyr. teatru
  Był synem robotnika Stefana M. i Marii z Bigajów, mężem aktorki Marii Sierskiej, potem aktorki Zofii Lindorf. Po ukończeniu gimn. w Bochni studiował prawo na Uniw. Jagiell., ale przerwał studia z powodu choroby. Współpracował z t. amatorskimi, m.in. w 1930 z t. Domu Żołnierza w Krakowie. Potem wstąpił do szkoły dramatycznej w Warszawie i ukończył ją w 1932. W 1932-34 występował w T. Miejskich w Wilnie, w sez. 1934/35 w T. Kameralnym w Częstochowie, w 1936-38 w T. Polskim w Katowicach, w 1938-41 w Wilnie w T. Miejskich, później w T. Polskim. Grywał takie role, jak np. Królik („Niebieski ptak"), Jankowski („Dziady"), Staszek Szela („Toruń"), Jasiek („Wesele"), Reżyser („Wyzwolenie"), Fouche („Madame Sans Gene"), Kleant („Świętoszek"). Podczas okupacji niem. prowadził wraz z M. Szpakie-wiczem tajne Studio Dramatyczne w Wilnie. W październiku 1944 objął dyr. Państw. T. Polskich w Wilnie i kierował nimi do kwietnia 1945. Po przeniesieniu się do Warszawy objął stanowisko zastępcy dyr. Departamentu Teatrów w Ministerstwie Kultury i Sztuki, a jesienią 1945 został wicedyrektorem (później zaś dyr.) T. Polskiego w Warszawie. W tym czasie nie występował już na scenie, natomiast współpracował z Polskim Radiem jako recytator oraz lektor „Fali 49”. Był członkiem PPR, potem PZPR. Zginął zastrzelony we własnym mieszkaniu. W rok później odbył się proces polityczny sprawców tego zabójstwa. 22 IX 1952 Wojskowy Sąd Rejonowy skazał pięć osób na karę śmierci.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.38646.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.16292.6
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  STEFAN MARTYKA
  ARTYSTA DRAMATYCZNY
  ZGINĄŁ TRAGICZNIE DN. 9. IX. 1951 R.
  
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.2659

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim